Aleksandra Liashenko

• Izolda w Tristanie (Krzysztof Pastor)
• Julia w Romeo i Julii (Emil Wesołowski)
• Requiem berlińskie, Wie lange noch? i inne partie w Kurcie Weillu (Krzysztof Pastor)
• Księżniczka Aurora i Księżniczka Florina w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
• Kopciuszek i Wróżka Jesieni w Kopciuszku (Frederick Ashton)
• Nikija, Cienie-Solistki i Pas d’action w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
• Lalka i Taniec chiński w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)
• Przyjaciółka Księcia (Pas de trois) i Taniec neapolitański w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
• Solange w Chopinie, artyście romantycznym (kreacja, Patrice Bart)
• Gawot w In Light and Shadow (Krzysztof Pastor)
• Kitty w Annie Kareninie (Alexei Ratmansky)
• Para Naszych w I przejdą deszcze… (kreacja, Krzysztof Pastor)
• Solistka w Grand pas classique (Victor Gsovsky)
• Solistka w Święcie wiosny (Emanuel Gat)
• Ona w Personie (kreacja, Robert Bondara)
• Klara w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
• Solistka Walca Kwiatów w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)

• Serafin współczesny w Sześciu skrzydłach aniołów (kreacja, Jacek Przybyłowicz)
• Duet 2 w Century Rolls (Ashley Page)
• Helena w Śnie nocy letniej (John Neumeier)
• Ofelia w Hamlecie (kreacja, Jacek Tyski)
• Duet w Pocałunkach (Emil Wesołowski)
• Duet 1 w Artifact Suite (William Forsythe)
• Julia w Romeo i Julii (Krzysztof Pastor)
• Duet 3 w Adagio & Scherzo (kreacja, Krzysztof Pastor)
• Kitri-Dulcynea w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
• Amorek w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
• Duet 4 & Trio w Nevermore…? (kreacja, Robert Bondara)
• Młoda Dziewczyna w Zielonym stole (Kurt Jooss)
• Kwartet w Nevermore…? (Robert Bondara)
• Duet w Pupie (kreacja, Anna Hop)
• Mme Binetti w Casanovie w Warszawie (kreacja, Krzysztof Pastor)


oraz partie solowe w baletach

• W malinowym chruśniaku (kreacja, Anna Hop, II Warsztat Choreograficzny)
• W poszukiwaniu kolorów (kreacja, Jacek Tyski)
• Pocałunki (kreacja, Emil Wesołowski)
• Temat strachu (kreacja, Anna Hop, III Warsztat Choreograficzny)
• 8m68 (kreacja, Robert Bondara, IV Warsztat Choreograficzny)
• Akord (kreacja, Eduard Bablidze, V Warsztat Choreograficzny)
• Współczynnik przenikania (kreacja, Robert Bondara, VI Warsztat Choreograficzny)

• Klara i Lalka w Dziadku do orzechów (Wasilij Wajnonen)
• Kopciuszek w Kopciuszku (Igor Czernyszow)
• Rzodkiewka w Cipollinie (Gienrich Majorow)
• Kupidyn i Przyjaciółka Kitri w Don Kichocie (trad. / Aleksander Gorski)
• Wiejskie Pas de deux w Giselle (trad. / Marius Petipa)
• Pas de quatre i Taniec neapolitański w Jeziorze łabędzim (Marius Petipa, Lew Iwanow)

• Solistka d’jampée i Pas d’action w Bajaderze (trad. / Władimir Troszenko)
• Wróżka Brylantów i Wróżka Kanarków w Śpiącej królewnie (Marius Petipa)
• Grand Pas z baletu Paquita (Marius Petipa)
• Przyjaciółka Panny w Pannie i chuliganie (Konstantin Bojarski)
• Przyjaciółka Marii w Postoju kawalerii (Marius Petipa)
• i inne

• Wiejskie Pas de deux w Giselle (trad. / Roman Komassa)
• i inne

• Julia w Romeo i Julii (Emil Wesołowski)
• Swanilda w Coppelii (Sławomir Woźniak)
• Dobra Wróżka i Lalka w Dziadku do orzechów (Sławomir Woźniak)
• Cztery łabędzie w Jeziorze łabędzim (Ewa Wycichowska i trad. / Liliana Kowalska)
• Krasawica w Panu Twardowskim (Henryk Konwiński)

oraz partie solowe w baletach

• Krzesany (Emil Wesołowski)
• Moderato Karola Szymanowskiego (Beata Wrzosek)
• i inne

• Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim (Ewa Wycichowska i trad. / Wiktor Smirnow-Gołowanow)
• Klara w Dziadku do orzechów (trad. / Walerij Niekrasow)

oraz partie solowe w baletach

• Pas de six z baletu La Vivandière (Arthur Saint-Léon / Pierre Lacotte)
• Pas de deux Diany i Akteona z Esmeraldy (Marius Petipa)
• Pas de deux Lise i Colasa z Córki źle strzeżonej (Aleksander Gorski)

• Pas de deux Kitri i Basilia z Don Kichota (Marius Petipa)
• Pas de deux z Płomienia Paryża (Wasilij Wajnonen)
• Escamillo (Norbert Schmucki)
• Fantaisie-Impromptu Fryderyka Chopina (Beata Wrzosek)
• i inne utwory koncertowe

• Ukraina: Kijów, Odessa, Sewastopol, etc.
• Polska: Bydgoszcz, Bytom, Gdańsk, Kielce, Koszalin, Kraków, Poznań, Sanok, Rzeszów, etc.
• Francja: Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu (Gala des Etoiles du XXIè siècle), Vichy
• Niemcy: Berlin, Frankfurt nad Odrą, Regensburg (Schlossfestspiele)
• Rosja: Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu, Teatr Bolszoj w Moskwie, Biełgorod, etc.
• Austria: Wiedeń; Norwegia: Bergen; Egipt: Kair
• Hiszpania: Madryt, Alicante, Bilbao, Cordoba, Marbella, Sewilla, Walencja, Saragossa, Palma na Majorce, Wyspy Kanaryjskie, etc.

• Tajwan (tournée)
• Japonia: Tokio, Osaka, etc.
• Chiny: Szanghaj (z Polskim Baletem Narodowym, Światowa Wystawa Expo, 2010)
• Norwegia: Bergen (z Polskim Baletem Narodowym, 2010)
• Łotwa: Ryga (Gala Baletowa, XVI Międzynarodowy Bałtycki Festiwal Baletowy, 2011)
• Holandia: Amsterdam (Gala Baletowa, 2011)
• Hiszpania: Sewilla (z Polskim Baletem Narodowym, 2012)
• Finlandia: Kuopio (z Polskim Baletem Narodowym, 43. Międzynarodowy Festiwal Tańca, 2012)
• USA: Houston (z Polskim Baletem Narodowym, Dance Salad Festival, 2013)
• Hiszpania: Barcelona (z Polskim Baletem Narodowym, 2013)
• Litwa: Wilno (z Polskim Baletem Narodowym, 2013)

• 2002: I Nagroda oraz Nagroda Specjalna za kreatywność i indywidualność na Międzynarodowym Konkursie Baletowym „Fouette Arteku” na Krymie, Ukraina
• 2004: I Nagroda Międzynarodowego Konkursu Baletowego „Kryształowa Puenta” w Charkowie, Ukraina
• 2007: II Nagroda Międzynarodowego Konkursu Baletowego w Kijowie, Ukraina

• 2009: I Nagroda w kategorii seniorów XVI Konkursu Tańca w Gdańsku
• 2011: Nominowana do prestiżowej nagrody tanecznej „Benois de la Danse” za jej interpretację roli Kopciuszka w „Kopciuszku” Fredericka Ashtona
• 2014: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w Warszawie
• 2015: Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszej tancerki w Polsce

• Kurt Weill: Niemal każdy wykonawca potrafi dodać własną osobowość, świetni byli zwłaszcza Dominika Krysztoforska i Sergey Popov w „Nowym Orfeuszu” oraz Aleksandra Liashenko w „Balladzie o utopionej dziewczynie”. (Rzeczpospolita, 23/11/2009)
• Kurt Weill: Genialna w wyrazie (genialnej choreografii) była Aleksandra Liashenko w „Alabama Song” i „Balladzie o utopionej dziewczynie”. (balet.pl, 24/11/2009)
• Kopciuszek: Bohaterką stała się Aleksandra Liashenko – delikatna, subtelna, ale obdarzona osobowością i dysponująca perfekcyjną techniką. (Rzeczpospolita, 29/11/2010)
• Kopciuszek: Partię Kopciuszka doskonale tańczy Aleksandra Liashenko. Artystka chwilami zdaje się płynąć po scenie. Wszystkie puenty, subtelność każdego gestu, znaczący ruch ręką, obrót ciała, skłon głowy budują postać delikatnej, kruchej, pięknej i skromnej dziewczyny o dobrym, przebaczającym sercu. Jej tańce solowe, jak również pas de deux z księciem (…) podczas balu, to sceny pełne liryzmu i poezji. Liashenko czytelnie oddaje kolejne stany emocjonalne swojej bohaterki: od zagubienia i nieśmiałości, poprzez zakochanie się w księciu i niepokój z powodu zbliżającej się północy, aż po smutek wynikający z tęsknoty za księciem i wreszcie radość w finale spektaklu. (Nasz Dziennik, 10/12/2010)
• I przejdą deszcze…: Wiele scen baletu zapadnie w pamięć – chociażby (…) zachwycający czułością pas de deux pary Naszych (Aleksandra Liashenko i Paweł Koncewoj), zwieńczony smutnym pożegnaniem umierającej w płomieniach kochanki. (Tygodnik Powszechny, 3/04/2011)
• I przejdą deszcze…: Niektóre sceny (…) zajmą trwałe miejsce w pamięci baletomanów – mam na myśli poruszający duet Aleksandry Liashenko i Pawła Koncewoja z obrazu „Czas klęski”, zakończony zniknięciem dziewczyny w płomieniach – pieca… pożarów wojny…zagłady… (Twoja Muza, 4/2011)
• I przejdą deszcze…: Aleksandra Liashenko to pierwsza solistka o doskonałej technice, tańcząca płynnie i energicznie. Zachwyciła nas w swoim duecie z Pawłem Koncewojem. (Danse, 6/2011)
• I przejdą deszcze…: Aleksandra Liashenko i Paweł Koncewoj tańczyli swój kameralny duet ze wielką wrażliwością, umierając w płomieniach. (Dance Europe, 6/2013)
• Persona: Bardzo mi się podobała Aleksandra Liashenko (Ona), wspaniała tancerka o niezawodnej technice i bardzo plastycznych ruchach. (Danse, 12/2011)
• Sen nocy letniej: Komiczną, ale i brawurową parę tworzyli Aleksandra Liashenko (Helena) i Maksim Woitiul (Demetriusz). Zaangażowanie obojga w aktorską stronę wykonania nie przesłaniało technicznej maestrii obojga w wysokich skokach i arcytrudnych duetach na krawędzi akrobatyki. (taniecpolska.pl, 18/03/2013)
