Szalone Dni Muzyki - SZEŚĆ STRUN ŚWIATA (38)

PROGRAM

Johann Sebastian Bach I Preludium C-dur z I księgi Das Wohltemperierte Klavier BWV 846 (oprac. Raphaël Feuillâtre)

François Couperin Les Barricades mystérieuses (Tajemnicze barykady) z VI suity (ordre) z II księgi Pièces de clavecin (Utworów na klawesyn, oprac. Antoine Fougeray) 

Jacques Duphly Médée (Medea) z III księgi Pièces de clavecin (oprac. Antoine Fougeray) 

Miguel Llobet Solés Wariacje na temat Fernanda Sora (La Folia) 

Isaac Albéniz Asturias z Suite espagnole (Suity hiszpańskiej) op. 47 

Agustín Barrios Mangoré La Catedral (Katedra)

I. Preludio saudade

II. Andante religioso

III. Allegro solemne

Astor Piazzolla Adios Nonino (oprac. Cacho Tirao)

WYKONAWCA

Raphaël Feuillâtre gitara

Recitale gitarowe mają specyficzny urok. Główne miejsce na estradzie zajmuje w nich nieduży, cichy instrument, na którym stosunkowo łatwo można nauczyć się grać – z pewnością każdy mógłby wziąć go do ręki i po chwili opanować podstawy. Nie każdy jednak potrafi wejść na taki poziom wirtuozerii i ekspresyjnego wyrafinowania, by za pomocą niepozornej gitary zahipnotyzować całą salę. Raphaël Feuillâtre potrafi, i to nie jedną – grywał bowiem w najznakomitszych filharmoniach świata, od Francji po Chiny, od Argentyny po USA.

W jego dłoniach instrument jest niczym kameleon, zmienia swoje oblicze, dostosowując się od rozmaitych stylów i rodzajów muzyki – nawet tej pisanej pierwotnie na klawesyn, fortepian czy podobny do akordeonu bandoneon. Gitarę usłyszymy więc w kanonicznym dziele barokowej polifonii (Bachowskim Preludium C-dur) i misternie tkanej miniaturze we francuskim style brisé (Les Barricades mystérieuses Couperina). Wydaje się jednak, że w jej naturze szczególnie leży granie muzyki słońca i rytmu, pełnych temperamentu i melancholii tańców: andaluzyjskiego flamenco (Asturias Albeniza) oraz argentyńskiego tanga (Adios Nonino Piazzolli).

– Karolina Dąbek (pisanezesluchu.pl)

Szalone Dni Muzyki 2024 powracają z bogatą i różnorodną propozycją 56 koncertów w ciągu trzech dni. Tegorocznym hasłem przewodnim festiwalu są Źródła. A podróż do źródeł to wyprawa fascynująca! Wędrować będziemy ku naturze: do szmeru bijącej wody i śpiewu ptaków, ale też pradawnych sposobów komunikacji międzyludzkiej – pierwotnego rytmu czy tradycyjnego nawoływania i śpiewu. Przyjrzymy się tradycyjnym instrumentom i ludowym inspiracjom tak w muzyce klasycznej, jak i jazzie. Sięgniemy do wielkich dzieł klasycznego kanonu, jak Wariacje Goldbergowskie Bacha (nr 51), opery Mozarta (nr 9), symfonie Beethovena i Dvořáka (nry 23, 47), Sonata na dwa fortepiany i perkusję Bartóka (nr 27), Błękitna rapsodia Gershwina (nry 32, 53) i Tańce symfoniczne z West Side Story Bernsteina (nry 1, 48, 55). To utwory „źródłowe” dla formacji kulturalnej współczesnej publiczności, które stanowią nieprzebraną kopalnię inspiracji dla kolejnych pokoleń, czerpiących z tych pierwowzorów pełnymi garściami.