Zarówno Jolanta, jak Zamek Sinobrodego wystawiane były na scenie Teatru Wielkiego wiele lat temu. Opera Czajkowskiego nawet dwa razy: po raz pierwszy już 5 lat po prapremierze, w roku 1896; po raz drugi w 1955 roku. Operę Bartóka warszawska publiczność mogła usłyszeć w 1963 i 1999 roku.
Obydwa utwory zostały przyjęte przez ówczesną publiczność i krytykę przychylnie, przedstawienia podobały się zarówno pod względem muzycznym, jak i inscenizacyjnym. Warto przypomnieć, że premierę Jolanty w 1955 roku przygotował ówczesny dyrektor Teatru, prof. Walerian Bierdiajew. Z kolei twórcami pierwszej inscenizacji Zamku Sinobrodego byli Aleksander Bardini (reżyseria), Tadeusz Kantor (scenografia) i Bogdan Wodiczko (kierownictwo muzyczne). W głównych rolach można było usłyszeć m.in.: Alinę Bolechowską (Jolanta), Edmunda Kossowskiego i Bernarda Ładysza (René, król Prowansji; Książę Sinobrody), Krystynę Szostek-Radkową (Judyta). W 1999 roku operę Bartóka wystawiono pod kierownictwem muzycznym Jacka Kaspszyka, w reżyserii Janusza Kijowskiego i scenografii Andrzeja Kreutz Majewskiego. W roli Judyty w tej inscenizacji występowały Eva Marton, Małgorzata Walewska i Agnieszka Zwierko, a Księcia Sinobrodego – Michály Kálmándi i Włodzimierz Zalewski.
Najbliższa premiera tych dwóch oper w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej zostanie przedstawiona w koprodukcji z Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Jest to dzieło Mariusza Trelińskiego, Borysa Kudlički oraz Valery’ego Gergieva. W tym samym składzie twórcy ci wystawili w 2009 roku w Teatrze Maryjskim w Petersburgu inny dyptyk – Jolantę oraz Aleko Rachmaninowa. W roli Jolanty wystąpiła Anna Netrebko, a spektakl z jej udziałem został zarejestrowany na DVD. Ta odważna i kontrowersyjna inscenizacja była szeroko komentowana i oceniana w światowej prasie.
Projekt plakatu: Adam Żebrowski | na podst. zdjęcia: Jason Kengott (trail-camera-6 / Midwest Monsterkills.com)