• Hamlet: Choreograf zrobił Aleksandrze Liashenko piękny prezent i uszył jej partię na miarę talentu, wykorzystując tak jej warunki i możliwości fizyczne, jak i temperament, talent aktorski i wdzięk. Ta Ofelia to początkowo rozbrykana zakochana panienka, dość śmiała i wdzięczna, a po odrzuceniu przez Hamleta – zepsuta lalka, złamany kwiat, dziewczyna nie szalona, ale zdruzgotana. (…) Wzruszająca, wielka kreacja. (teatrdlawas.pl, 6/10/2013) 
• Hamlet: Partię Ofelii bardzo pięknie zatańczyła Aleksandra Liashenko. W jej interpretacji Ofelia przeżywa rozmaite stany ducha, od dziewczęcego zakochania w Hamlecie, a potem odtrącenie przez niego, po szaleństwo prowadzące do śmierci. Doskonała rola, narysowana delikatną i zarazem mocną kreską, pozostaje w pamięci. (Nasz Dziennik, 12/10/2013)
• Hamlet: Ofelia, w wykonaniu Aleksandry Liashenko, mieni się odcieniami uczuć: bywa liryczna i skupiona, to znów rozbawiona i beztroska, naiwna, obdarzona dziecięcym wdziękiem, kiedy indziej uwodzicielska. Wreszcie odrzucona, w scenie szaleństwa, błądzi niczym lunatyczka, skrywa głowę w białej, przybrudzonej sukni albo szuka pocieszenia w ramionach tych, którzy nie pojmują jej bólu. (Ruch Muzyczny, 11/2013)
• Romeo i Julia: Aleksandra Liashenko pokazuje bezbronność, kruchość i zagubienie swej bohaterki. Tworząc przejmującą postać Julii, potrafiła oderwać się od wzorów innych wykonawczyń. (Rzeczpospolita, 10/03/2014)
• Romeo i Julia: W bardzo zróżnicowanej wyrazowo roli Julii znakomicie sprawdziła się Aleksandra Liashenko. (teatralny.pl. 31/03/2014
• Romeo i Julia: Aleksandra Liashenko to silna, pewna siebie tancerka. Jej Julia jest nieustraszona, wie czego chce i dąży do tego. Z łatwością prezentuje wspaniałe klasyczne linie, jak i nietypowy współczesny ruch Pastora, jest niesamowita w finałowych scenach baletu – zupełnie załamana i porzucona. (Dance Europe, 4/2014)
• Romeo i Julia: Aleksandra Liashenko jest silna, a zarazem niemal dziecięca - po dziecinnemu szczera i zbuntowana. W finale raptownie dojrzewa, w pełnych ekspresji wyrzutach rąk i złamaniu idealnych do tej pory póz, ukazuje ogrom rozpaczy i bezradności wobec wrogiego świata. (Ruch Muzyczny, 4/04/2014)
• Adagio & Scherzo: Po raz kolejny wirtuozowski duet stworzyli Maksim Woitiul i Aleksandra Liashenko, której szpagatowe skoki i niezachwiana równowaga dała choreografowi możliwość nieprzejmowania się poziomem trudności, jaki narzucił. (naczubkachpalcow.pl, 31/03/2014)

