Włoski reżyser i scenograf. Od pierwszych lat swojej działalności artystycznej w teatrze łączył pracę reżyserską ze scenograficzną. Rozpoczynał na scenie eksperymentalnej przy Uniwersyteckim Ośrodku Teatralnym w Katanii, dla którego już w latach 60. reżyserował oraz projektował dekoracje i kostiumy. Z zespołem tym brał również udział w międzynarodowych festiwalach w Parmie i Zagrzebiu. Krótko wykładał w katańskim Instytucie Sztuki. W 1969 roku zrezygnował z pracy dydaktycznej i na stałe związał się z teatrem. Pracował z zespołem Tino Buazzellego, stając się najpierw jego uczniem, a potem bliskim współpracownikiem. Zrealizował tam wiele spektakli, a wśród nich sztuki Szekspira, Ugo Bettiego, a także włoską premierę L’homme aux valises Eugène’a Ionesco.
W operze zadebiutował na scenie Teatro Greco w Syrakuzach jako reżyser i scenograf Rycerskości wieśniaczej Mascagniego i Pajaców Leoncavalla. Realizacje te zapoczątkowały nowy etap w karierze artysty. Odtąd inscenizował wiele spektakli dramatycznych i operowych na włoskich i zagranicznych scenach. Wśród jego najważniejszych dokonań znalazły się m.in.: Rigoletto Verdiego w Arena Sferisterio w Maceracie (zrealizowany we współpracy z Alfredem Kraussem), uwspółcześniona wersja Jaquerie Marinuzziego w Teatro Bellini (Katania) oraz Rycerskość wieśniacza i Pajace (Sewilla). W pamięci pozostają jego dekoracje i kostiumy do przedstawień teatralnych według tekstów takich twórców, jak: Dacia Maraini, Giovanni Verga i Luigi Pirandello, prezentowanych w katańskim Teatro Stabile. W połowie lat 70. został zastępcą szefa produkcji w mediolańskiej La Scali, a następnie kolejno kierownikiem produkcji w: Teatro Massimo im. Vincenza Belliniego w Katanii, Arena Sferisterio w Maceracie i Operze Rzymskiej.
Współpracował z wieloma znanymi reżyserami i scenografami, takimi jak: Pier Luigi Pizzi, Silvano Bussotti, Franco Enriquez, Aldo Mirabella Vassallo, Antonio Calenda, Giorgio Presburgher, Jurij Lubimow, Lamberto Puggelli, Luca Ronconi, Luciano Damiani, Giorgio Strehler i Franco Zeffirelli.
Zasłynął jako reżyser i scenograf licznych przedstawień operowych, takich jak: Adrianna Lecouvreur, Capuleti i Montecchi, Carmen, Cyganeria, Cyrulik sewilski, Edgar, Faworyta, Jaquerie, Lakmé, Łucja z Lammermooru, Madame Butterfly, Purytanie, Tosca, Werther i Włoszka w Algierze; inscenizował dzieła Verdiego: Aidę, Bal maskowy, Moc przeznaczenia, Nabucco, Rigoletto, Traviatę i Trubadura oraz szereg spektakli w teatrach dramatycznych. Projektował dekoracje i kostiumy również do: Cyrulika sewilskiego, Don Carlosa, Dziewczyny z Zachodu, Makbeta, Medium, Simona Boccanegry, Tannhäusera, Wesela Figara i Zamku Sinobrodego oraz do przedstawień baletowych, takich jak: Auranzia, Coppelia, Giselle, Fedra, Il quadro delle Meraviglie, Sen nocy letniej i wielu sztuk teatralnych. Pracował jako scenograf spektakli telewizyjnych: Un’ora d’amore, Ojciec Goriot, a także filmu fabularnego Palermo oppure Wolfsburg, nagrodzonego Złotym Niedźwiedziem na Festiwalu w Berlinie.
Swoje przedstawienia prezentował na scenach wielu teatrów włoskich w: Bari, Bergamo, Brescii, Cagliari, Cremonie, Florencji, Lecce, Maceracie, Neapolu, Palermo, Rzymie, Syrakuzach, Taorminie, Trieście, Turynie i Weronie, a także za granicą, w Bilbao, Berlinie, Dreźnie, Jerez, Kopenhadze, Las Palmas, Paryżu, Rejkiawiku, Sewilli, Walencji oraz w Caracas i Baltimore. Warszawska premiera Aidy Verdiego była pierwszą inscenizacją artysty na polskiej scenie operowej. (fot. arch. TW-ON)
