Śpiąca królewna

Balet-feeria w trzech aktach
Libretto: Iwan Wsiewołożski według Charles’a Perraulta
Prapremiera: 3.01.1890, Teatr Maryjski, Sankt Petersburg
Premiera tej inscenizacji: 31.05.1973, Balet Bolszoj, Moskwa
Premiera polska tej inscenizacji: 17.12.1996, Teatr Wielki - Opera Narodowa, Warszawa

Sto lat snu Śpiącej Królewny wypada w przerwie między aktem pierwszy i drugim, dzięki czemu – powiedzmy wyraźnie – widzom absolutnie nie grozi dołączenie do tytułowej bohaterki. Podczas pracy nad wariacją Perraultowej bajki po raz pierwszy spotkali się choreograf Marius Petipa i Piotr Czajkowski. Współpraca ułożyła się znakomicie: Petipa zarządzał, Czajkowski sporządzał. Balet skrojono pod gusty carskiego dworu: akcja pretekstowa, zespół wykonawców potężny, od tancerzy zaś wymagano nie tylko znakomitej techniki, lecz i mocarnej kondycji. Śpiąca królewna weszła do żelaznego kanonu wszystkich liczących się scen baletowych na świecie. Choreografia Jurija Grigorowicza, legendarnego baletmistrza i dyrektora moskiewskiego Baletu Bolszoj, podkreśla klasyczną szlachetność oryginału, nadto solistom daje wspaniałą okazję do zaprezentowania swego kunsztu. Pas de deux takie, że palce lizać! Sztukę wieńczy apoteoza – królewska para błogosławi młodym, chociaż tak naprawdę idzie o balet par excellence. 

Polski Balet Narodowy
Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej