Cud albo Krakowiaki i Górale
Jan Stefani / Wojciech Bogusławski
Wodewil w czterech aktach
Libretto: Wojciech Bogusławski
Prapremiera: 1.03.1794
Premiera: 13.03.2015
Oryginalna polska wersja językowa
Dziś mówimy: sztuka zaangażowana, przemycanie podtekstów politycznych. Bogusławski powiedział po prostu: „grając, powiedzieć, co trzeba i kiedy trzeba”. Cud albo Krakowiaki i Górale to rzecz mocno osadzona w przeszłości. W roku premiery, 1794, w Warszawie, jak w akcji wodewilu, narastały bojowe nastroje: w powietrzu wisiał wybuch powstania kościuszkowskiego i trzeci rozbiór Polski. Publiczność trzy kolejne przedstawienia przyjęła euforycznie, czwartego nie było, bo spektakl został zdjęty, a Bogusławski „cudem” uniknął aresztowania. Wojciech Bogusławski, nazywany ojcem sceny narodowej, znał i Krakowiaków, i Górali, stworzył więc krwiste, wiarygodne typy. Jan Stefani, spolonizowany Czech, kompozytor, twórczo czerpał z polskiego folkloru, łącząc go z formami klasycystycznymi. Obaj takiego dokonali „cudu”, że ich dzieło posiada nieprzemijającą aktualność. W narodzie wciąż przecież trwa skłonność do zabawy i do kłótni, nadal bawi żart sytuacyjny i słowny Krakowiaków..., ich bohaterowie, nadal wzrusza polonez, cieszy wdzięk mazura i żywiołowość krakowiaka. Owszem, przedstawienie posiada historyczną aurę: śpiewa się tu w języku staropolskim, w dodatku stylizowanym na gwarę, gra się na wzorowanych na dawne instrumentach, a dekoracje i kostiumy odpowiadają treści. Ale jednocześnie urzeka w nim młodość: wykonawcy to adepci Akademii Operowej, działającej przy Teatrze Wielkim w ramach Programu Kształcenia Młodych Talentów.
Realizatorzy
Uczestnicy Programu Kształcenia Młodych Talentów Akademia Operowa
Barokowa Orkiestra Akademii Operowej
Chór młodzieżowy "Artos" im. Władysława Skoraczewskiego
Streszczenie
Sponsorzy
-
Mecenas Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
-
Partnerzy Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
-
Patroni medialni Teatru Wielkiego - Opery Narodowej