Urodził się w Rzymie. W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, by następnie poświęcić się komponowaniu i dyrygenturze. Szybko jednak odkrył w sobie talent wokalny i podął naukę śpiewu pod kierunkiem Romualdo Savastano. Uczestniczył także w kursach prowadzonych przez Giuseppe Sabatiniego, Ernesto Palacio, Raulaa Gimeneza i Roberta Kettelsona.
Alessandro Luciano ukończył Akademię Sztuk Dramatycznych im. Silvio D’Amico w Rzymie i ma na koncie występy w czołowych włoskich teatrach dramatycznych. Jako artysta operowy zdobył uznanie interpretacjami włoskiego i francuskiego belcanta, w szczególności utworów Rossiniego, Donizettiego i Belliniego.
Repertuar artysty obejmuje utwory Haydna (Księżycowy świat), Verdiego (Traviata, Rigoletto, Falstaff), Rossiniego (Cyrulik sewilski, Kopciuszek, Podróż do Reims, Wilhelm Tell, Okazja czyni złodzieja, Dziewica z jeziora, Otello), Prokofiewa (Miłość do trzech pomarańczy, Gracz), Mozarta (Czarodziejski flet), Belliniego (Lunatyczka, Purytanie), Donizettiego (Napój miłosny, Córka pułku, Maria Stuart, Don Pasquale, Faworyta, Łucja z Lammermooru), Gounoda (Romeo i Julia) i Pucciniego (Cyganeria).
Dużo uwagi poświęca także utworom kompozytorów dwudziestowiecznych i współczesnych. Wykonywał m.in. utwory Benjamina Brittena (Syn marnotrawny, Sen nocy letniej), Arnolda Schoenberga (Oda do Napoleona Bonaparte), Leo Ferrè (La Chanson du mal aimè) i Alberico Vitaliniego (Il Mistero del Corporale). Wystąpił w prapremierze oratorium Il Cantico dei Cantici ks. Marco Frisiny, opery Fadwa Dimitriego Scarlato i opery The Juniper Passion Michaela Williamsa.
Współpracował z takimi uznanymi dyrygentami, jak: M.W. Chung, D. Barenboim, B. Campanella, A. Zedda, M. Mariotti, R. Abbado, G. Gelmetti, C. Rizzi, D. Renzetti, P. Olmi, Lu Ja, D. Stern, D. Jurowski, C. Rovaris i E. Klas oraz takimi reżyserami, jak: Graham Vick, Grisha Asagaroff, Damiano Michieletto, Guy Montavon, Ugo Gregoretti, Dmitri Tcherniakov, Emilio Sagi, Ruggero Cappuccio, Riccardo Canessa, Andrea Cigni.
Wystąpił na scenie prestiżowych teatrów operowych i sal koncertowych w Europie i na świecie, m.in. w Teatro alla Scala w Mediolanie, Teatro Real w Madrycie, Operà de Monte Carlo, Teatro dellLa Favoritaw Rzymie, Teatro Regio w Turynie, na Festiwalu Rossiniego, w Teatro Verdi w Trieście, Teatro Comunale w Bolonii, Teatro Sao Carlos w Lizbonie, Walijskiej Operze Narodowej, Operze Izraelskiej w Tel Awiwie, Theatre Royal de la Monnaie w Brukseli, Centrum Sztuki w Seulu, Auditorium Parco della Musica w Rzymie, Gasteig w Monachium. Towarzyszyły mu takie zespoły, jak: Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Munchner Philharmoniker, Filarmonica della Scala, Philarmonique de Monte-Carlo.
