Aktualności

Zmarł Jan Krenz

Aktualności

Zmarł Jan Krenz

Należał do światowej czołówki dyrygentów. Kierował najważniejszymi orkiestrami symfonicznymi na świecie. Pełnił także funkcję dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego. Odszedł w wieku 94 lat.

Kompozytor i dyrygent. Był uczniem Zbigniewa Drzewieckiego (fortepian) i Kazimierza Sikorskiego (kompozycja). Dyrygenturę studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi w latach 1945-47 w klasie Kazimierza Wiłkomirskiego.

Karierę rozpoczął w Łodzi w 1946 roku. Od 1947 do 1949 roku był dyrygentem Filharmonii Poznańskiej, po czym związał się z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, gdzie współpracował z Grzegorzem Fitelbergiem. Po jego śmierci w 1953 roku objął funkcję dyrektora orkiestry i pełnił ją przez 15 lat. Z WOSPR odbył tournée po świecie (55 koncertów m.in. w Związku Radzieckim, Mongolii, Chinach, Japonii, Australii i Nowej Zelandii).

W latach 1968-73 obejmował stanowisko dyrektora artystycznego w Teatrze Wielkim w Warszawie (m.in. premiery Otella Verdiego, Elektry R. Straussa, Borysa Godunowa Musorgskiego).

Kierował znanymi zespołami symfonicznymi: Berliner Philharmoniker, Detroit Symphony Orchetra, Staatskapelle Dresden, Tonhalle w Zurychu, Filharmonia Leningradzka, Concertgebouw Orchestra w Amsterdamie oraz Yomiuri Nippon Symphony w Tokio. Występował na festiwalach w Edynburgu, Bergen, Pradze, Montreux, Osace i Wiedniu.

Prowadził prawykonania polskich dzieł muzyki: Sinfonietty T. Bairda, III Symfonii Bairda, Muzyki żałobnej W. Lutosławskiego, I Symfonii K. Serockiego, V Symfonii K. Serockiego, Wariacje symfoniczne R. Palestra.

Swobodnie poruszał się w repertuarze klasycznym (Mozart, Beethoven, Brahms, Schubert, Czajkowski i Mahler), jak również muzyki współczesnej (Berg, Berio, Cage, Hindemith, Webern, Schönberg).

Mniej znany jest jako kompozytor. Jeszcze w okupowanej Warszawie podczas konspiracyjnego koncertu wykonano jego I Kwartet Smyczkowy. Po zakończeniu wojny zajął się jednak głównie dyrygenturą. Do komponowania wrócił dopiero w latach 80. (Missa breve, Musica da camera, Epitaphion, II Symfonia, Sinfonietta per fiati, III Symfonia), choć jest również autorem muzyki filmowej (Błękitny Krzyż, Niedzielny Poranek, EroicaZezowate szczęście Andrzeja Munka oraz Kanał Andrzeja Wajdy).

Wspólnie z Tadeuszem Bairdem i Kazimierzem Serockim stworzył kompozytorską „Grupę 49”. Był regularnym gościem Warszawskiej Jesieni. Dwukrotnie otrzymał Złotego Orfeusza za wykonania współczesnej muzyki polskiej. Z okazji 70-lecia Polskiego Radia wręczono mu Diamentową Batutę.

fot. archiwum.teatrwielki.pl