Rigoletto
Giuseppe Verdi
Opera w trzech aktach
Libretto: Francesco Maria Piave według dramatu Wiktora Hugo Król się bawi
Prapremiera: 11.03.1851, Gran Teatro La Fenice, Wenecja
Premiera polska: 8.11.1853, Teatr Wielki, Warszawa
Premiera tej inscenizacji: 12.03.1997, TW-ON
Oryginalna włoska wersja językowa z polskimi napisami
Nicolas Ferrial, prototyp Trybuleta ze sztuki Viktora Hugo Król się bawi, a także operowego Rigoletta jest bohaterem jednej z najpyszniejszych anegdot historycznych, która dowodzi życiodajności błazeńskiego geniuszu. Ów zasłużony trefniś na dworze Ludwika XII i jego następcy, Franciszka I, znużył się w końcu władcy tak dalece, że ten pod byle pretekstem skazał go na śmierć, lecz w królewskiej wielkoduszności zezwolił wybrać rodzaj zgonu. Trybulet postanowił, że chce umrzeć na… starość, zaś związany królewskim słowem Franciszek zamiast zakatrupić błazna, musiał go wygnać. Hugo na początku lat 30. XIX wieku najwyraźniej rozlubował się w postaciach tragicznych garbusów, bo swojemu Trybuletowi oprócz kalectwa dołożył los Hioba. Dramat Hugo szargał imię króla jako utracjusza i seksoholika, zatem ówczesny minister Dziewictwa Narodowego (w tym przypadku Spraw Publicznych) zakazał go natychmiast po premierze (tyle zatem przetrwał uchwalony po rewolucji lipcowej zakaz cenzury we Francji). Nim po pół wieku został zdjęty z półek, błazna i jego garbaty los rozsławił Giuseppe Verdi, pisząc jeden z operowych evergreenów. I choć to opera tragica, paradoks chce, że dwie najsłynniejsze arie tego dzieła, La Donna e mobile i Caro nome są napisane w tonacjach durowych. Nie bez kozery Curzio Malaparte muzykę Verdiego porównywał do lambrusco – wina czerwonego, ale musującego i nade wszystko półwytrawnego.
Obsada
Realizatorzy
Streszczenie
Sponsorzy
-
Partnerzy Akademii Operowej
-
Partnerzy Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
-
Patroni medialni