Należał do najwybitniejszych współczesnych chopinistów. Urodzony we Wrocławiu, był najmłodszym laureatem Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w 1970 roku. Został także nagrodzony na Międzynarodowym Konkursie im. Alfreda Caselli w Neapolu. Artysta koncertował w Europie, obu Amerykach, Azji i Australii w najsłynniejszych salach koncertowych (Filharmonia Berlińska, Teatro Colón w Buenos Aires, Salle Pleyel, Suntory Hall, Lincoln Center, Tonhalle w Düsseldorfie, Concertgebouw). Wielokrotnie zasiadał w jury konkursów pianistycznych i prowadził kursy mistrzowskie w wielu krajach Europy oraz w Kanadzie, Japonii, Kolumbii. Poza repertuarem klasycznym wykonywał także polską muzykę współczesną (m.in. kompozycje Witolda Lutosławskiego, Mikołaja Góreckiego i Wojciecha Kilar). Występował z orkiestrami pod dyrekcją takich dyrygentów, jak Witold Rowicki, Stanisław Wisłocki, Kazimierz Kord, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Strugała, Charles Dutoit, Andrzej Borejko, Grzegorz Nowak, Jacek Kaspszyk. Przez wiele lat współpracował z Markiem Mosiem i Orkiestrą Aukso. Był jednym z pierwszych wykonawców muzyki Chopina na instrumentach historycznych (Érard i Pleyel). Był stałym gościem Festiwalu „Chopin i jego Europa” w Warszawie, na którym grał m.in. u boku Marthy Argerich i Marii João Pires. Wielokrotnie wystąpił również z Orkiestrą XVIII Wieku Fransa Brüggena oraz Orchestre des Champs-Élysées pod dyrekcją Philippe’a Herrewegha. Jego dorobek artystyczny obejmuje ponad 40 płyt, w tym nagrania dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina (wśród nich rejestracja kompletu Mazurków Chopina na instrumencie historycznym), a także ścieżki dźwiękowe do filmów Pianista Romana Polańskiego i Błękitna nuta Andrzeja Żuławskiego. Janusz Olejniczak zasiadał w Jury XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2015) oraz I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych, również organizowanego przez NIFC (2018). Artysta został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000), złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005) oraz ośmiokrotnie nagrodą „Fryderyk”. W 2015 rozpoczął stałą współpracę z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Zmarł 20 października 2024 roku.
