Wiesław Ochman studiował w latach 1954-1960 na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując dyplom magistra inżyniera. W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina. Prywatne studia muzyczne odbył pod kierunkiem profesorów: Marii Szłapak, Sergiusza Nadgryzowskiego i Jerzego Gaczka. W roku 1960 zadebiutował na scenie Opery Śląskiej partią Edgarda w operze Łucja z Lammermooru Donizettiego. W roku 1965 śpiewał partię Jontka w Halce Moniuszki na uroczystościach otwarcia odbudowanego Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1966-1968 był członkiem zespołu Staatsoper w Berlinie, następnie gościł na wszystkich ważnych scenach operowych Europy i świata: Hamburgische Staatsoper, Deutsche Oper, La Scala, Metropolitan Opera, a także opery w Barcelonie, Paryżu, Genewie, Zurichu, Moskwie, Madrycie, Chicago, Buenos Aires, Waszyngtonie, Rzymie, Salzburgu, San Francisco, Sewilli, Wiedniu, Brukseli, Frankfurcie, Zurichu, Tuluzie, Marsylii i innych. Brał udział w renomowanych festiwalach muzycznych, np.: Orange czy Glyndebourne Festival Opera. Koncertuje na ważnych estradach świata: Carnegie Hall, Wiener Musikverein, Salle Pleyel w Paryżu, we wszystkich filharmoniach w Polsce, a także z Berlińskimi i Wiedeńskimi Filharmonikami pod dyrekcją wybitnych mistrzów batuty: Herberta von Karajana, Karla Boehma, Eugena Jochuma, Leonarda Bernsteina, Nello Santiego, Giuseppe Patane, Jamesa Levina, Charlesa Mackerrasa, Vaclava Neumanna, Gerta Albrechta, Christopha von Dohnanyiego , Johna Pritcharda, Claudia Abbado, Riccardo Muttiego, Rafaela Kubelika i polskich znakomitych dyrygentów: Włodzimierza Ormickiego, Krzysztofa Missony, Stanisława Wisłockiego, Witolda Rowickiego, Stefana Rachonia, Zdzisława Górzyńskiego, Karola Stryji, Jana Krenza, Kazimierza Korda, Tadeusza Strugały, Tadeusza Serafina, Antoniego Wita, Jerzego Maksymiuka i innych. Występował w spektaklach reżyserowanych przez najwybitniejszych reżyserów takich jak: Erhard Fisher, August Everding, Goetz Friedrich, Joseph Losay, Andriej Tarkowski, Jurii Ljubimow, John Dexter, Petrica Ionesco, Evald Schorm, Gian Carlo Menotti, Harry Kupfer, Jonathan Miller i inni. Dokonał wielu nagrań radiowych i płytowych muzyki operowej, symfonicznej i popularnej dla renomowanych wytwórni płytowych. Wystąpił w filmowych wersjach operetki F. Lehara Carewicz, kreując tytułową postać, w partii Narrabotha w Salome R. Straussa oraz w partii Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego. Po 1999 roku zajął się także reżyserią operową. Miał ponad 70 indywidualnych wystaw swoich prac malarskich. Działa też intensywnie na polu charytatywnym. Organizował szereg aukcji sztuki polskiej na terenie USA (Nowy Jork, Waszyngton), z których dochód był przeznaczony na wspieranie kultury polskiej nie tylko w kraju, ale też za granicą m.in. na remont Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie przy Zaułku Bernardyńskim. W kwietniu 2017 roku uczestniczył w kolejnym XXV Charytatywnym Koncercie Galowym Fundacji „Auxilium” wspierającej Szpital w Zawierciu. Ochman jest Honorowym Obywatelem Zawiercia, Bytomia, Zelowa, Drezdenka i Szczawna-Zdroju. Posiada szereg odznaczeń, m.in.: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Order Uśmiechu itd. Jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, a także doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej i Akademii Muzycznej im. J.I. Paderewskiego w Poznaniu. Jego imieniem nazwane jest rondo w Zawierciu. Wydawnictwa o artyście: Wacław Panek Ochman (Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1980), Jerzy Skrobot Tonacje Sławy – Ochman (Wyd. Promotor 2006), Wiesław Ochman – Obrazy wyśpiewane kolorem (Promotor 2010), Meandry – Wiesław Ochman w kręgu przyjaciół (Promotor 2014), Olgierd Budrewicz i Wiesław Ochman O wszystkim (BOSZ 2010). Dokonał nagrań w firmach: Polskie Nagrania, Veriton, Deutsche Gramophon Geselschaft, Sony, EMI, Naxos, DUX, Erato, Philips, Le Chant du Monde, Supraphon, HNH International, Harmonia Mundi.
fot. Krzysztof Żuczkowski
