Lohengrin

Richard Wagner

  • Akt I

    1 h

  • Przerwa

    ok. 30 min

  • Akt II

    1 h 15 min

  • Przerwa

    ok. 30 min

  • Akt III

    1 h 10 min

Czas trwania: ok. 4 h 25 min

Daty spektakli

Opera romantyczna w trzech aktach
Libretto: Richard Wagner
Prapremiera: 28.08.1850, Weimar, Großherzogliches Hoftheater
Polska premiera: 21.04.1877, Opera Lwowska
Premiera obecnej inscenizacji: 23.05.2013, Welsh National Opera, Cardiff
Koprodukcja: Welsh National Opera, Cardiff
Oryginalna niemiecka wersja językowa z polskimi napisami

Lohengrin wystawiony został po raz pierwszy w 1850 roku, tym samym, w którym Wagner opublikował pamflet O żydostwie w muzyce. To nieszczęśliwe sąsiedztwo arcydzieła z na poły grafomańskim płodem zdeklarowanego antysemity sprawiło, że podchodzono do tej romantycznej opery z nieufnością. Przypomnijmy sobie słynną scenę z Dyktatora, w którym upozowany na Hitlera Chaplin podbija w swym gabinecie model ziemskiego globu na tle cudownego preludium do I aktu Wagnerowskiego utworu...

Lohengrin w reżyserii Antony'ego McDonalda pozbawiony jest spektakularnych zaskoczeń; jedyną, zresztą umiarkowaną, ekstrawagancją jest przeniesienie akcji ze średniowiecza do wiktoriańskiej Anglii, a mimo to urzeknie nas on subtelnością obrazów i iście szekspirowską złożonością bohaterów. Nikt bowiem nie jest tu tylko czarny lub tylko biały -- papierowe kukły Anglik energicznym gestem wyrzucił do kosza.

Spektakl McDonalda skrojony został zarówno dla tych, którzy w świat Wagnerowskich fantazmatów zaczynają się zagłębiać, jak i dla tych, którzy znając go na wylot, poszukują w nim ożywczych znaczeń.

Obsada

2014-12-19 | 18:00

Realizatorzy

Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
Statyści

Streszczenie

  • Akt I

    Król niemiecki, Heinrich der Vogler, przybył do Brabancji w celu zebrania wojsk, gdyż Niemcy są w niebezpieczeństwie. Zastaje Brabancję niespokojną. Friedrich von Telramund, regent Brabancji i opiekun Elsy i Gottfrieda, dzieci nieżyjącego Księcia, donosi Królowi, że Gottfried zniknął. Telramund podejrzewa Elsę o zamordowanie młodszego brata i dodaje, że chociaż zmarły Książę obiecał mu rękę Elsy, był tak zbulwersowany jej zbrodnią, że zamiast niej pojął za żonę Ortrud. Teraz razem chcą objąć tron Brabancji.

    Król wzywa Elsę. Księżniczka przyznaje, że przepełniona żalem za utraconym bratem, modliła się o pomoc i wtedy ukazał jej się Rycerz, który obiecał jej bronić. Król proponuje sąd boży -- pojedynek. Telramund zgadza się, lecz kto będzie walczył dla Elsy? Księżniczka wzywa swego Rycerza i za trzecim wezwaniem ten się pojawia. Prosi, by w razie zwycięstwa Elsa oddała się pod jego opiekę i wyszła za niego. Elsa zgadza się. Jest jednak jeden warunek: Elsa nie może nigdy spytać, jak Rycerz się nazywa ani skąd pochodzi. Rycerz wygrywa walkę i daruje życie Telramundowi.

  • Akt II

    Telramund i Ortrud zostali wykluczeni z uroczystości wyprawianych z okazji ślubu Elsy z tajemniczym Rycerzem. Telramund obwinia Ortrud za okłamanie go w sprawie rzekomego zabójstwa Gottfrieda. Ortrud drwi z wiary Telramunda, że to Bóg obronił niewinność Elsy -- sama wierzy w starsze i mroczniejsze bóstwa. Mówi mu, że Rycerza chroni zaklęcie, które można pokonać, jeśli tylko się go zrani, nawet nieznacznie. Nadchodzi Elsa i lituje się nad Ortrud, która zasiewa w jej głowie ziarnko niepewności -- czyż Elsa nie powinna wiedzieć, skąd pochodzi Rycerz i kim jest, zanim go poślubi?

    Herold ogłasza, że Telramund zostaje wygnany, a Rycerz jest odtąd obrońcą Brabancji. Gdy Rycerz prowadzi Elsę na ceremonię zaślubin, Ortrud zatrzymuje pochód żądając, by wyjawił swą prawdziwą tożsamość. Telramund szepcze Elsie, żeby pozwoliła mu zranić Rycerza, choćby w czubek palca, co pozwoliłoby odkryć jego tajemnicę. Obiecuje pozostać w pobliżu na wypadek, gdyby Elsa go potrzebowała.

  • Akt III

    Szczęście Elsy u boku Rycerza zakłócają targające nią wątpliwości. Nie może się powstrzymać i pyta go, kim jest i skąd przyszedł. Zjawia się Telramund, by zaatakować Rycerza, lecz ginie. Rycerz każe zanieść ciało Telramunda Królowi i informuje Elsę, iż ta otrzyma odpowiedzi na swoje pytania o wschodzie słońca; wtedy też jego tożsamość zostanie wszystkim wyjawiona.

    Król i jego wojska oczekują nowego obrońcy Brabancji i szykują się do walki. Rycerz ogłasza, że nie może poprowadzić ich do boju i musi wracać tam, skąd przybył. Wyjawia zebranym, że pochodzi z Monsalvat, położonego w dalekich stronach. Nazywa się Lohengrin, jest synem Parsifala, jednym z Rycerzy Świętego Graala, którego wspólnie strzegą i który daje im siłę i dobro. Rycerze ci wyruszają w świat, by dokonywać wielkich rycerskich czynów, lecz muszą wracać, gdy zdradzona zostaje ich tożsamość. Teraz też musi już odjechać, zostawiając Elsę w rozpaczy. Ortrud triumfuje. Lecz jej moc uchodzi, gdy pojawia się zaginiony Gottfried i zostaje przywrócony Brabancji jako jej nowy przywódca.

Sponsorzy

  • Partnerzy Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

  • Partner technologiczny Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

  • Patroni medialni Teatru Wielkiego - Opery Narodowej