Mai Kageyama

• Duet 3 w Adagio & Scherzo (Krzysztof Pastor)
• Solistka Walca Kwiatów w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
• Śnieżynka-Solistka w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
• Cztery młode kobiety w Święcie wiosny (Maurice Béjart)
• Solistka w Concerto Barocco (George Balanchine)
• Cztery Driady w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
• Mlle Casacci w Casanovie w Warszawie (Krzysztof Pastor)
• Amorek w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
• Piccilia, przyjaciółka Kitri w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
• Katarzyna w Poskromieniu złośnicy (John Cranko)
• Pas de six w Poskromieniu złośnicy (John Cranko)
• Klara w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
• Helena w Śnie nocy letniej (John Neumeier)
• Tercet 2. w Burzy (Krzysztof Pastor)
• Pas d’action w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
• Cień-solistka 2 w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)

• Solistka w Chromie (Wayne McGregor)
• Kobieta w Bolerze (Krzysztof Pastor)
• Kitri-Dulcinea w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
• Matylda Krzesińska w Jeziorze łabędzim (z nowym librettem, Krzysztof Pastor z pas de deux wg Mariusa Petipy)
• Świtezianka w Świteziance (Robert Bondara)
• Bęben w Na pięciolinii (kreacja, Jacek Tyski)
• Olimpia w Damie kameliowej (John Neumeier)
• Solistka 2. w Koncercie e-moll Chopina (Liam Scarlett)
• Wróżka Żywotności w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
• Księżniczka Aurora w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
• Solistka w Infra (Wayne McGregor)
  
  

oraz partie solowe w baletach

• Wings & Walls (kreacja, Viktor Banka, VIII Warsztat Choreograficzny)

Z Baletem Teatru Vanemuine

• Olga w Onieginie (Vassili Medvedev)
• Klara w Dziadku do orzechów (trad. / Pär Isberg)
• Pas de deux wiejskie w Giselle (trad. / Stanislav Fečo)
• Giselle w Giselle (trad. / Stanislav Fečo)
• Księżniczka Florina w Śpiącej królewnie (trad. / Pär Isberg)
• Księżniczka Aurora w Śpiącej królewnie (trad. / Pär Isberg)

Z Baletem Chorwackiego Teatru Narodowego

• Solistka w The Silence of My Murmur (Leo Muji)
• Pas de trois w Jeziorze łabędzim (trad. / Derek Deane)
• Taniec neapolitański w Jeziorze łabędzim (trad. / Derek Deane)
• Cztery łabędzie w Jeziorze łabędzim (trad. / Derek Deane)
• Wróżka Jesieni w Kopciuszku (Derek Deane)
• Solistka w Air (Martino Müller)
• Klara w Dziadku do orzechów (trad. / Derek Deane)
• Wróżka Cukrowa w Dziadku do orzechów (trad. / Derek Deane)
• Amorek w Don Kichocie (trad. / Patrick Armand)
• Przyjaciółka Kitri w Don Kichocie (trad. / Patrick Armand)
• Mini w Coppélii na Montmartre (Youri Vámos)
• Solistka w Paquicie (trad. / Derek Deane)
• Solistka w Concerto Barocco (George Balanchine)
• Duet w II Symfonii Schumanna (Uwe Scholz)
• Duet w Variations in F.ado Minor (Hugo Viera)
• Solistka w Pieśniach bez słów Ronald Savković)
• Quintet w Herman Shmerman (William Forsythe)
• Pas de deux wiejskie w Giselle (trad. / Iraida Lukaš)
• Giselle w Giselle (trad. / Iraida Lukaš)
• Biały Królik w Alicji (Ashley Page)

• Japonia: Saitama (z Acri-Harimoto Ballet Academy, 2010)
• Słowenia: Maribor (z Baletem Słoweńskiego Teatru Narodowego, 2013)

• USA: Nowy Jork (z Polskim Baletem Narodowym, 2015)
• Polska: Białystok, Bydgoszcz, Gdańsk, Łódź (z Polskim Baletem Narodowym, 2015)

• 2005: I Nagroda, Japoński Konkurs Baletowy, Tokio, Japonia
• 2006: I Nagroda, Japoński Konkurs Baletowy, Tokio, Japonia
• 2007: Półfinalistka, 35. Międzynarodowy Konkurs dla Młodych Tancerzy „Prix de Lausanne”, Lozanna, Szwajcaria

• 2011: Półfinalistka, I Bostoński Międzynarodowy Konkurs Baletowy, Boston, USA
• 2012: Brązowy Medal (kategoria 22-28 lat), Międzynarodowy Konkurs Baletowy im. Mii Čorak Slavenskiej, Zagrzeb, Chorwacja
• 2014: Srebrny Medal (kategoria 22-28 lat), Międzynarodowy Konkurs Baletowy im. Mii Čorak Slavenskiej, Zagrzeb, Chorwacja
• 2016: Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszej tancerki w Polsce

