Szalone Dni Muzyki – Masecki – Historia Jazzu cz. 1: 1899–1940 (44)

PROGRAM

Początki:

Scott Joplin Original Rags

Scott Joplin Solace

Scott Joplin Elite Syncopations

Skip James Devil Got My Woman

William Christopher Handy Memphis Blues

 

1910: 

Jelly Roll Morton The Pearls

Irving Berlin Alexander’s Ragtime Band

Tiger Rag

 

1920:

James P. Johnson The Charleston

Fats Waller Ain’t Misbehavin’

Hoagy Carmichael Stardust

Duke Ellington It Don’t Mean a Thing If It Ain’t Got That Swing

Cole Porter Night and Day

 

1930:

George Gershwin Embraceable You

Duke Ellington Caravan

Vernon Duke Autumn in New York

Frank Churchill Someday My Prince Will Come

 

1940:

Charlie Parker Donna Lee

Thelonious Monk Ruby, My Dear

Dizzy Gillespie A Night in Tunisia

 

WYKONAWCA

Marcin Masecki fortepian

 

Na początku był ragtime. Lekka, taneczna forma z nieregularnie „poszarpanym”, czyli synkopowanym rytmem, której przemożny potencjał jeszcze pod koniec XIX wieku odkrył Scott Joplin. Ów syn byłego niewolnika, zakorzeniony w kulturze afroamerykańskiej i rozkochany w europejskiej klasyce, w fantastyczny sposób zintegrował te dwa bieguny w nowy rodzaj muzyki. Między jego kompozycjami, w których swobodne figuracje oparte są zawsze na marszowym basie, a swingującą jazzową improwizacją z połowy wieku, musiało minąć jeszcze trochę czasu.

Późniejsze lata przyniosły rozkwit rozmaitych stylów. Jazz nowoorleański z pierwszej dekady XX wieku stanowi nigdy nie starzejący się klasyk, w którym powtarzanej stale rytmicznej formule towarzyszą imponujące solowe popisy członków zespołu. Rola solistów wzrosła jeszcze silniej w jazzie chicagowskim, a kolejny krok to dixieland, czyli barwne równoczesne improwizacje do granego w tym samym czasie przez jednego muzyka tematu. Aż nadeszła era tanecznego swingu i popularności big bandów, zaś bezpośredni impuls do rozwoju nowoczesnego jazzu dał bebop, błyskotliwy styl wolności i bogactwa rytmicznego. A to jeszcze nie koniec.

– Karolina Dąbek (pisanezesluchu.pl)

Szalone Dni Muzyki 2024 powracają z bogatą i różnorodną propozycją 56 koncertów w ciągu trzech dni. Tegorocznym hasłem przewodnim festiwalu są Źródła. A podróż do źródeł to wyprawa fascynująca! Wędrować będziemy ku naturze: do szmeru bijącej wody i śpiewu ptaków, ale też pradawnych sposobów komunikacji międzyludzkiej – pierwotnego rytmu czy tradycyjnego nawoływania i śpiewu. Przyjrzymy się tradycyjnym instrumentom i ludowym inspiracjom tak w muzyce klasycznej, jak i jazzie. Sięgniemy do wielkich dzieł klasycznego kanonu, jak Wariacje Goldbergowskie Bacha (nr 51), opery Mozarta (nr 9), symfonie Beethovena i Dvořáka (nry 23, 47), Sonata na dwa fortepiany i perkusję Bartóka (nr 27), Błękitna rapsodia Gershwina (nry 32, 53) i Tańce symfoniczne z West Side Story Bernsteina (nry 1, 48, 55). To utwory „źródłowe” dla formacji kulturalnej współczesnej publiczności, które stanowią nieprzebraną kopalnię inspiracji dla kolejnych pokoleń, czerpiących z tych pierwowzorów pełnymi garściami.