Xymena Zaniewska zadebiutowała na scenie naszego teatru jeszcze w latach 60., tworząc scenografię do koncertu z udziałem Reginy Smendzianki pn. Salon warszawski. Potem przyszły pełnowymiarowe spektakle, wśród nich Voci Augustyna Blocha (1968) i Albert Herring Benjamina Brittena (1986). Na dużej scenie zadebiutowała w 1989 jako autorka kostiumów do baletu Dziadek do orzechów Czajkowskiego w choreografii Andrzeja Glegolskiego. Ostatnim spektaklem w Teatrze Wielkim, przy którym pracowała, była Fedora Giordana w 1994 roku (również projekt kostiumów).
Andrzej Żuławski gościł w Teatrze Wielkim w 1998 roku. Na naszej scenie zrealizował Straszny dwór Stanisława Moniuszki w sposób typowy dla całej swojej twórczości. Była to inscenizacja nieoczywista, wykraczająca poza schematy inscenizacyjne, budząca wiele emocji, czasem skrajnych. Taka była jego sztuka, taki był jego teatr. Xymena Zaniewska i Andrzej Żuławski to reprezentanci tej grupy artystów, których twórczość miała realny wpływ na kształtowanie się tożsamości naszego teatru, za co jesteśmy im wdzięczni.