• Poskromienie złośnicy: Atutem przedstawienia jest bez wątpienia para głównych bohaterów (…). Nie byłoby jednak znakomitej roli Woitiula, gdyby nie potrafiła jego sprytnej gry miłosnej docenić i zrozumieć protagonistka. Mai Kageyama, choć może zbyt łatwo zapomina o swych licznych powabach, bardziej skupia się na gwałtownym rozgrywaniu wszystkich nieporozumień i kłótni, co nie przeszkadza jednak patrzeć na miłosne zapasy filigranowej Japonki z dużą dozą przyjemności i dobrotliwego uśmiechu. (Teatr dla Was, 28/11/2015)
• Poskromienie złośnicy: Była świetna aktorsko, nie bała się być i umiała być zarówno zła, wredna, jak i zabawna, groteskowa, śmieszna, momentami nawet brzydka, by potem subtelnie rozkwitnąć pod wpływem rodzącej się miłości do Petruchia. (…) Maksim Woitiul jako Petruchio i Mai Kageyama jako Katarzyna złośnica stworzyli fantastyczny duet. Aktorsko nadawali na tych samych falach – byli absolutnie komiczni i jednocześnie prawdziwi w swych groteskowych zagraniach, nie bali się być śmiesznymi. Nie wpływało to zresztą w najmniejszym stopniu na wykonanie od strony technicznej, zarówno w solówkach, jak i świetnie zgranych duetach. Kageyama uwodziła drobniutkimi kroczkami ślicznych stóp i dużą swobodą w powietrzu (podnoszenia, w tym wyrzucane jak w jeździe figurowej na lodzie, którą Cranko ponoć uwielbiał). Malutka tancerka dosłownie fruwała na ramionach Petruchia. Sensacyjny debiut tancerki w tak ważnej partii, biorąc pod uwagę, że o wiele mniej eksponowane partie solowe w jej wykonaniu można do tej pory policzyć na palcach jednej ręki. (naczubkachpalcow.pl, 29/11/2015)
• Poskromienie złośnicy: Odkryciem premiery okazała się Mai Kageyama, Japonka wykształcona w Antwerpii. U nas jeszcze nie jest solistką, ale okazała się świetną tytułową złośnicą Katarzyną: dynamiczną, żywiołową i wyrazistą aktorsko. (Rzeczpospolita, 30/11/2015)
• Poskromienie złośnicy: Bardzo dobra i sprawna technicznie jest wykształcona w Amsterdamie Mai Kageyama jako Katarzyna. (Gazeta Polska Codziennie, 5/12/2015)
• Poskromienie złośnicy: Mai Kageyama w partii Katarzyny wspina się, można powiedzieć, na szczyty artystycznego wykonawstwa. (Nasz Dziennik, 2/01/2016)
• Poskromienie złośnicy: Odkryciem sezonu okazała się Japonka Mai Kageyama, która tuż po listopadowej premierze otrzymała nominację na solistkę. (Polityka, 20/01/2016)

• Poskromienie złośnicy: Rewelacją premiery okazała się zatem Japonka Mai Kageyama, związana z warszawskim zespołem od 2014 roku - to ona właśnie stworzyła pełnokrwistą postać tytułowej złośnicy. Była świetna aktorsko: umiała być zarówno zła, wredna, jak i zabawna, groteskowa, śmieszna, momentami nawet brzydka, by potem subtelnie rozkwitnąć pod wpływem rodzącej się miłości do Petruchia. Rolą Katarzyny wytańczyła sobie stanowisko solistki zespołu (od 1 styczna 2016 roku). (…) Maksim Woitiul i Mai Kageyama stworzyli fantastyczny duet. Aktorsko nadawali na tych samych falach: komiczni i jednocześnie prawdziwi w swych groteskowych zagraniach. Malutka tancerka dosłownie fruwała na ramionach Petruchia. To był sensacyjny debiut tancerki w tak ważnej roli, zwłaszcza że eksponowane partie solowe w jej wykonaniu można było do tej pory policzyć na palcach jednej ręki. (Ruch Muzyczny, 1/2016)
• Poskromienie złośnicy: Mai Kageyama jako Katarzyna zachwyca lekkością tańca. Chwilami jest niczym burza z piorunami. W innych partiach liryczna. (…) Z pewnością widzowie na długo zapamiętają pas de deux w wykonaniu Mai Kageyama i Maksima Woitiula. Kunszt taneczny pierwszych solistów Baletu Narodowego został nagrodzony wielkimi brawami. (Teatr dla Was, 6/05/2016)
• Poskromienie złośnicy: Kiedy na scenie pojawia się Kasia, towarzyszą jej ostre, na wskroś przeszywające słuchacza pociągnięcia smyczków. Jest zła, ale i przezabawna. Jej sposób poruszania się w tańcu zachwyca groteskowym stylem, jakby rodem z komedii dell’arte; ciało Katarzyny cechuje wiotkość szmacianej lalki. Żadnych ryzów, sztucznych form. Zachowanie postaci zachwyca niezależnością, własnym spojrzeniem na świat. Niestety rękami Petruchia Szekspir postanowił ją stłamsić. Pod koniec przedstawienia mamy już do czynienia z istotą, choć fizycznie sprężystą, prezentującą najtrudniejsze figury i skoki absolutnie perfekcyjnie, to zwiotczałą charakterologicznie. Mai Kageyama w sposób aktorsko fantastyczny odgrywa ten cały proces łamania jej charakteru. Mimiką niezwykle wiarygodnie odzwierciedla swą mękę w owej straszliwej walce płci o dominację. Próby niepodporządkowania przeplatają się z momentami, kiedy daje za wygraną. W miarę upływu czasu przebłyski buntu są coraz bardziej sporadyczne, by wreszcie zniknąć zupełnie. (Teatr dla Was, 6/05/2016)
• Jezioro łabędzie: Mai Kageyama (Matylda Krzesińska) przedstawiła nienaganną technikę, która pozwoliła jej brawurowo wykonać sławne 32 fouettes, które na długo zostaną widzom w pamięci. Drobniutka tancerka kręciła się na scenie z prędkością dziecięcego bączka. (kurzawka.blogspot.com, 02/06/2017; dziennikteatralny.pl, 03/06/2017)