Urodził się w Los Angeles, gdzie początkowo uczył się tańca u Davida Lichine’a, Tatiany Riabuszynskiej i Michela Panaieffa. Później przeniósł się do Nowego Jorku by kontynuować naukę u Roberta Joffrey’a, Leona Danieliana i Hectora Zaraspe’a.
Jego związek ze słynnymi baletami ery Diagiliewa rozpoczął się, gdy dołączył do zespołu Ballet Russe de Monte Carlo. Tańczył tam w baletach Miasina, Fokina i Balanchine’a. Kontynuował karierę jako solista zespołu baletowego pod dyrekcją Alicji Markovej w nowojorskiej Mertropolitan Opera. Pracował tam z wielkimi choreografami, jak: Antony Tudor, John Butler, Kathryn Dunham czy Alvin Ailey.
Z Bronisławą Niżyńską poznał się w 1969, gdy z Buffalo Ballet tańczył gościnnie w jej balecie Brahms Variations podczas Jacob’s Pillow Dance Festival.
Od 1972 roku przez 25 lat był baletmistrzem Oakland Ballet, który był jednym z niewielu zespołów wznawiających i utrzymujących w repertuarze balety Diagilewa. W 1981 roku spotkał Irinę Niżyńską, córkę Bronisławy Niżyńskiej, kiedy przyjechała zrealizować w Oakland Ballet Wesele w słynnej choreografii jej matki. Był to pierwszy amerykański zespół, który wystawił to arcydzieło, a następnie pozyskał kolejne balety Niżyńskiej: Les Biches, Le Train Bleu, Bolero oraz fragment Chopin Concert.
W roku 2009 z okazji obchodów 100-lecia sprowadzenia przez Diagilewa do Paryża Baletów Rosyjskich, zrealizował balet Les Biches dla Ballet West, NBA Ballet w Tokio i dla Baletu Opery Rzymskiej, a także odtworzył Wesele dla Baletu Teatru Maryjskiego w Sankt Petersburgu i Joffrey Ballet w Chicago.
Poza choreografiami Bronisławy Niżyńskiej odtwarzał również wielokrotnie balet Billy the Kid Eugene’a Loringa, m.in. dla American Ballet Theatre (1999) oraz Cakewalk w choreografii Ruthanny Boris dla zespołów w USA i innych krajach.
Fot. Marty Sohl
