Urodził się 30 czerwca 1936 roku. Podstawy zawodu zdobył w warszawskiej szkole baletowej, a od 1955 roku występował jako solista – najpierw w Polskim Zespole Tańca, a następnie w Operze Łódzkiej. W 1959 roku związał się z Operą Warszawską, gdzie po roku także został solistą, a od 1966 roku był już pierwszym solistą Teatru Wielkiego. W sezonie 1960/61, wraz z naszą młodą gwiazdą Olgą Sawicką, przebywał na stypendium baletowym w moskiewskim Teatrze Bolszoj, gdzie – jako jedyni dotąd polscy soliści – dostąpili oboje zaszczytu gościnnego występu w rolach głównych w Giselle, a potem powtórzyli te występy z zespołami baletowymi w Tbilisi, Erywaniu i Wilnie.
Jego technika tańca i partnerowania oraz piękne warunki zewnętrzne predestynowały go do pierwszoplanowych partii w całym ówczesnym repertuarze baletowym naszego teatru. Zasłynął więc w takich partiach, jak: Albert, Zygfryd, Basilio, Romeo, Pan Twardowski, Harnaś, Orfeusz, Spartakus i innych. Partnerował na scenie przede wszystkim zjawiskowej Oldze Sawickiej, ale tańczył także u boku Marii Krzyszkowskiej, Elżbiety Jaroń i Bożeny Kociołkowskiej.
Po wyjeździe z kraju pracował w teatrach rewiowych Bejrutu i Paryża, gdzie w 1974 roku rozpoczął równolegle pracę pedagogiczną. W 1981 roku zakończył aktywność sceniczną i skupił się na nauczaniu tańca klasycznego. Odtąd przez długie lata prowadził zajęcia z uczniami i tancerzami w studiach Paryża, zapraszany także do innych ośrodków francuskich i zagranicznych. (pch)
Na zdjęciu: Feliks Malinowski z Olgą Sawicką na scenie moskiewskiego Teatru Bolszoj podczas ukłonów po ich prestiżowym występie w Giselle, 6 marca 1961 roku, fot. archiwum TW-ON.