• Don Kichot: Jest tajemnicą Fadiejeczewa, co sprawił, że Maksim Woitiul odmłodniał nagle o kilkanaście lat i stał się beztroskim, zuchwałym, acz sympatycznym Basiliem. A liryczna Aleksandra Liashenko okazała się pełną temperamentu Kitri. Oboje zaprezentowali całą gamę skoków, piruetów, podnoszeń i ewolucji, tworząc portrety swoich bohaterów. (Rzeczpospolita, 2/06/2014)
• Don Kichot: Zachwycającą Kitri była Aleksandra Liashenko, najlepszy od lat nabytek stołecznego baletu. (Tygodnik Angora, 22/06/2014)
• Don Kichot: Kitri i Basilio to role niezwykle efektowne, które po mistrzowsku, a przy tym z wdziękiem i z radosną energią wykonali Aleksandra Liashenko i Maksim Woitiul. Ich wariacje budziły niemal sportowe emocje, a słynne finałowe pas de deux (…) zachwyciło pięknem i precyzją wykonania. Największy podziw wzbudziła ostania wariacja, w której Kitri popisuje się sekwencją 32 piruetów, a Aleksandra Liashenko wykonała ją w imponującym stylu. (teatralny.pl, 25/06/2014)
• Don Kichot: Aleksandra Liashenko (w roli Kitri i Dulcynei) - perfekcyjna technicznie, ale i zalotna, swobodna w budowaniu postaci (…). Jej ekwilibrystyczne skoki i popisowe trzydzieści dwa fouettes zapierały widzom dech. (Ruch Muzyczny, 1/07/2014)
• Don Kichot: Aleksandra Liashenko! – takich wykonań się nie zapomina, takie wieczory przechodzą do historii. Nie wiadomo, czy bardziej chwalić swobodę gry aktorskiej, te wszystkie „minki” i „oczka”, czy to co jednak dla tancerki najważniejsze – nieskazitelność linii w Śnie Don Kichota, precyzję, wdzięk, 32 fouetté wreszcie kręcone co trzecie podwójne… Maestria. (naczubkachpalcow.pl, 21/04/2015)
• Zielony stół: Aleksandra Liashenko była Młodą Dziewczyną zamrożoną w swoim cierpieniu, wstręcie do obłapiających ją żołnierzy, a wreszcie rezygnacji w spotkaniu ze Śmiercią. Jej idealne akcentowanie ruchów i pauz, zatrzymań w pół kroku robiło większe wrażenie niż najwymyślniejsze taneczne ewolucje. (naczubkachpalcow.pl, 17/11/2014)
• Casanova w Warszawie: Szczególnie dwie solistki się wybijały: Aleksandra Liashenko (niestety ta najlepsza chyba tancerka naszego zespołu opuszcza go z końcem sezonu i przenosi się do Niemiec) i Yuka Ebihara. (szwarcman.blog.polityka.pl, 29/05/2015)
• Casanova w Warszawie: Swoje chwile tryumfu mają trzy baleriny grające… trzy baleriny, czyli: Yuka Ebihara jako Mlle Gattai, Aleksandra Liashenko jako Mme Binetti i Aneta Zbrzeźniak jako Mlle Casacci. (…) Liashenko – no cóż – bryluje po prostu tak w tańcu, jak i w grze prezentując na przemian dąsy obrażonej primabaleriny i słodkie oczy przymilnej kochanki. (naczubkachpalcow.pl, 29/05/2015)
• Casanova w Warszawie: Konkurujące ze sobą włoskie primabaleriny – Annę Binetti, Caterinę Gattai i Teresę Casacci – zatańczyły Aleksandra Liashenko, Yuka Ebihara i Anita Zbrzeźniak. Panie potwierdziły swój najwyższy kunszt taneczny i fakt, że są niezwykłymi indywidualnościami. Liashenko była demoniczna i wyzywająco lubieżna. (…) W tym balecie nie było niewinnych kusicielek. (Teatr dla Was, 30/05/2015)
• Casanova w Warszawie: Pojawiały się sekwencje wymagające pokonywania większych trudności technicznych, które można było podziwiać zwłaszcza w partiach Maksima Woitiula (rewelacyjny jako Branicki), Vladimira Yaroshenki (Casanova), Yuki Ebihary (Gattai) czy Aleksandry Liashenko (Binetti). (Teatr dla Was, 31/05/2015)
• Casanova w Warszawie: Potwierdziła klasę Aleksandra Liaszenko (Binetti). (Rzeczpospolita, 1/06/2015)
• Casanova w Warszawie: Aleksandra Liashenko jako kokieteryjna Mme Binetti, świeżo przybyła w towarzystwie swojego partnera Le Picqa (Robin Kent), miała już za sobą miłosne zetknięcie z Casanovą. Początkowo odrzuca jego zaloty, by zaraz mu wybaczyć i wpaść w jego ramiona. W tej roli Liashenko wykorzystuje zarówno swoją świetną technikę, jak i wysokie umiejętności aktorskie, a w szczególności zmysł komediowy, który Pastor w pełni eksploatuje. (criticaldance.org, 2/06/2015)
• Casanova w Warszawie: Konkurujące ze sobą primabaleriny doskonale zaprezentowały: Yuka Ebihara (Gattai), Aleksandra Liashenko (Binetti) oraz Aneta Zbrzeźniak (Casacci), a każda z nich bardzo dobrze oddała charakter swojej postaci. (teatrakcje.pl, 5/06/2015)
• Casanova w Warszawie: Wspaniali soliści: (…), a także baleriny: doskonała Yuka Ebihara, Aleksandra Liashenko i Aneta Zbrzeźniak, oraz cały zespół, wszyscy zasługują na pochwałę. (Nasz Dziennik, 6-7/062015)
• Casanova w Warszawie: Aleksandra [Liashenko] i Maksim [Woitiul] pokazali, że (…) są w stanie zawładnąć spektaklem, nie grając w nim bynajmniej głównych ról. Rewelacyjne kreacje. (balet.pl, 15/06/2015)
• Casanova w Warszawie: W rolach Binetti i Branickiego błyszczą (…) Liashenko i Woitiul, którzy dopełniają obraz tych postaci vis comica i osobowością sceniczną. Oni nie są tylko tancerzami, są artystami sceny. (Ruch Muzyczny, 6/2015)

Wywiad na portalu Ruslink.pl

Wywiad na portalu Balet Info Polska, 10.03.2015