Wybitny polski skrzypek, szczególnie ceniony przez Witolda Lutosławskiego, który powierzył mu polskie prawykonanie wszystkich swoich utworów skrzypcowych (Łańcuch II, Partita w wersji z orkiestrą, Subito – ostatnie dzieło Mistrza). Na zaproszenie kompozytora wykonywał dzieła Lutosławskiego pod jego batutą w ważnych centrach muzycznych świata. „The New York Times” nazwał go „Tytanem skrzypiec”, „Haller Kreisblatt” – „polskim Menuhinem”, a sam Witold Lutosławski jego wykonanie Łańcucha II określił jako „niezrównane”.
Krzysztof Jakowicz ukończył z odznaczeniem studia wiolinistyczne pod kierunkiem takich mistrzów, jak: Tadeusz Wroński, Josef Gingold, Eugenia Umińska, János Starker, Henryk Szeryng. Jest laureatem I nagrody w Konkursie im. Eugène Ysaÿe’a w Warszawie (1959), III nagrody i Nagrody Specjalnej Henryka Szerynga w IV Międzynarodowym Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1962). Był wielokrotnie zapraszany do udziału w festiwalach o światowej renomie, jak np.: Warszawska Jesień, Edinburgh Festival, Berliner Festspiele, Festiwal w Starym Krakowie, London City Festival oraz festiwale w Bregenz i Schleswig-Holstein. Występował i występuje ze sławnymi orkiestrami, takimi jak: English Chamber Orchestra, Filharmonia Izraelska, Wiener Symphoniker, BBC Scottish Symphony Orchestra, Orchestre National de France, Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Filharmonia w Oslo, Orquesta Nacional de España, Polska Orkiestra Kameralna, Orkiestra „Amadeus”.
Był solistą na licznych tournée zagranicznych większości polskich orkiestr – z Filharmonią Narodową, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią, NOSPR, Orkiestrą „Amadeus”, oraz Filharmoniami: Łódzką, Wrocławską, Śląską, Krakowską, Bydgoską. Współpracuje ze wszystkimi wybitnymi dyrygentami polskimi, a także z takimi artystami jak: Jiří Bělohlávek, Riccardo Chailly, Leopold Hager, Chikara Imamura, Pinchas Steinberg, Michael Tabachnik czy Takuo Yuasa. Przez dwa lata był pierwszym skrzypkiem słynnego Kwintetu Warszawskiego. Od kilkunastu lat tworzy duet skrzypcowy ze swoim synem Jakubem Jakowiczem. Współpracuje także z innymi wybitnymi artystami różnych generacji, m.in. z: Joanną Bocheńską, Krystyną Borucińską, Bronisławem Gimplem, Krzysztofem Jabłońskim, Stefanem Kamasą, Mischą Kozłowskim, Krzysztofem Maroskiem, Waldemarem Malickim, Robertem Morawskim, Tomaszem Strahlem, Władysławem Szpilmanem, Tsuyoshim Tsutsumi, Marcinem Zdunikiem.
Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, m.in.: nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania muzyki współczesnej (w wielu przypadkach jemu dedykowanej), nagrodę Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków „Orfeusz” za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora na Warszawskiej Jesieni (1986), nagrodę krytyków francuskich Diapason d’Or za Łańcuch II Lutosławskiego (1989), nagrodę Fryderyk ’96 za nagranie Partity Lutosławskiego. Artysta jest także laureatem licznych nagród państwowych.
Jest emerytowanym profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz tzw. profesorem wizytującym (visiting profesor) w Soai University w Osace (Japonia). W ciągu swojej kariery dokonał wielu nagrań dla wytwórni polskich i zagranicznych, takich jak: EMI, Angel, Le Chant du Monde, Riikonsert, Polskie Nagrania, DUX. W swoim dorobku ma m.in.: płyty z czterema koncertami Mozarta (Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej, dyr. Karol Teutsch), Czterema porami roku Vivaldiego (Polska Orkiestra Kameralna, dyr. Jerzy Maksymiuk), koncertem Brahmsa (dyr. Marek Pijarowski), sonatami Fauré’go i Francka, miniaturami polskimi, utworami Kreislera i Gershwina, III Koncertem Grażyny Bacewicz. Na kolejnej płycie CD Krzysztof Jakowicz zaprezentował piętnaście różnych polskich skrzypiec (od Groblicza po instrumenty współczesne), grając piętnaście różnych kompozycji polskich kompozytorów. W 2012 nagrał dla Agencji Artystycznej MTJ Sonaty i Partity na skrzypce solo Jana Sebastiana Bacha.
Artysta jest często zapraszany do uczestnictwa w pracach jury krajowych i zagranicznych konkursów, takich jak: Konkurs im. Niccolò Paganiniego w Genui, im. Tadeusza Wrońskiego w Warszawie, im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, im. Carla Nielsena w Odense (Dania), czy Konkurs im. Karola Szymanowskiego w Łodzi. Krzysztof Jakowicz uważany jest za „skrzypcowego prawnuka” Henryka Wieniawskiego. Gra na skrzypcach włoskich podarowanych mu przez jego Mistrza, prof. Tadeusza Wrońskiego.
(fot. z archiwum Artysty)
