Neil Shicoff jest jednym z najpopularniejszych tenorów naszych czasów. Urodził się w Brooklynie i studiował w Joulliard School of Music, uczył się także u swojego ojca, słynnego kantora Sidneya Shicoffa. Występował w najważniejszych teatrach operowych świata, w tym m.in. w: Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Opéra Garnier i Opéra Bastille w Paryżu, Staatsoper w Wiedniu, Royal Opera House Covent Garden w Londynie, Teatro alla Scala w Mediolanie, Deutsche Oper w Berlinie, Staatsoper w Hamburgu, Bayerishe Staatsoper w Monachium, San Francisco Opera, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Lyric Opera w Chicago, Teatro Colon w Buenos Aires, Suntory Hall w Tokio.
Jego działalność koncertowa obejmuje występy z takimi orkiestrami i dyrygentami, jak: Filharmonicy Berlińscy i Claudio Abbado, Boston Symphony Orchestra i Seiji Ozawa, Israel Philharmonic Orchestra i Leonard Bernstein. Współpracował z uznanymi dyrygentami, takimi jak m.in.: James Levine, Carlos Kleiber, Riccardo Muti, Riccardo Chailly, Giuseppe Sinopoli, Antonio Pappano, Sir Charles Mackerras, Semyon Bychkov, James Conlon, Charles Dutoit, Kent Nagano, Michael Tilson Thomas, Carlo Rizzi, Donald Runnicles, Sylvain Cambreling.
Neil Shicoff znany jest z głębokich i żarliwych kreacji w wybitnych spektaklach m.in. Franca Zeffirellego, Jean-Pierre’a Ponnelle, Elijaha Moshinsky’ego, Götza Friedricha, Roberta Carsena, Jürgena Flimma, Andreia Serbana, Pier Luigi Pizziego, Wernera Schrötera, Liny Wertmüller i Harolda Prince’a.
W ostatnich latach wystąpił w następujących spektaklach: Żydówka Halévy’ego, Carmen Bizeta i Luiza Miller Verdiego w Metropolitan Opera; Manon Lescaut Pucciniego, Romeo i Julia Gounoda, Ernani Verdiego, Peter Grimes i Billy Budd Brittena, Idomeneo Mozarta w wiedeńskiej Staatsoper; Opowieści Hoffmanna Offenbacha i Tosca w Teatro alla Scala, na festiwalu w Salzburgu i w paryskiej Opéra Bastille, a także w Trubadurze Verdiego, Carmen Bizeta oraz Tosce w Lyric Opera w Chicago. W sezonie 2013/14 zadebiutował w dwóch głównych teatrach operowych w Wiedniu, w rolach: Cania w Pajacach Leoncavalla w Staatsoper oraz Calafa w Turandot w Volksoper. W sezonie 2014/15 powrócił również w Żydówce w Staatsoper; koncertował w Izraelu, Rosji i Niemczech. W maju 2015 roku odbył się koncert galowy z okazji 40-lecia jego działalności artystycznej. Dla uczczenia tego jubileuszu wydawnictwo Parthas opublikowało biografię artysty pt. Meine Dämonen umarmend.
W swoim dorobku ma wiele nagrań, w tym również DVD z rejestracją pełnych spektakli Cyganerii Pucciniego, Traviaty Verdiego, Opowieści Hoffmanna Offenbacha i Żydówki Halévy’ego.
Wśród wielu odznaczeń, którymi został wyróżniony, można wymienić: tytuł Kawalera Orderu Sztuki i Literatury (Francja), tytuły Ehrenmitglied oraz Kammersänger nadane przez wiedeńską Staatsoper. W 2011 roku otrzymał najwyższe rosyjskie odznaczenie za działalność związaną ze śpiewaniem i aktorstwem, Złotą Maskę, za kreację Eleazara w Żydówce.
Od kilku lat z powodzeniem prowadzi działalność pedagogiczną, dzieląc się swoim talentem i wiedzą z młodym pokoleniem śpiewaków. Regularnie prowadzi warsztaty w ramach programu Merola w Operze w San Francisco Opera, a także m.in. w Teatrze Bolszoj w Moskwie, Teatrze Michajłowskim w Petersburgu, w Canadian Opera Company w Toronto, w drezdeńskiej Semper Oper, w Operze w Oslo, w Operze w Santa Fe.
W grudniu 2013 poprowadził w Nowym Jorku intensywne trzytygodniowe warsztaty pod nazwą "Tenors! Tenors! Tenors!", których sponsorem była Richard Tucker Music Foundation. Wydarzenie zostało powtórzone rok później, po czym zapadła decyzja, że będzie się odbywać co roku. W maju 2015 prowadził warsztaty w Central Conservatory w Pekinie, gdzie został profesorem gościnnym. Ponadto był jurorem w Richard Tucker Foundation oraz na konkursach Grand Prix de L’Opera w Bukareszcie, Marcello Viotti Competition, a także Cardiff Singer of the Year Competition (edycja 2013).
W latach 2015–2016 roku pracował jako Dyrektor Opery w Teatrze Michajłowskim w Petersburgu.
