Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847) -- niemiecki kompozytor, dyrygent i pianista. Pochodził z zamożnej rodziny żydowskiej, jego rodzice utrzymywali liczne kontakty z przedstawicielami niemieckiej inteligencji i środowisk twórczych. Młody Feliks dorastał w atmosferze artystycznej, uczył się gry na skrzypcach i fortepianie na początku pod okiem matki i kolejnych pedagogów, a w 1819 roku, wraz z równie utalentowaną muzycznie siostrą Fanny, rozpoczął naukę kompozycji u Carla Zeltera. W ciągu kolejnych miesięcy skomponował kilkadziesiąt utworów, m.in. 6 symfonii na orkiestrę kameralną, operę komiczną i singspiel.
Podczas podróży do Weimaru w 1821 roku poznał 72-letniego wówczas Goethego, z którym, mimo że w chwili spotkania Mendelssohn był zaledwie dwunastoletnim chłopcem, nawiązał dłuższą relację. W 1823 roku przebywał z rodziną w Lozannie, gdzie ukończył swój op. 1. W tym czasie zaczął też występować publicznie jako pianista. Skomponowana w 1824 roku I Symfonia c-moll na wielką orkiestrę zamknęła okres nauki obejmujący, bagatela, prawie sto utworów.
Po podróżach do Weimaru i Paryża, podczas których poznał wielu sławnych wówczas twórców (m.in. Meyerbeera, Rossiniego), rodzina kompozytora osiadła w Berlinie. Niebawem dom Mendelssohnów stał się najważniejszym salonem artystycznym w mieście. Organizowano w nim koncerty, odczyty i spektakle. Pierwsze znamiona dojrzałości stylu Feliksa prezentuje m.in. skomponowana w tym okresie uwertura Sen nocy letniej (1826), której prawykonaniem dyrygował kompozytor w 1827 roku w Szczecinie.
Od 1829 roku przebywał w Londynie, skąd wybrał się w podróż po Szkocji. Pokłosiem tego pobytu jest sławna Symfonia „Szkocka”. Po powrocie udał się w kolejną podróż, tym razem na południe Europy, skąd przywiózł m.in. Symfonię „Włoską”. W drodze powrotnej zatrzymał się w Paryżu. Tam wysłuchał pierwszego koncertu Chopina, z którym nawiązał w późniejszym czasie serdeczne kontakty.
Felix Mendelssohn-Bartholdy był zapalonym animatorem życia muzycznego. Jemu zawdzięczać należy wprowadzenie do repertuaru koncertowego dzieł wcześniejszych kompozytorów, jak Bacha czy Haendla. Pracował przy powoływaniu teatru w Düsseldorfie, następnie objął funkcję dyrektora sali koncertowej w Lipsku.
W 1835 roku zmarł jego ojciec, wobec czego Felix przejąć musiał pełną odpowiedzialność za swoje życie i karierę. Zaszły wówczas zmiany w prywatnym życiu kompozytora. Poznał Roberta Schumanna, z którym połączyła go długoletnia przyjaźń, a w 1837 roku ożenił się. W tym czasie prowadził ożywioną działalność organizacyjną przy wielu festiwalach muzycznych w Europie, dzięki jego staraniom otwarto także w 1843 roku konserwatorium w Berlinie.
W międzyczasie zmarła matka Mendelssohna, a niebawem też ukochana siostra artysty, Fanny, również kompozytorka. Pogarszający się stan zdrowia zmusił Mendelssohna do zaprzestania działalności koncertowej i organizacyjnej. Zmarł w wyniku udaru mózgu, pochowano go w Berlinie, obok siostry.
SEN NOCY LETNIEJ
Felix Mendelssohn-Bartholdy, György Ligeti / John Neumeier
Balet w dwóch aktach według Williama Shakespeare’a | Choreografia: John Neumeier | Premiera: 15.03.2013
