Szalone Dni Muzyki - RAJSKIE PTAKI (15)

PROGRAM

François Couperin Le Rossignol-en-amour (Zakochany słowik), Le Rossignol-Vainqueur (Słowik zwycięzca) z XIV suity (ordre) III księgi Utworów na klawesyn (Pièces de clavecin) [6’]

Kevin Juillerat Le Grand Tétras (Głuszec, nr 1) z Tombeaux-volières (Nagrobki-woliery) [4’]

Hoagy Carmichael Skylark (Skowronek)

Kevin Juillerat Le Cassican flûteur (Dzierzbowron, nr 2) z Tombeaux-volières [2’]

Raphaël Sévère Oiseaux de Bali (Ptaki z Bali)

Anders Hillborg The Peacock Moment (Pawi moment) [2’]

Kevin Juillerat La Bécassine sourde (Bekasik, nr 3) z Tombeaux-volières [3’]

Astor Piazzolla Los Pájaros Perdidos (Zaginione ptaki, oprac. Philippe Maniez) [6‘]

Kevin Juillerat Le Méliphage tui (Kędziornik, nr 4) z Tombeaux-volières [7’]

John Lennon/Paul McCartney Blackbird (Kos, oprac. Philippe Maniez) [4’]

WYKONAWCY

Valentine Michaud saksofon sopranowy 

Gabriel Michaud perkusja

Już w V wieku p.n.e. Arystofanes przedstawił w komedii Ptaki obraz doskonałego królestwa podniebnych stworzeń. Wiemy więc, że od czasów antyku w literaturze i sztuce stanowią one symbol słońca, powietrza, bóstwa, nieśmiertelności i wolności. Choć niemal pod każdym względem różnią się od ludzi, są nam przynajmniej w jednym aspekcie szczególnie bliskie. Niewielu potrafi oprzeć się urokowi śpiewu ptaków, ich filigranowej muzyce – a dzieła kompozytorów różnych epok są tego najlepszym dowodem.

Imitazione della natura, czyli naśladowanie dźwięków przyrody, stanowiło jedną z wiodących idei kompozytorskiej epoki renesansu i baroku. Usłyszymy ją w utworach François Couperina, gdzie melodyjna ornamentacja ma ilustrować liryczny śpiew słowika. Odrodzenie tej idei nastąpiło w muzyce XX wieku. Współczesnych twórców jednak coraz bardziej fascynowały mniej oczywiste odgłosy ptaków, jak charkocząca pieśń głuszca – oddawana za pomocą perkusji w utworze Kevina Juillerata – czy jaskrawe okrzyki pawia, które imituje skomponowana przez Andersa Hillborga partia saksofonu. Z kolei szczery zachwyt nad pięknem egzotycznych gatunków wyraża poetycka muzyka Astora Piazzoli i Raphaëla Sévère’a.

– Karolina Dąbek (pisanezesluchu.pl)

Szalone Dni Muzyki 2024 powracają z bogatą i różnorodną propozycją 56 koncertów w ciągu trzech dni. Tegorocznym hasłem przewodnim festiwalu są Źródła. A podróż do źródeł to wyprawa fascynująca! Wędrować będziemy ku naturze: do szmeru bijącej wody i śpiewu ptaków, ale też pradawnych sposobów komunikacji międzyludzkiej – pierwotnego rytmu czy tradycyjnego nawoływania i śpiewu. Przyjrzymy się tradycyjnym instrumentom i ludowym inspiracjom tak w muzyce klasycznej, jak i jazzie. Sięgniemy do wielkich dzieł klasycznego kanonu, jak Wariacje Goldbergowskie Bacha (nr 51), opery Mozarta (nr 9), symfonie Beethovena i Dvořáka (nry 23, 47), Sonata na dwa fortepiany i perkusję Bartóka (nr 27), Błękitna rapsodia Gershwina (nry 32, 53) i Tańce symfoniczne z West Side Story Bernsteina (nry 1, 48, 55). To utwory „źródłowe” dla formacji kulturalnej współczesnej publiczności, które stanowią nieprzebraną kopalnię inspiracji dla kolejnych pokoleń, czerpiących z tych pierwowzorów pełnymi garściami.