Uznawany jest za jednego z najbardziej znanych twórców operowych na świecie. Największe teatry muzyczne zabiegają o współpracę z nim, często też wystawiają adaptacje lub koprodukcje jego realizacji. Niektóre z nich uznawane są dziś za kultowe, jak chociażby Traviata Verdiego dla Festiwalu w Salzburgu z udziałem Anny Netrebko i Rolanda Villazón. Willy Decker początkowo uczył się gry na skrzypcach, potem studiował muzykologię, germanistykę i filozofię na Uniwersytecie Kolońskim. Brał też lekcje śpiewu u słynnego barytona Josefa Metternicha. Mając 22 lata, został asystentem reżysera w teatrze w Essen. Następnie przeniósł się do Opery w Kolonii, gdzie pracował również jako asystent u boku takich twórców, jak: Hans Neugebauer, Harry Kupfer, Jean-Pierre Ponnelle i Michael Hampe. W 1986 roku objął stanowisko głównego reżysera tej sceny. Swoje własne inscenizacje zaczął realizować już w 1978 roku. Międzynarodową sławę przyniosło mu prapremierowe wystawienie opery Pollicino Hansa Wernera Henzego w Cantiere Internationale d’Arte w Montepulciano. Jego pozycję ugruntowały potem: prapremiera opery Makbet Antonia Bibalo w Oslo i prapremiera Zamku Ariberta Reimanna w Deutsche Oper Berlin. Od tamtej pory współpracuje z najważniejszymi scenami operowymi na świecie: Operą Wiedeńską, Operą Paryską, Covent Garden w Londynie, Chicago Lyric Opera; teatrami muzycznymi w Brukseli, Amsterdamie, Genewie, Madrycie i Barcelonie, a także wiodącymi teatrami operowymi w Niemczech. Od wielu lat związany jest z Festiwalem w Salzburgu. Był także gościem Maggio Musicale Fiorentino i szwedzkiego Festiwalu Drottningholm. Na scenie warszawskiej Opery Narodowej zadebiutował inscenizacją Elektry Richarda Straussa (2010), trzy lata później zrealizował Don Carla Verdiego. W 2011 roku swoją trzyletnią kadencję dyrektora artystycznego Festiwalu Ruhrtriennale zakończył inscenizacją Tristana i Izoldy. W poprzednich edycjach tego festiwalu przedstawił prapremierę dramatu Leila und Madschnun (2010) oraz Mojżesza i Arona Schönberga (2009). Za swoją działalność artystyczną otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Order Zasługi od Landu Nadrenii Północnej-Westfalii i tytuł Kawalera Orderu Sztuki i Literatury przyznany przez rząd Francji. Od 2005 roku jest wykładowcą berlińskiej Akademii Muzycznej im. Hannsa Eislera w dziedzinie teatru muzycznego.
