Jerzy Maksymiuk

Dyrygent. Pochodzi z Grodna. Studia muzyczne zwieńczył trzema dyplomami: z pianistyki (klasa Jerzego Lefelda), kompozycji (klasa Piotra Perkowskiego) i dyrygentury (klasa Bogusława Madeya). W roku 1961 zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, ale pianistykę wkrótce porzucił na rzecz dyrygentury. W 1972 roku założył Polską Orkiestrę Kameralną, którą wkrótce wielu krytyków uznało za jeden z najlepszych zespołów kameralnych na świecie. POK koncertowała pod jego batutą na całym świecie, w tak prestiżowych salach jak m.in. Carnegie Hall. Lata 1983–1993 to okres owocnego szefowania BBC Scottish Symphony Orchestra, z której uczynił jeden z czołowych zespołów brytyjskich wykonujących muzykę klasyczną. Z orkiestrą tą koncertował w Wielkiej Brytanii (m.in. ponad 20 występów na festiwalu BBC Proms w Londynie). Tytuł Conductor Laureate przyznany artyście w 1993 roku jest wyrazem uznania dla jego osiągnięć w BBC SSO. Jako dyrygent gościnny występował też z wieloma innymi orkiestrami, m.in.: London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Orchestre National de France i Staatskapelle Dresden – w Europie, USA, Japonii i Australii. Jerzy Maksymiuk nagrał szereg wysoko ocenionych przez krytyków płyt dla takich wytwórni, jak: EMI, Hyperion i Naxos. Wiele uhonorowanych zostało prestiżowymi nagrodami, w tym Wiener Floetenuhr za interpretację Mozarta z POK i dwukrotnie Gramophone Award z BBC SSO – za The Confession of Isobel Gowdie Jamesa Macmillana (EMI, 1993) i Koncerty fortepianowe nr 2 i 3 Mikołaja Medtnera (Hyperion, 1995). W Polsce wielokrotnie jego nagrania zdobywały Fryderyka, m.in. album Witold Lutosławski nagrany z Sinfonią Varsovią, Januszem Olejniczakiem (fortepian) i Olgą Pasiecznik (sopran). Maksymiuk zawsze propagował muzykę współczesną. Jest jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, brał udział w szeregu edycji festiwalu „Warszawska Jesień” (dwie nagrody Orfeusza), a w różnych krajach dokonał prawykonań ok. 200 współczesnych utworów. W uznaniu tych zasług, Strathclyde University w Glasgow uhonorował go honorowym tytułem Doctor of Letters, a Elgar Society przyznało mu prestiżowy złoty medal za popularyzowanie muzyki Edwarda Elgara. Maksymiuk to także kompozytor (muzyka symfoniczna, kompozycje kameralne, balet, pieśni, muzyka filmowa). Spośród wielu kompozycji warto  wymienić muzykę: do filmu Sanatorium pod klepsydrą w reżyserii Wojciecha Hasa (1973), oratorium Arbor vitae (2003, nowa wersja 2018), Lament serca, Kielcom in memoriam na orkiestrę, klarnet i sopran (2012) i Vers per archi (2014). Muzyka napisana do niemego filmu Mania z Polą Negri wykonywana była w 2012 roku na żywo wraz z prezentacją filmu w Londynie, Madrycie, Paryżu, Kijowie, Berlinie i Warszawie. Maestro otrzymał wiele odznaczeń w Polsce, w tym:
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski i Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jest także posiadaczem telewizyjnej nagrody SuperWiktor za całokształt osiągnięć.