Edita Gruberova określana jest mianem “primadonna assoluta, fenomen koloratury, królowa belcanta”. Potwierdzają to owacje publiczności po każdym jej występie.
Artystka urodziła sie w Bratysławie, studiowała w wiedeńskim konserwatorium pod kierunkiem Ruthilde Boesch. Jej międzynarodowa kariera rozpoczęła się w Operze Wiedeńskiej, gdzie wykonała partię Zerbinetty w Ariadnie na Naxos pod dyrekcją Karla Böhma. Odtąd Edita Gruberova jest entuzjastycznie przyjmowana przez publiczność na całym świecie, która docenia jej kreacje przede wszystkim takich ról, jak Zerbinetta, Konstancja, Donna Anna, Rozyna, Gilda, Violetta i Łucja kreowane na scenach najważniejszych teatrów operowych świata, jak La Scala, Covent Garden, Metropolitan Opera, opery w Monachium, Wiedniu, Hamburgu, Genewie, Zurychu, Florencji, Paryżu, Berlinie, Madrycie i Barcelonie. Wiele teatrów operowych wystawia rzadko grane tytuły właśnie ze względu na udział w nich Edity Gruberovej. Są to: Maria Stuart, Purytanie, Linda z Chamounix i Roberto Devereux w Operze Wiedeńskiej, Lunatyczka w Genewie i Neapolu, Capuleti i Montecchi w Londynie, Purytanie w Metropolitan Opera i na Bregenzer Festspiele, Roberto Devereux, Anna Bolena i Beatrice di Tenda w Barcelonie, Córka pułku, Linda z Chamounix, Roberto Devereux, Anna Bolena, Beatrice di Tenda oraz Lunatyczka w Zurychu, Anna Bolena i Purytanie w Operze Bawarskiej w Monachium. W 2003 roku artystka odniosła ogromny sukces jako tytułowa Norma w operze Belliniego w Tokio, a w 2004 jako Elżbieta w nowej produkcji Roberta Devereux w operze w Monachium. Europejski debiut partii Normy miał natomiast miejsce w Baden-Baden, uwieczniony został na płycie CD. W 2005 roku Norma odnosiła sukcesy w Operze Wiedeńskiej, w styczniu 2006 – w Operze w Monachium, a w 2010 roku – na Festiwalu w Salzburgu.
W sezonie 2007/2008 artystka zadebiutowała jako Lukrecja Borgia w Barcelonie, a rok później (2008/2009) – w Monachium. W 2013 roku odbył się jej debiut jako Adelajdy w Nieznajomej w Operze w Zurychu, wystawionej następnie w 2014 w Theater an der Wien.
Edita Gruberova jest regularnym gościem na festiwalach operowych w Monachium i Salzburgu. Brała udział w kilku filmowych adaptacjach oper, jak: Hänsel und Gretel, Rigoletto, Arabella, Così fan tutte i Ariadna na Naxos. Śpiewała pod dyrekcją najwybitniejszych mistrzów batuty.
Nagrywała dla Deutsche Grammophon (Opowieści Hoffmanna), wytwórni Philips (Maria Stuart, Zemsta nietoperza, Ariadna na Naxos), dla Teldec (Zemsta nietoperza, Czarodziejski flet, Don Giovanni, La finta giardiniera, Łucja z Lammermooru, Traviata), dla EMI (Łucja z Lammermooru, Capuleti i Montecchi) I Dekki (Uprowadzenie z seraju).
Z wytwórnią Naghtingale Classics podpisała ważny kontrakt na nagrania repertuaru belcantowego. W tej serii ukazały się do tej pory: Beatrice di Tenda, Linda z Chamounix, The Anniversary Concert z Filharmonikami Tokijskimi, płyta z pieśniami dziecięcymi z różnych stron świata, Purytanie, Roberto Devereux, Maria Stuart, Anna Bolena, Maria di Rohan, Córka pułku, Tankred, Łucja z Lammermooru, Cyrulik sewilski, „Mad-scenes“ – Arias of the Tudor-Queens, płyta z ariami z popularnych operetek oraz zapis recitalu z Vesseliną Kasarovą, a także pieśni na Boże Narodzenie, pieśni Straussa oraz nagranie z udziałem japońskiego kontratenora, Yoshikazu Mery. Ostatnio ukazało się nagranie DVD opery Norma.
Edita Gruberova często koncertuje. Od początku kariery szczególnie bliska jest jej forma pieśni, nieprzerwanie występuje z recitalami na całym świecie. Jej płyty z pieśniami zarejestrowane dla Nightingale Classics i Teldec odznaczają się wyjątkową i niepowtarzalną jakością.
Edita Gruberova otrzymała w Austrii i Bawarii honorowy tytuł “Kammersängerin”, jest też członkiem honorowym Opery Wiedeńskiej. Przyznano jej wiele odznaczeń, została m.in. uhonorowana nagrodą Sir Lawrence’a Oliviera, prestiżową Franco-Abbiati-Price za najwybitniejszą interpretację roli z opery włoskiej (za Łucję), Bellini d’oro za wybitne kreacje oraz Order Zasługi Republiki Austriackiej. Oprócz tego otrzymała Nagrodę Herberta von Karajana dla wybitnego artysty.