Wincenty Drabik należy do najwybitniejszych scenografów 20-lecia międzywojennego. Był twórcą ponad 300 scenografii, z których większość została zrealizowana w teatrach w latach 20. i 30. na scenach teatrów warszawskich (Teatr Polski, Teatr im. W. Bogusławskiego, Teatr Letni, Teatr Narodowy, Teatr Reduta). Znaczenie prac scenograficznych artysty wiąże się z wprowadzeniem nowatorskich rozwiązań opartych na zdobyczach awangardowych nurtów artystycznych I poł. XX w. (kubizm, ekspresjonizm).
Opracowanie: Monika Chudzikowska