Nie sposób wyczerpać komplementów, jakimi obdarzali go krytycy i fani w mediach społecznościowych. Czytaliśmy m.in., że był w różnych swoich rolach „fenomenalny, wspaniały, fantastyczny, perfekcyjny, elegancki, wzruszający, impulsywny, emocjonalny, żarliwy, namiętny, wiarygodny, urokliwie naturalny, romantycznie ujmujący, pełen energii i szlachetnego umiaru, wyrazisty, poetycki, skupiony, refleksyjny, przystojny, seksowny, przykuwający uwagę”. Podkreślano jego „ charyzmatyczny wdzięk i nienaganne maniery sceniczne”. Zauważono także, że jest „zgrabny, temperamentny, przekorny, dowcipny, uwodzicielski, szarmancki, słowem – urokliwy i na wskroś hiszpański”. To akurat o jego kreacji roli Basilia, w której zobaczymy go ponownie 3 marca 2024 roku w przedstawieniu „Don Kichota”, kiedy to symbolicznie uhonorujemy pierwszego tancerza Polskiego Baletu Narodowego jako jubilata.
Artysta urodził się w Sławiańsku nad Kubaniem. Ukończył Krasnodarską Szkołę Choreograficzną i wydział pedagogiczny Uniwersytetu Kultury i Sztuki w Krasnodarze. Debiutował jeszcze jako uczeń szkoły baletowej, ale pracą zawodową rozpoczął w sezonie 2003/04 w Krasnodarskim Teatrze Baletu pod dyrekcją wielkiego rosyjskiego choreografa Jurija Grigorowicza, gdzie szybko osiągnął pozycję pierwszego solisty. Wystąpił tam w jego wersjach choreograficznych Legendy o miłości (Ferhard), Rajmondy (Abderachman), Jeziora łabędziego (Książę Zygfryd) czy Romea i Julii (Romeo i Tybalt), a co najważniejsze – w prestiżowej partii tytułowej głośnego autorskiego baletu Grigorowicza Iwan Groźny.
Z Teatrem Wielkim - Operą Narodową związał się w 2007 roku i trzy lata później został pierwszym solistą. W 2015 roku przyjął obywatelstwo polskie nadane mu przez prezydenta Bronisława Komorowskiego. Od 2019 roku nosi tytuł pierwszego tancerza Polskiego Baletu Narodowego. Był u nas m.in. pierwszym wykonawcą głównej partii Fryderyka w balecie Chopin, artysta romantyczny Patrice’a Barta oraz ról Casanovy, Carewicza Nikiego i Hrabiego Draculi w baletach Krzysztofa Pastora Casanova w Warszawie, Jezioro łabędzie i Dracula. Ma w dorobku główne partie w wielkim repertuarze klasycznym, a wśród nich: Księcia Désiré w Śpiącej królewnie, Solora w Bajaderze, Basilia w Don Kichocie, Księcia w dwóch różnych realizacjach Dziadka do orzechów, Konrada w Korsarzu, Księcia Alberta w Giselle oraz Księcia w Kopciuszku w choreografii Fredericka Ashtona. Wykonywał słynne role szekspirowskie: tytułowego Romea w trzech różnych wersjach Romea i Julii – Grigorowicza, Emila Wesołowskiego i Krzysztofa Pastora, Tezeusza-Oberona i Lizandra w Śnie nocy letniej Johna Neumeiera, Petruchia i Hortensia w Poskromieniu złośnicy Johna Cranki, Prospera i Ferdinanda w Burzy Pastora oraz Hamleta, Klaudiusza i Laertesa w Hamlecie Jacka Tyskiego. Do jego wielkich osiągnięć należą również główne role Armanda Duvala w Damie kameliowej Johna Neumeiera i Arcyksięcia Rudolfa w Mayerlingu Kennetha MacMillana. Tańczył też u nas czołowe partie męskie w głośnych baletach innych wybitnych choreografów XX i XXI wieku, takich jak: Balanchine i Jooss, Béjart, Kylián, van Manen i van Schayk, aż po Forsythe’a i McGregora.
Podróżował jako artysta niemal po całym świecie. Najpierw z Krasnodarskim Teatrem Baletu, a potem z naszym zespołem występował na wielu scenach zagranicznych, od Stanów Zjednoczonych i Kanady po Japonię i Chiny. Dodatkowo, na zaproszenie Johna Neumeiera kreował podwójną rolę Tezeusza-Oberona z Baletem Hamburskim podczas występów tego zespołu w Tokio (2016), a jako Książę Zygfryd wystąpił gościnnie w tradycyjnym Jeziorze łabędzim z Państwowym Baletem Gruzji (2017). Uczestniczył też w międzynarodowych galach gwiazd baletu w Czechach, Estonii, Gruzji, Hiszpanii, Japonii, Łotwie i Szwecji. Aż trzykrotnie, w latach 2014, 2017 i 2022, był wyróżniany Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury jako najlepszy tancerz klasyczny w Polsce. W 2016 roku został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2023 roku ZASP wyróżnił go odznaką „za wspaniałe kreacje sceniczne i wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki tańca”. (pch)
1. Basilio w „Don Kichocie” Alexeia Fadeyecheva
2. Księcia Désiré w „Śpiącej królewnie” Jurija Grigorowicza
3. Petruchio w „Poskromieniu złośnicy” Johna Cranki
4. Wybraniec w „Święcie wiosny” Maurice'a Béjarta
5. Carewicz Niki w „Jeziorze łabędzim” Krzysztofa Pastora