Szalone Dni Muzyki - W PULSIE (7)

PROGRAM

Stomp Poles [5’]

Suita tańców zachodnioafrykańskich [8’]

I. Jia
II. Kassa
III. Sunu

John Cage Third Construction [9’]

Stomp Plungers [3’]

Keiko Abe Wave [10’]
Batucada [10’]

WYKONAWCY

Chopin University Percussion Ensemble:

Miłosz Pękala kierownictwo artystyczne

Olgierd Granatowicz
Gabriel Jasiorowski
Szczepan Kobiela
Juliusz Lenckowski
Dawid Modzelewski
Mikołaj Podolski
Aniela Remiszewska
Maciej Siwek
Mateusz Śliwa
Adam Świstulski
Julia Włodarczyk

Serce spokojnego człowieka bije średnio 60–70 razy na minutę. To też miara jednego z podstawowych określeń muzycznych – andante, umiarkowanie, czyli w tempie powolnego kroku, w rytmie miarowych uderzeń serca. Każde przyśpieszenie powoduje wzrost napięcia, a każde zwolnienie uspokaja. Do tego dochodzą akcenty, fluktuacje, warstwy, przestrzeń i ruch. Muzyka perkusyjna, bliska ziemi, złożona z rytmów, impulsów i barw, wyrasta z tego, co najbardziej ludzkie i cielesne, z pierwotnych potrzeb i instynktów. I – podobnie jak rytuał – oddziałuje na czysto zmysłowym przedrozumowym poziomie.

Źródłem dźwięku może się wówczas stać wszystko. John Cage z dziecięcą radością sięgał nie tylko po najbardziej orientalne instrumenty, jak aztecki rzeźbiony bębenek teponaztli czy quijada stworzona ze zwierzęcej szczęki, ale też po zupełnie pospolite puszki czy pinezki. Także członkowie perkusyjno-teatralnej grupy Stomp wykorzystywali w swych spektaklach wszystko, co było pod ręką: przedmioty codziennego użytku, narzędzia, meble, własne ciała. Puls miesza się rytmem, a rytmy stają się melodią, muzyką, językiem, którego nie trzeba rozumieć – wystarczy poczuć!

– Karolina Dąbek (pisanezesluchu.pl)

Szalone Dni Muzyki 2024 powracają z bogatą i różnorodną propozycją 56 koncertów w ciągu trzech dni. Tegorocznym hasłem przewodnim festiwalu są Źródła. A podróż do źródeł to wyprawa fascynująca! Wędrować będziemy ku naturze: do szmeru bijącej wody i śpiewu ptaków, ale też pradawnych sposobów komunikacji międzyludzkiej – pierwotnego rytmu czy tradycyjnego nawoływania i śpiewu. Przyjrzymy się tradycyjnym instrumentom i ludowym inspiracjom tak w muzyce klasycznej, jak i jazzie. Sięgniemy do wielkich dzieł klasycznego kanonu, jak Wariacje Goldbergowskie Bacha (nr 51), opery Mozarta (nr 9), symfonie Beethovena i Dvořáka (nry 23, 47), Sonata na dwa fortepiany i perkusję Bartóka (nr 27), Błękitna rapsodia Gershwina (nry 32, 53) i Tańce symfoniczne z West Side Story Bernsteina (nry 1, 48, 55). To utwory „źródłowe” dla formacji kulturalnej współczesnej publiczności, które stanowią nieprzebraną kopalnię inspiracji dla kolejnych pokoleń, czerpiących z tych pierwowzorów pełnymi garściami.