Turandot

Dramma lirico w trzech aktach (pięciu obrazach)
Operę ukończył Franco Alfano
Libretto: Giuseppe Adami i Renato Simoni według Carla Gozziego
Prapremiera: 24.04.1926, Mediolan
Premiera tej inscenizacji: 17.04.2011
Oryginalna włoska wersja językowa z polskimi napisami

Nessun dorma – aria z opery Turandot rozsławiona na cały świat dzięki koncertowi Trzech Tenorów w termach Caracalla 7 lipca 1990 roku, w przededniu Mistrzostw Świata w piłce nożnej. „Vincero, vincero, vincero” – potrójne „zwyciężę” wywoływało ciarki na plecach tłumów. Jak w czasach Pucciniego, kiedy arie z jego oper rozbrzmiewały masowo z płyt gramofonowych (gramofon – wynalazek epoki) nagrane przez legendarnego Enrico Caruso. Puccini był gwiazdą na miarę dzisiejszych gwiazd pop, dobrze zarabiał, żył na wysokiej stopie, miał liczne i skomplikowane relacje z kobietami. „Erotomania i wrażliwość, zachowania macho i subtelność – bohaterowie oper Pucciniego – jak i on sam – ucieleśniają sprzeczności, są pełnokrwistymi postaciami, dlatego są nam tak bliscy” – mówi niemiecki tenor Jonas Kaufmann (który w 2015 roku nagrał z Antonio Pappano Nessun dorma. The Puccini album). Oto opera Turandot – podróż do wnętrza człowieka, baśń o pożądaniu, mądrości, poświęceniu. Mariusz Treliński wydobywa z tej opery jej psychoanalityczną siłę, rozbiera nas, współuczestników tej podróży do naga, pozwala nam zajrzeć w głąb nas samych. Jak pisze Tomasz Cyz: „Jeśli więc mamy tu do czynienia z realizmem, to magicznym. Opery Pucciniego to baśnie, których możemy słuchać przez tysiąc nocy i więcej, bez uczucia przesytu. Mają w sobie siłę mitu, jego uniwersalność, pojemność, potencjalność zawieszenia w czasie”.

Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej