Latający Holender

Opera romantyczna w trzech aktach
Libretto: Richard Wagner wg Pamiętników pana von Schnabelewopskiego Heinricha Heinego
Prapremiera: 2.01.1843, Semperoper, Drezno
Premiera polska: 6.02.1902, Teatr Miejski, Lwów
Premiera tej inscenizacji: 16.03.2012, Teatr Wielki - Opera Narodowa

Oryginalna niemiecka wersja językowa z polskimi napisami

Pierwsza epokowa opera Richarda Wagnera, świadectwo niezwykłego, artystycznego i zarazem reformatorskiego geniuszu autora. Z sięgającym XVII wieku mitem, który inspirował wielu artystów różnych profesji, Wagner zapoznał się za pośrednictwem ironicznej i niepozbawionej mizoginicznych odniesień wersji Heinricha Heinego.

Dla Mariusza Trelińskiego Latający Holender jest partyturą pełną wielowymiarowych i nierzadko migotliwych znaczeń. Znany z zamiłowania do wystawnych przedstawień artysta, wespół ze scenografem i reżyserką świateł, zbudował spektakl bardzo mroczny i zaskakująco minimalistyczny. Spektakl, w którym dominuje czerń, znak błąkającego się po świecie wampirycznego Holendra i jego duchowej otchłani, znak, którym zostaje przytłoczona biel -- symbol oddanej wiecznemu tułaczowi Senty.

Przedstawienie zapada w pamięć bardzo głęboko. Ale czy może być inaczej? Przecież przez niemal cały czas kubaturę sceny dosłownie zalewa woda, budząc skojarzenia z konceptem mare tenebrarum. Morza ciemności i nieświadomego, którego powierzchnię w ogłuszającej ciszy pruje statek-widmo, a głębiny tworzą scenerię dla konfliktu najciemniejszych demonów męskiej psychiki.

Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
Tancerze i mimowie