Początkowo klasyczny taniec japoński jiutamai praktykowany był przez wysoko urodzone arystokratki, później sztuka wydostała się z zamkniętych pałaców i zaadaptowana została przez kobiety z warstwy mieszczańskiej, a następnie przez gejsze. Jiutamai jest jedną z bardzo niewielu tradycyjnych sztuk japońskich stworzonych przez kobiety i przez nie praktykowanych.
To bardzo subtelna sztuka, w której szczególną uwagę przywiązuje się do momentów pauzy. Choć współcześnie taniec ten wykonywany jest również na scenach, został on stworzony do pokazywania w małych przestrzeniach. Z tej przyczyny tak dużą uwagę poświęca się w nim eleganckim i subtelnym ruchom dłoni i ramion, powłóczystym, to znów bardzo wyrazistym spojrzeniom, a także sztuce odczuwania i wytwarzania przestrzeni za pomocą całego ciała.
W minimalistycznej przestrzeni ubrana w kimono i perukę tancerka opowiada różne historie. Za pomocą ruchu i spojrzenia uruchamia wyobraźnię widza, któremu pozostawiona jest pełna swoboda do samodzielnej interpretacji ukrytych w nim emocji. Właśnie w tej, naznaczonej troską i delikatnością, relacji między tancerką i widzem, tworzy się cały świat jiutamai.
14 września 2019 o godz. 17.30 zapraszamy do Sal Redutowych na spektakl w wykonaniu Hanasaki Tokijyo, Hany Umedy, Ewa Ossowskiej, Malwiny Poręby i Idy Zasackiej. Usłyszymy muzykę w wykonaniu: Ishikawy Toshimitsu (shakuhachi). Kikuō Yūji (shamisen) i Hiyoshi Shōgo (koto). Bilety dostępne pod linkiem.
Wprowadzenie wygłosi Hana Umeda, uczennica Hanasaki Tokijyo, doktorantka w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej UW, performerka i tancerka.
Po pokazie serdecznie zapraszamy na panel dyskusyjny, który poprowadzi dr hab. Agata Chałupnik z Instytutu Kultury Polskiej UW, badaczka teatru i tańca, współzałożycielka Latającej Akademii Języków Tańca.
Zachęcamy do obejrzenia zaproszenia na wydarzenie.
