Alketa Cela ukończyła Akademię Sztuki Lirycznej w albańskiej Tiranie, skąd pochodzi, w klasie prof. Suzany Frasheri. Jest laureatką międzynarodowych konkursów wokalnych "Toti Dalmonte" Rosetum G. Puccini w Mediolanie, Concorso Lirico Internazionale "G. Lauri Volpi" Katia Ricciarelli oraz Price Competition organizowanego z okazji nowego otwarcia Teatro la Fenice w Wenecji. Wzięła udział w międzynarodowym konkursie wokalnym we Francji i zdobyła I nagrodę na European Opera Macon Contest, a następnie I nagrodę i nagrodę publiczności na międzynarodowym konkursie w Gascogne.
Po okresie występów w Albanii i we Włoszech Alketa Cela zaczęła coraz częściej pojawiać się na scenach wielu znanych teatrów europejskich. W latach 1996—1999 współpracowała z Jean-Pierre’em Brossmannem, dyrektorem Opery w Lyonie. Znana ze swej muzykalności i pięknej barwy głosu otrzymała zaproszenie do wykonania w tej instytucji takich partii, jak: Pamina (Czarodziejski flet), Zuzanna (Wesele Figara), Księżniczka (Dziecko i czary Ravela), Chiarella (L'osteria di Marechiaro Paisiella), a także wystąpiła jako solistka w Mszy C-dur"Koronacyjnej" Mozarta pod dyrekcją Sir Neville’a Marrinera, a jej recital z pieśniami włoskimi transmitowany był na antenie France Musique. Śpiewała ponadto partie Paminy (Czarodziejski flet) w Treviso pod batutą Petera Maaga i Cavalli Orione (Aurore) w Teatro la Fenice w Wenecji w 1998 roku.
Wielka muzykalność i możliwości wokalne pozwalają jej na wykonywanie różnorodnych partii i ról, od Glucka do Verdiego, od tradycyjnych melodii albańskich do muzyki francuskiej Ravela, Duparca, d’Indyego, Gounoda, ponadto oper Pucciniego, Meyerbeera czy Straussa.
Występuje na scenach obok takich artystów, jak: Rockwell Blake, Vladimir Galouzine, Ian Storey, Jean-Luc Viala, pod batutą takich dyrygentów, jak Peter Maag, Kazushi Ono, François-Xavier Roth, Cyril Diederich, Andiy Yurkevych i Piotr Staniszewski w spektaklach reżyserowanych przez Yannisa Kokkosa, Jeana-Louisa Grindy, Laurence’a Dale’a, Jean-Claude’a Beruttiego, Andreasa Homoki, Laurenta Pelly, Jean-Louis Pichona, Alaina Garichota, Numy Sadoul, Mariusza Trelińskiego.
Zasłynęła wykonaniem partii Mimi (Cyganeria Pucciniego) w National Opera w Nancy w 2002, później pojawiła się w tej roli w Metz Opera. Ma w repertuarze także partię Gity (Una cosa rara Vicente Martin y Soler) w Teatro la Fenice w Wenecji i Donny Anny (Don Giovanni Mozarta) w La Monnaie (Belgia), w Montpellier, Nancy i Rennes, Fiordiligi (Così fan tutte Mozarta) w operach w Awinionie i Marsylii, Requiem Mozarta i Verdiego w paryskim Théâtre Mogador, Violetty (Traviata Verdiego) w Lyonie, Liù (Turandot Pucciniego) w Bordeaux i Montpellier, tytułową Manon (w operze Masseneta) w Tours, Valentine (Hugenoci Meyerbeera) w operze w Metz, Neddę (Pajace Leoncavalla) w Opera Royal de Wallonie (Belgia) i tytułową Toscę (Pucciniego) w Saint Etienne.
Alketa Cela prowadzi także czynną działalność koncertową. Śpiewała arie Mozartowskie na Festiwalu "Saoû chante Mozart" i arie z oper Pucciniego w Lyonie. Zadebiutowała na niemieckich scenach operowych wykonaniem partii Ifigenii (Ifigenia na Taurydzie Glucka) w Komische Oper Berlin i w operach w Bielefeld i Hamburgu w sezonie 2009/10.
Alketa Cela w 2011 roku śpiewała Micaëlę (Carmen Bizeta) w Opera National de Bordeaux, a w Lyonie brała udział w wykonaniu Czterech ostatnich pieśni Richarda Straussa. Wykonywała też partię sopranową w II Symfonii Gustava Mahlera z towarzyszeniem ONB pod batutą Hansa Graffa.
Ostatnio z wielkim powodzeniem wykonywała tytułową rolę w operze Madama Butterfly w Opera National de Bordeaux. W 2012 powróciła do Bordeaux z recitalem, a Butterfly zaśpiewała w listopadzie i grudniu 2012 w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. Ponownie wystąpiła w tej roli na tej scenie w 2014 i 2015 roku. W międzyczasie w ojczystej Albanii wzięła udział w gali operowej, podczas której wykonywała arie z oper Verdiego i Pucciniego.
W marcu 2016 wystąpiła w lyońskiej katedrze. Obecny sezon artystyczny wyznaczają jej występy w operach Manon Lescaut Pucciniego, Traviata Verdiego (w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej), Adriana Lecouvreur Cilèi, Lodoletta Mascagniego, Madama Butterfly Pucciniego oraz koncert z muzyką Pucciniego i Verdiego w Dubrowniku z tamtejszą orkiestrą pod dyrekcją Noormana Widjaja.
fot. archiwum artystki
