Dama kameliowa

Fryderyk Chopin / John Neumeier

  • Akt I

    ok. 40 min

  • Przerwa

    25 min

  • Akt II

    ok. 40 min

  • Przerwa

    25 min

  • Akt III

    ok. 50 min

Czas trwania: ok. 3 h

Balet Johna Neumeiera w trzech aktach z prologiem według powieści Aleksandra Dumasa (syna).
Spektakl przeznaczony dla widzów dorosłych

Egzemplarz Damy kameliowej Aleksandra Dumasa (syna) znajdował się wśród eksponatów na wystawie Blaski i nędze. Obrazy prostytucji 1850-1910 w paryskim Musée d’Orsay. Autorem scenografii tej wystawy był reżyser operowy Robert Carsen. W salach wyłożonych kosztownymi tkaninami – takimi jakie wyściełały buduary kurtyzan – można było oglądać między innymi „fotel rozkoszy” skonstruowany dla syna królowej Wiktorii czy rozpartą na łóżku nagą Rollę Henri Gervexa. Kokoty, demi mondaines, grandes horizontales drugiej połowy XIX wieku inspirowały twórców – ucieleśniały marzenie o wolności oraz jej cenę; jak mówił Kees van Dongen: „One znały życie we wszystkich jego wyrazach”. Dama kameliowa to jeden z najsłynniejszych baletów Johna Neumeiera. W swojej opowieści korzysta on z narracji szkatułkowej – oto protagoniści Marguerite Gautier i Armand Duval spotykają się w operze podczas przedstawienia Manon Lescaut. To podwójne mrugnięcie oka do widza – Manon Lescaut także opowiada o kurtyzanie, a sama opera jako miejsce to ważny punkt na mapie prostytucji różnych rejestrów: kurtyzany u szczytu kariery prezentowały tu nowe suknie i klejnoty, podczas gdy balet nazywano wówczas „ekspozycją dziewcząt na sprzedaż”. Neumeier opowiada tańcem całą skalę namiętności – w muzyce Chopina odnajdujemy zarówno wynikający z jego choroby smutek, jak i radość, frywolność świata towarzyskiego Paryża, do którego należał – Paryża, gdzie „przyjemności mijają nas, krzycząc”.

Na 45 minut przed każdym przedstawieniem zapraszamy na spotkania wprowadzające do Foyer Głównego

Lista gości dostępna na Facebooku

Obsada

Realizatorzy

Polski Balet Narodowy
Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

Streszczenie

  • ,

    PROLOG

    Akcja rozgrywa się podczas aukcji. Opowieść jest serią wspomnień z różnych punktów widzenia – Armanda, jego ojca i Małgorzaty.

    (Wydarzenia mające miejsce podczas aukcji są oznaczone pogrubioną czcionką)

    Umarła Małgorzata Gautier, kiedyś najbardziej pożądana paryska kurtyzana. Całe wyposażenie jej luksusowego apartamentu ma być sprzedane podczas aukcji. Jej wierna służebna Nanina żegna się z tym miejscem, trzymając dziennik Małgorzaty w ręku. Wśród zainteresowanych aukcją jest Monsieur Duval. Nagle jak oszalały wpada jego syn Armand. Jest załamany, męczą go wspomnienia.

     

     

  • ,

    Akt I

    Monsieur Duval pociesza Armanda, który opowiada mu swoją historię.

    Rozpoczyna się ona w Théâtre des Variétés podczas przedstawienia baletu Manon Lescaut, w którym słynna rokokowa kurtyzana zdradza kawalera Des Grieux z licznymi adoratorami. Obecna na widowni Małgorzata Gautier jest zdegustowana frywolną postawą niewiernej Manon. Gaston Rieux przedstawia Małgorzacie Armanda Duvala, który już od dawna ją podziwia. Małgorzata pokpiwa z jego niezręcznej szczerości. Oglądając balet, Armand obawia się, że jego przyszłość okaże się odbiciem smutnego losu kawalera Des Grieux.

    Po przedstawieniu Małgorzata do swojego apartamentu zaprasza Armanda wraz z jego przyjacielem Gastonem, kurtyzaną Prudencją i własnym towarzyszem, nudnym młodym Hrabią N. Zirytowana jego zazdrością Małgorzata dostaje ataku kaszlu. Armand idzie za nią do sypialni, aby ją wesprzeć, a w końcu wyznaje jej miłość. Małgorzata jest poruszona jego szczerą namiętnością. Świadoma swojej śmiertelnej choroby i nawykła do luksusowych wygód nalega jednak, by ich romans pozostał tajemnicą.

