Polski Teatr Tańca jest profesjonalnym, autonomicznym zespołem, który przeszedł ewolucję od formy teatru baletowego do współczesnego gatunku teatru tańca. Został powołany do istnienia w 1973 roku. Wówczas jego dyrekcję powierzono Conradowi Drzewieckiemu, którego prekursorskie przedsięwzięcia usytuowały teatr w gronie najlepszych kampanii europejskich. W latach 1988 – 2016 dyrektorem naczelnym i artystycznym Polskiego Teatru Tańca była prof. Ewa Wycichowska, która rozwinęła oryginalną koncepcję inscenizacyjno – choreograficzną, zmierzającą do syntezy sztuk. Od 1 września 2016 funkcję dyrektora Teatru pełni dr Iwona Pasińska - choreograf, dramaturg, wieloletnia pierwsza solistka Polskiego Teatru Tańca. Ideą jej autorskiego programu na lata 2016 – 2020 jest gloryfikacja polskiej sztuki, odzwierciedlająca się w haśle „Polski/wielko-polski”. Przyjęty kierunek ewolucji repertuaru przenika dążenie do odhermetyzowania teatru tańca poprzez wprowadzenie do stałej współpracy reżyserów i dramaturgów, które pozwoli prezentować taniec w nowej perspektywie. "Polskie/wielko-polskie" to również otwarcie na interdyscyplinarność, artystyczne eksperymenty i twórcze ryzyko. Równolegle, teatr poszerza swoją działalność, sięgając do obszarów filmu tańca oraz społecznego teatru tańca.