Artystka jest wychowanką warszawskiej szkoły baletowej, po ukończeniu której związała się w 2001 roku z Teatrem Wielkim – Opera Narodową. Osiągała tu kolejne etapy kariery zawodowej: od 2006 roku była koryfejką, a w 2009 roku została solistką. W 2008 roku ukończyła dodatkowo pedagogikę baletu na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina. W 2016 roku jej dorobek artystyczny został uhonorowany pozycją pierwszej solistki Polskiego Baletu Narodowego, a w roku 2017 – Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Od pierwszych lat na scenie talent Dagmary Dryl zwracał na siebie uwagę choreografów i publiczności. Jej pierwszymi dużymi osiągnięciami były role Klary i Królowej Kwiatów w „Dziadku do orzechów” w dawnej inscenizacji Andrzeja Glegolskiego. Kolejnym zaś – prestiżowa partia Nikii w „Bajaderze” Natalii Makarowej według Petipy. Oglądaliśmy ją zresztą w wielu innych partiach naszego repertuaru klasycznego, jak choćby w Pas de trois i jako jednego z Czterech Łabędzi w „Jeziorze łabędzim”, w roli Piccilii w „Don Kichocie”, czy w solowych Cieniach w „Bajaderze” oraz w baletach współczesnych, jak choćby „Svadebka” i „No More Play” Jiříego Kyliána.
Pod firmą Polskiego Baletu Narodowego wystąpiła w kilku głównych rolach baletów Krzysztofa Pastora: jako Izolda w „Tristanie”, Julia w „Romeo i Julii”, Miranda w „Burzy”, Mme Gattai w „Casanovie w Warszawie”, w partiach solowych „Kurta Weilla”, „In Light and Shadow”, „Adagia&Scherza” i w Chopinowskim „Koncercie f-moll”. Była prapremierową Siostrą Fryderyka w „Chopinie, artyście romantycznym” Patrice’a Barta, Księżniczką Floriną i Wróżką Brylantów w „Śpiącej królewnie” Jurija Grigorowicza, główną solistką w „Chopinianach” Michaiła Fokina, Wróżkami Wiosny i Jesieni w „Kopciuszku” Fredericka Ashtona, Hermią w „Śnie nocy letniej” Johna Neumeiera, solistką w „Pocałunkach” Emila Wesołowskiego, „Personie” Roberta Bondary oraz w „Chromie” Wayne’a McGregora. Stworzyła także przejmującą kreację Ofelii w „Hamlecie” Jacka Tyskiego, a na koniec, w grudniu br. wystąpiła jeszcze w głównej roli Elwiry w komedii baletowej Anny Hop „Mąż i żona” według Aleksandra Fredry.
Dagmara Dryl jest szczęśliwą żoną naszego byłego solisty, dziś pedagoga tańca, Bartosza Anczykowskiego i matką ich synka Stasia. Ma już za sobą doświadczenia pedagogiczne w warszawskiej szkole baletowej i w prywatnym szkolnictwie tanecznym. Wierzymy, że bez trudu odnajdzie się w nowych okolicznościach zawodowych, czego życzymy jej z całego serca. (pch)
Na zdjęciach: Dagmara Dryl i Paweł Koncewoj w „Tristanie” Krzysztofa Pastora (1), Dagmara Dryl i Vladimir Yaroshenko w „Bajaderze” Natalii Makarowej (2), Dagmara Dryl w „Hamlecie” Jacka Tyskiego (3), Dagmara Dryl i Maksim Woitiul w „Romeo i Julii” Krzysztofa Pastora (4), fot. Ewa Krasucka
