Magdalena Ciechowicz

• Blancheflor w Tristanie (Krzysztof Pastor)
• Gamzatti i Pas d’action w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
• Speak Low i inne partie solowe w Kurcie Weillu (Krzysztof Pastor)
• Królowa Kwiatów i Taniec hiszpański w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)
• Kobieta z Werony w Romeo i Julii (Emil Wesołowski)
• Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
• Cztery łabędzie w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
• Hiszpańska Księżniczka w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
• Żona Tyrana w Chopinie, artyście romantycznym (Patrice Bart)
• Dobra Wróżka Bzu w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
• Solistka pierwsza w Concerto Barocco (George Balanchine)

• Wróżka Zimy w Kopciuszku (Frederick Ashton)
• Nasza-Druga w I przejdą deszcze… (kreacja, Krzysztof Pastor)
• Wybrana w Święcie wiosny (Wacław Niżyński / Millicent Hodson)
• Luiza w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
• Śnieżynka-Solistka w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
• Syrena w Synu marnotrawnym (George Balanchine)
• Ewa-Noemi w Kainie i Ablu (kreacja, Emil Wesołowski)
• Wróżka Śmiałości w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
• Inna Osoba w Artifact Suite (William Forsythe)
• Gertruda w Hamlecie (kreacja, Jacek Tyski)
• Solistka w Chromie (Wayne McGregor)
• Panna Młoda w Weselu (Bronisława Niżyńska / Howard Sayette)
• Matka Klary w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)

• Solistka w Bolerze (Jean-Charles Gil)

• Konkurs fouetté w Balu kadetów (David Lichine / Teresa Memches)

• Cztery łabędzie w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
• Koleżanka z kabaretu w Siedmiu grzechach głównych (kreacja, Emil Wesołowski)
• Królowa Kwiatów w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)

• Przyjaciółka Lise w Córce źle strzeżonej (Frederick Ashton)
• Wróżka Śmiałości w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)

• Solistka pierwsza w Allegro Brillante (George Balanchine)
• Pas de trois i Pas de deux w Na floresta (Nacho Duato)
• Pas de deux w Songs of Wayfarer Gustava Mahlera (Jiři Kylián)

• Solistka w Nunca Mais (kreacja, Ricardo Franco)
• Grand pas z Rajmondy (Marius Petipa)

• Duet w Arenal (Nacho Duato)

oraz partie solowe w baletach

• Duende (Nacho Duato)
• Jardi Tancat (Nacho Duato)
• L’Amoroso (Nacho Duato)
• Alone, for a Second (Nacho Duato)
• Coming Together (Nacho Duato)

• Pas d’action w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
• Solistka trzecia w Serenadzie (George Balanchine)
• Kobieta z Werony w Romeo i Julii (Emil Wesołowski)
• Dobra Wróżka Bzu w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
• Panna Młoda w Svadebce (Jiří Kylián)
• Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)

• Hiszpańska Księżniczka w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
• Młoda w Harnasiach (Emil Wesołowski)
• Diablica w Panu Twardowskim (kreacja, Gustaw Klauzner)
• Pani Twardowska w Panu Twardowskim (Gustaw Klauzner)
• Taniec hiszpański w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)

• Polska: Gdańsk, Poznań, Bydgoszcz
• Szwajcaria: Lozanna (Prix de Lausanne, 1998)
• Finlandia: Helsinki (IV Międzynarodowy Konkurs Baletowy, 2001)
• Niemcy: tournée (z Europa Danse i z European Youth Ballet)
• Francja: tournée (z Europa Danse i z Compaña Nacional de Danza 2)
• Hiszpania, Portugalia, Niemcy, Węgry, Turcja (z Compaña Nacional de Danza 2)
• USA: Jacob’s Pillow Dance Festival (z Compaña Nacional de Danza 2)
• Rosja: Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu (z Polskim Baletem Narodowym)

• Chiny: Szanghaj (z Polskim Baletem Narodowym, Światowa Wystawa Expo, 2010)
• Norwegia: Bergen (z Polskim Baletem Narodowym, 2010)
• Hiszpania: Sewilla z Polskim Baletem Narodowym (2012)
• Finlandia: Kuopio (z Polskim Baletem Narodowym, 43. Międzynarodowy Festiwal Tańca, 2012)
• Hiszpania: Barcelona (z Polskim Baletem Narodowym, 2013)
• Litwa: Wilno (z Polskim Baletem Narodowym, 2013)

• 1997: I Nagroda w kategorii juniorów X Konkursu Tańca w Gdańsku
• 1997: Stypendium Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci
• 1998: Stypendium Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci

• 1999: Stypendium Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci
• 2000: Stypendium Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci
• 2001: Stypendium Artystyczne Ministra Kultury i Sztuki

• Święto wiosny Niżyńskiego: Jasnym punktem była fenomenalna kreacja Magdaleny Ciechowicz w akcie II. Krucha, drżąca z przerażenia, otoczona przez rozemocjonowany tłum przodków, stojąca wobec nieuchronnego, pożegnała się z życiem przejmującym ofiarnym tańcem. (Tygodnik Powszechny, 19/06/2011)
• Święto wiosny Niżyńskiego: Znakomita Magdalena Ciechowicz w partii Wybranej. (Ruch Muzyczny, 7/08/2011)
• Syn marnotrawny: Syrena-kusicielka Magdalena Ciechowicz miała doskonałą do roli prezencję i postawę (…). Syrena ma być chłodna, beznamiętna, ale musi mieć to „coś”, co Syna Marnotrawnego dosłownie zwali z nóg i nie jest to tylko owa królewska postawa, jaką Ciechowicz niewątpliwie prezentowała. (naczubkachpalcow.pl, 15/04/2012)
• Syn marnotrawny: Wyniosła, drapieżna i władcza Syrena w wykonaniu Ciechowicz zachwycała precyzją ruchów, celową ostrością gestów i emocjonalnym chłodem. Już we wstępnym solo, dumnie krocząc na pointach w trykocie, wyraziście ustawiła postać, wskazała kierunek interpretacji, stanęła w opozycji do namiętnego w wyrażaniu uczuć Syna, która najsilniej objawiła się w słynnym duecie. (Tygodnik Powszechny, 26/04/2012)
• Syn marnotrawny: Magdalena Ciechowicz była władczą Syreną, która co prawda była nieco zbyt chłodna, aby być w pełni przekonująca, ale opanowała do perfekcji skomplikowane ruchy kostiumu i rekwizytów. (Dance Europe, 6/2012)
• Kain i Abel: Tu pięknie zaprezentowała się Magdalena Ciechowicz w podwójnej roli Ewy-Noemi: jako matka skupiona, ciepła, choć i surowa, jako ukochana Abla – eteryczna.(naczubkachpalcow.pl, 15/04/2012)

• Kain i Abel: Magdalena Ciechowicz, tym razem w podwójnej roli Ewy-Noemi – matki surowej, a mimo to pełnej macierzyńskiego ciepła oraz delikatnej ukochanej obu braci – wypada znakomicie. Wyraźnie nowoczesne role są bliższe jej scenicznemu temperamentowi. (teatrdlawas.pl, 23/04/2012)
• Kain i Abel: Ciechowicz (…) w pas de deux z Popovem wzruszyła pięknem gestu i naturalną emocjonalnością. (Tygodnik Powszechny, 26/04/2012)
• Kain i Abel: Magdalena Ciechowicz, delikatna blondynka o świetnej technice, jest tu (…) w centrum miłosnego zainteresowania. (Dance Europe, 6/2012)
• Hamlet: Trudno nie zwrócić uwagi na wyrafinowanie elegancką Gertrudę Magdaleny Ciechowicz. To dama, której w tym ujęciu oszczędzono rysu „rozpustnicy” – została raczej zwiedziona i omamiona przez Klaudiusza, główny czarny charakter tej inscenizacji. (teatrdlawas.pl, 6/10/2013)
• Hamlet: Świetny duet stworzyli Magdalena Ciechowicz jako królowa Gertruda, matka Hamleta, i Carlos Martín Pérez w roli Klaudiusza, stryja Hamleta. Dynamika osobowości i wyrazistość postaci. (Nasz Dziennik, 12/10/2013)
• Hamlet: Wśród ról pierwszoplanowych pojawia się Gertruda Magdaleny Ciechowicz. Postać niejednoznaczna, lekko egzaltowana. Pozostaje w ciągłym uniesieniu powodowanym z jednej strony fascynacją Klaudiuszem (Carlos Martín Pérez), z drugiej miłością do syna i niepokojem wobec jego podejrzeń, skrywanym pod maską łaskawości. (Ruch Muzyczny, 11/2013)