    Podczas gdy Małgorzata nadal prowadzi szalony tryb życia, pędząc z balu na bal, od wielbiciela do wielbiciela, od starego Księcia do młodego Hrabiego, Armand wciąż jest obok – czeka. Kiedy zaś wyjeżdża do urokliwej wiejskiej rezydencji, którą Książę oddał jej do dyspozycji, Armand podąża jej śladem.

  • ,

    AKT II

    Widok letniego słomkowego kapelusza Małgorzaty skłania Armanda do dalszej opowieści…

    Otoczona przez beztroskich przyjaciół i żarliwych wielbicieli, Małgorzata nadal prowadzi intensywny tryb życia na wsi. Konfrontacja między Księciem i Armandem jest nieunikniona, dlatego Małgorzata musi podjąć decyzję, którego wybrać. Wyjawia publicznie swą miłość do Armanda. W końcu zostają sami.

    Ojciec Armanda ze skruchą wspomina swoją rolę w tej historii.

    Zawstydzony, że jego syn żyje z prostytutką, Monsieur Duval składa Małgorzacie wizytę na wsi. Twierdzi, że ten związek zrujnuje Armanda. Porażona tym Małgorzata protestuje, jednak przypomina sobie Manon i jej adoratorów — lustrzane odbicie własnej przeszłości, które niejako potwierdza prawdziwość oskarżeń Monsieur Duvala. Żąda on, by porzuciła Armanda. Z głębokiej i szczerej miłości Małgorzata poddaje się jego woli.

    Armand opowiada ojcu, jak wrócił do domu, który okazał się pusty.

    Czekał na Małgorzatę na próżno, w końcu Nanina przyniosła mu list od Małgorzaty, z którego dowiedział się, że kochanka wróciła do dawnego życia. Nie dowierzając, Armand spieszy do Paryża, gdzie odnajduje Małgorzatę w ramionach Księcia.

  • ,

    AKT III

    Armand wyjaśnia ojcu, jak spotkał Małgorzatę na Polach Elizejskich.

    Małgorzacie towarzyszyła piękna młoda kurtyzana Olimpia. Armand flitował z nią i ją uwodził, aby zemścić się na kobiecie, która go tak głęboko zraniła. Śmiertelnie chora Małgorzata odwiedza Armanda i błaga, by nie krzywdził jej, afiszując się z Olimpią. Ich namiętność rozpala się ponownie. Zasypiając, Małgorzata widzi swoje alter ego — to Manon, która przywołuje ją do poprzedniego życia. Kiedy się budzi, przypomina sobie obietnicę złożoną ojcu ukochanego i po cichu opuszcza Armanda raz jeszcze. Na wielkim balu Armand publicznie upokarza Małgorzatę, płacąc jej za dawne usługi. Małgorzata jest załamana.

    Armand dotarł do końca swej opowieści. Nigdy już nie ujrzy Małgorzaty. Jego ojciec wychodzi głęboko poruszony, tymczasem powraca Nanina i wręcza Armandowi dziennik Małgorzaty.

    Czytając, Armand zdaje się towarzyszyć Małgorzacie podczas jej ostatniej wizyty w teatrze, kiedy ponownie ogląda scenę z baletu Manon Lescaut. Tym razem zubożała Manon umiera w ramionach swojego wiernego kochanka Des Grieux. Chora i zrozpaczona Małgorzata opuszcza teatr, jednak bohaterowie baletu podążają za nią w gorączkowy sen. Kiedy zjawy kochanków mieszają się z jej własnymi wspomnieniami, identyfikacja Małgorzaty z Manon wydaje się całkowita. Opuszczona, znów pragnie ujrzeć Armanda i zawierza ostatnie myśli swojemu dziennikowi, który zostawia Naninie, aby przekazała go ukochanemu. Małgorzata umiera w samotności.

    Armand w ciszy zamyka jej dziennik.

Sponsorzy

  • Mecenas Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

  • Partnerzy Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

  • Przyjaciele Polskiego Baletu Narodowego

  • Partner Polskiego Baletu Narodowego

  • Partnerzy bankietu

  • Patroni medialni premiery

  • Logo Pani
  • Logo Twoj styl

  • Patroni medialni Teatru Wielkiego - Opery Narodowej