Przyglądając się jego spuściźnie, trudno bez mała uwierzyć, że to dorobek jednego twórcy. Kompozycje do ponad 130 filmów, twórczość symfoniczna, kameralna, dzieła powstałe w wyjątkowych okolicznościach… Wojciech Kilar pozostanie w historii muzyki polskiej, trwale przynależąc do elitarnego grona twórców najwyższej miary, obok Bacewicz, Bairda, Serockiego czy Lutosławskiego, Góreckiego i Pendereckiego, którzy włączyli polską muzykę XX wieku w krwioobieg kultury światowej.
Podobnie jak Henryk Mikołaj Górecki, był kompozytorem fantastycznie komunikatywnym, zwłaszcza wówczas, kiedy po latach „bycia w awangardzie” skierował się w stronę tradycji, operując wyrazistymi środkami techniki kompozytorskiej, jak: kontrast, repetycja, redukcja, które nasycił idiomem polskości, szczególnie tej najbardziej przez siebie ukochanej, wywodzącej się z gór. Wciąż w niezwykły sposób przemawiają do nas utwory takie, jak Bogurodzica, Krzesany, Kościelec, poruszająca Missa pro pace stworzona w 2000 roku w intencji pokoju na nowe tysiąclecie czy Koncert fortepianowy (pamiętać trzeba, że był także znakomitym pianistą).
Twórczość Wojciecha Kilara była jego nową prawdą – a jednocześnie, wspólnie z Góreckim, ale i Kazimierzem Kutzem, rdzennymi Ślązakami – nadawał wyraz polskiej twarzy regionu, z którym związany był przez większość swojego życia. Swoistą miarą jego niezwykłych dokonań twórczych był fakt, że zachowując idiomatyczne w kulturze polskiej czułe, lwowskie serce, szczycił się równocześnie typowo śląską twardością (zdefiniowaną jakże trafnie przez Kazimierza Kutza jako zdolność do trwania na przestrzeni pokoleń w stanie permanentnej niewygody).
W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej uczciliśmy 90. rocznicę urodzin Wojciecha Kilara galowym koncertem i dwiema premierami Polskiego Baletu Narodowego: znakomitymi Draculą i Exodusem, wpisanymi także w repertuar przyszłego sezonu. Wojciech Kilar pozostaje trwale obecny w życiu artystycznym naszego teatru – a tym wydawnictwem w szczególny sposób wspominamy jego twórczość, charyzmatyczną osobowość i piękną duszę; wspominamy jedną z najświetniejszych postaci świata kultury polskiej.
Waldemar Dąbrowski
Dyrektor Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
Tekst pochodzi ze specjalnego numeru „Operowych Wiadomości Literackich”, wydawanych przez Teatr Wielki - Operę Narodową (do nabycia w Butiku w lewym skrzydle teatru)
