Henryk Mikołaj Górecki (1933-2010) – polski kompozytor. Regularną naukę muzyki rozpoczął w wieku dziewiętnastu lat w rybnickiej Średniej Szkole Muzycznej na wydziale instruktorsko-pedagogicznym. Następnie rozpoczął naukę kompozycji pod kierunkiem Bolesława Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, którą ukończył w 1960 roku.
W 1958 odbył się jego pierwszy koncert kompozytorski, który był w dodatku pierwszym w historii uczelni monograficznym koncertem tak młodego kompozytora. Wykonano wówczas pięć kompozycji młodego Góreckiego. W tym samym roku zadebiutował na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, co przyniosło mu rozgłos jako jednego z bardziej radykalnych awangardzistów wśród młodych kompozytorów polskich. Po ukończeniu studiów przyszły kolejne ważne premiery i wyróżnienia. Scontri na „Warszawskiej Jesieni” ‘61 wywołały falę zachwytu, a I Symfonia zdobyła I nagrodę na Biennale Młodych w Paryżu. Podczas pobytu w stolicy Francji Górecki zetknął się z Pierrem Boulezem, a w Kolonii miał okazję poznać Karlheinza Stockhausena.
Zawodowo związany był od 1965 roku z macierzystą uczelnią, przechodząc przez wszystkie szczeble zatrudnienia od wykładowcy aż do rektora tej uczelni, którym został w 1975 roku. Lata te przyniosły Góreckiemu wiele sukcesów w Polsce i za granicą. Wśród wyróżnień, które otrzymał, wymienić warto: I nagrodę na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu, Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (III stopnia - 1965, I stopnia - 1969 i 1973) czy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2003).
Przełom w twórczości i karierze Henryka Mikołaja Góreckiego nastąpił w latach 90. Oprócz uproszczenia języka muzycznego skomponowana w 1976 roku III Symfonia „Pieśni żałosnych” na sopran i orkiestrę otworzyła mu furtkę do światowej sławy. W 1992 roku III Symfonia trafiła na brytyjskie i amerykańskie listy przebojów, angielskie radio „Classic FM” nadawało na prośbę słuchaczy fragmenty tej kompozycji bez przerwy.
Kompozytor był doktorem honoris causa Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1993), Uniwersytetu Warszawskiego (1994), Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (2000), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (2004), Akademii Muzycznej w Katowicach (2004), Akademii Muzycznej w Krakowie(2008), a także Uniwersytetu Katolickiego w Waszyngtonie, Uniwersytetu Michigan w Ann Arbor, Uniwersytetu Victoria w Victorii i Uniwersytetu w Montrealu.
Ostatnie lata życia kompozytor spędził w podzakopiańskim Zębie. Zmarł w Katowicach w 2010 roku.
