Urodził się jako Valeriy Mazepchik 26 kwietnia 1963 roku w mieście Ordżonikidze, stolicy Północnoosetyjskiej Autonomicznej SRR, czyli w dzisiejszym Władykaukazie w Osetii Północnej. W 1982 roku ukończył Państwową Szkołę Baletową w Leningradzie, gdzie jego pedagogami byli słynni ongiś tancerze baletu rosyjskiego: Konstantin Siergiejew, Nikołaj Sieriebiennikow, Siemion Kapłan i Irina Gensler. W tym samym roku rozpoczął karierę tancerza jako solista Teatru Opery i Baletu w Swierdłowsku (obecnym Jekaterynburgu). Tańczył tam takie partie, jak: Pas de deux wiejskie w Giselle, Pas de trois w Jeziorze łabędzim, Tybalt i Mercutio w Romeo i Julii, Banco w Makbecie, Złoty Bożek i Solor w Bajaderze, Don José w Carmen, solista w Paquicie i James w Sylfidzie. W 1987 roku związał się z Teatrem Opery i Baletu w Tbilisi (Gruzja), gdzie poszerzył swój repertuar o partie: Basilia w Don Kichocie, Armena w Gajane, Księcia w Kopciuszku, solisty w Amazonce, Otella w Pawanie Maura i rolę tytułową w balecie Demon w opracowaniach choreograficznych rosyjskich i gruzińskich baletmistrzów.
W 1991 roku przyjechał do Polski i zaangażował się jako solista baletu Opery na Zamku w Szczecinie. We wrześniu 1993 roku został solistą baletu Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie, gdzie w latach 1996-2009 zajmował pozycję pierwszego solisty. Pracował w tym okresie z takimi choreografami, jak: Emil Wesołowski, Pierre Lacotte, Krzysztof Pastor, Antal Fodor, Jurij Grigorowicz, André Prokovsky, Lorca Massine, Birgit Cullberg, Mats Ek, Zofia Rudnicka, Irek Muchamiedow, Natalia Makarowa, Jíři Kylián i Alexei Ratmansky.
Na scenie warszawskiej tańczył takie role, jak: Książę Désiré, Błękitny Ptak i Carabosse w Śpiącej królewnie w wersji Jurija Grigorowicza, wiejskie Pas de deux w Giselle, Pas de trois i Rotbart w Jeziorze łabędzim, Parembo w balecie La Gitana Taglioniego w rekonstrukcji Pierre’a Lacotte’a, Książę i Drosselmeyer w Dziadku do orzechów, Benvolio i Tybalt w Romeo i Julii w choreografii Emila Wesołowskiego, Colas i Wdowa Simone w Córce źle strzeżonej Ashtona, solista w Trzeciej symfonii Krzyszofa Pastora i Święcie wiosny Wesołowskiego, solista w Rossinianach i Carmina burana Antala Fodora, Iluzjonista w La dolce vita Zofii Rudnickiej, Portos w Trzech muszkieterach André Prokovsky’ego, partia tytułowa w Greku Zorbie Lorki Massine’a, Cygan w Carmen Matsa Eka, Ojciec Panny Młodej w Svadebce (Weselu) Jířiego Kyliána, Harnaś i Ojciec w Harnasiach Wesołowskiego i Karenin w Annie Kareninie Alexeia Ratmansky’ego. Uczestniczył w występach gościnnych baletu warszawskiego w Argentynie, Brazylii, Danii, Francji, Grecji, Gruzji, Hiszpanii, Izraelu, Niemczech, Norwegii, Rosji, Słowenii i we Włoszech.
Po zakończeniu kariery solistycznej, od 1 września 2009 roku Walery Mazepczyk pracował jako baletmistrz i asystent choreografów Polskiego Baletu Narodowego. Za swój wkład w rozwój warszawskiego zespołu baletowego został odznaczony w 2015 roku Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i w tym samym roku otrzymał polskie obywatelstwo.
Artysta zmarł 23 czerwca 2023 roku w szpitalu w Wyszkowie po długiej chorobie nowotworowej. Prawie do końca był aktywny zawodowo, prowadząc codzienne lekcje klasyczne z męskim zespołem Polskiego Baletu Narodowego, pomimo że zamieszkiwał ostatnio w Zawiszynie.
Na zdjęciu: Walery Mazepczyk w latach swojej kariery tanecznej, fot. Paweł Rosłon.
