Potem wędrowała po świecie: wykonywała partie solowe z Vienna Festival Ballet, występowała z Norwegian National Ballet w Oslo i z amerykańskim zespołem Suzanne Farrell Ballet, wiążąc się wreszcie solistycznymi kontraktami z Compagnie Mezzo Ballet we Francji i z Chorwackim Teatrem Narodowym w Zagrzebiu. Ma w swoim wcześniejszym dorobku role Kitri i Królowej Driad w Don Kichocie, Odetty-Odylii i Pas de trois w Jeziorze łabędzim, Swanildy w Coppelii, tytułową rolę w Giselle i wiele partii solowych we współczesnym repertuarze.
W wrześniu 2011 roku Ebihara dołączyła do Polskiego Baletu Narodowego, gdzie oglądaliśmy ją jako Gamzatti i Solistkę Cieni w Bajaderze, Naszą-Silną i Naszą-Inną w balecie I przejdą deszcze... Krzysztofa Pastora, Młodą Kobietę w Święcie wiosny Béjarta, Wróżki Jesieni i Wiosny w Kopciuszku Ashtona oraz jako solistkę Tańca Chińskiego w Dziadku do orzechów i królu myszy. Kreowała też dużą partię solową w balecie Sześć skrzydeł aniołów Jacka Przybyłowicza.
Sezon 2012/13 Yuka rozpoczęła już jako koryfejka PBN i w krótkim czasie objęła szereg kolejnych ról solowych. W przedstawieniach Śpiącej królewny tańczyła Księżniczką Florinę oraz Wróżki: Brylantów, Śmiałości i Żywotności. W nowym wieczorze baletowym Echa czasu oglądaliśmy ją w popisowych duetach baletów: Century Rolls Ashleya Page'a, Artifact Suite Forsythe'a i Moving Rooms Pastora. Pod koniec roku 2012 pokazała się także kilkakrotnie w głównej roli Klary w Dziadku do orzechów. Ukoronowaniem tych wszystkich osiągnięć artystki na naszej scenie był awans na stanowisko solistki baletu od 1 stycznia 2013 roku. Początek tego roku przyniósł jej kolejne sukcesy: partie Syreny w Synu marnotrawnym Balanchine'a i Ozyldy w Tristanie Pastora oraz podwójną rolę Hipolity-Tytanii w premierze polskiej baletu Sen nocy letniej Neumeiera. Od września 2013 roku Yuka Ebihara została podniesiona do rangi pierwszej solistki.
Fot. Aleksandar Saša Novković
