Wielkieś nam uczyniła pustki w sercach naszych,
Kochana Ewo, tym zniknieniem swoim…
Trudno dorównać poecie w wyrazie bólu, jaki pozostał w nas po Twoim niespodziewanym odejściu. Za wcześnie, po stokroć za wcześnie. Przecież jeszcze tak niedawno podziwialiśmy Cię na scenie – piękną w każdym calu, ujmująco liryczną z natury, a gdy potrzeba poruszająco dramatyczną.
Twój ulotny kunszt taneczny - przy tak wielkim talencie - zbyt szybko przeszedł do naszych wspomnień. Ale nie mogliśmy się z Tobą rozstać. Wychodząc naprzeciw tęsknocie Twoich wiernych widzów, wciąż i wciąż zapraszaliśmy Cię na scenę, proponując mniejsze role, które zawsze wypełniałaś swoim wrodzonym urokiem i silną osobowością. Twoja dawna i wciąż nowa publiczność przyjmowała Cię zawsze gorącymi oklaskami. Byłaś ozdobą sceny Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, pomostem artystycznym pomiędzy tradycją a współczesnością Polskiego Baletu Narodowego. Weszłaś na zawsze do historii polskiej sztuki baletowej jako jedna z najjaśniejszych jej gwiazd wszystkich czasów.
Zapamiętamy Cię również jako ukochaną Córkę, Żonę i Matkę – Duszę Twojej Rodziny, którą osierociłaś tak boleśnie. Jako pedagoga baletu z otwartym, czułym sercem dla każdego ucznia, każdego naszego tancerza. Jako wspaniałą, szczerą rozmówczynię, która potrafiła słuchać uważnie i nigdy nie wywyższała się ponad innych, pomimo swych wielkich osiągnięć i doświadczeń zawodowych.
Byłaś uosobieniem wdzięku, skromności i delikatności, pokory wobec sztuki, wytrwałości i poczucia obowiązku, serdeczności i osobistego ciepła, słowem – duchowego piękna, które zawsze emanowało wśród nas i ze sceny.
Żegnaj nasza niezapomniana Primabalerino!
Waldemar Dąbrowski i Krzysztof Pastor
z Zespołami Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
oraz Polskiego Baletu Narodowego
„Księżycowy renifer”, choreografia Birgit Cullberg, fot. Edward Hartwig
„Jezioro łabędzie”, choreografia Lew Iwanow, partneruje Zdzisław Ćwioro, fot. Leon Myszkowski
„Le Spectre de la Rose”, choreografia Michaił Fokin, partneruje Ireneusz Wiśniewski, fot. Leon Myszkowski
„Stanisław i Anna Oświęcimowie”, choreografia Witold Gruca, partneruje Waldemar Wołk-Karaczewski, fot. Leon Myszkowski
„Giselle”, choreografia Jean Coralli i Jules Perrot, partneruje Ireneusz Wiśniewski, fot. Leon Myszkowski
„Carmen”, choreografia Walentin Jelizariew, fot. Henryk Rosiak
„Suite en blanc”, choreografia Serge Lifar, partneruje Ireneusz Wiśniewski, fot. Leon Myszkowski
„Miłość i ból, i świat, i marzenie”, choreografia John Neumeier, partneruje Łukasz Gruziel, fot. Zbigniew Feliksiak
„Adagio Hammerklavier” Beethovena, choreografia Hans van Manen, partneruje Robert Glumbek, fot. Jacek Giluń
„La Sylphide”, choreografia August Bournonville, fot. Zbigniew Feliksiak
