Balet w dwóch częściach
Muzyka: KURT WEILL
Libretto i koncepcja muzyczna: KRZYSZTOF PASTOR
Inscenizacja i choreografia: KRZYSZTOF PASTOR
Dyrygent: PACIEN MAZZAGATTI
Koncepcja wizualna: KRZYSZTOF PASTOR, BERT DALHUYSEN
Kostiumy: MACIEJ ZIEŃ
Przygotowanie chóru: BOGDAN GOLA
Projekcje i światła: BERT DALHUYSEN
Premiera polska: 20.11.2009
Kurt Weill był twórcą Opery za trzy grosze i Siedmiu grzechów głównych. Pod dojściu Hitlera do władzy wyemigrował do USA. Komponował muzykę symfoniczną, filmową i teatralną, songi i piosenki. Czerpał z jazzu i kabaretu, nie stronił od fokstrota, shimmy, walca i tanga. Krzysztof Pastor wpadł na pomysł niezwykły. Zrealizował z zespołem Het Nationale Ballet w Amsterdamie spektakl multimedialny w formie collage'u obrazów tanecznych (2001). Sięgnął po muzykę Kurta Weilla, tworząc tętniący energią fresk baletowy, porywający ekspresją tańca, różnorodnością form muzycznych i wokalnymi przebojami, pobudzający do refleksji na temat doświadczeń społecznych czasów kompozytora, zmiennych losów artysty, przejawów nietolerancji i wiecznej tęsknoty za miłością.
„To wielkie dzieło Pastora" – pisała brytyjska krytyk, Maggie Foyer. "Wykazał w nim talent choreograficzny i inscenizatorski. Krajobraz taneczny i muzyczny jest tu ogromny: od baru w Berlinie po Broadway. Gigantyczne przedsięwzięcie choreografa”.
Spektakl uznano w Holandii za wydarzenie sezonu i nominowano go do prestiżowej nagrody Benois de la Danse. Także premiera Kurta Weilla w wykonaniu Polskiego Baletu Narodowego wzbudziła duże zainteresowanie widzów i krytyki. Specjalną atrakcją warszawskiego wykonania baletu Krzysztofa Pastora jest gościnny udział holenderskiego gwiazdora tańca Rubiego Pronka. [pch]
„W wieczorze baletowym poświęconym osobie Kurta Weilla, Krzysztof Pastor przywołuje m.in. obrazy Georga Grosza. Biografia kompozytora jest jednocześnie historią całego pokolenia, więcej – opowieścią o losach Europy, dziejach emigrantów. (…) Całością rządzi chronologia biografii Weilla. Przedstawienie nie ma jednak linearnej narracji. To raczej barwny kalejdoskop skojarzeń i impresji (…). Brechtowski dystans wobec akcji przedstawienia wzmacniają w dziele Pastora komentarze do songów, zwłaszcza zaś ich nieoczywista interpretacja, oparta często na stylistycznym kontrapunkcie. Songi niczym liryczna prowokacja nadają spektaklowi walor poetyckiej nieokreśloności, uruchamiają wyobraźnię. (…) Nieznany żołnierz, zapomniany poeta, odrzucony malarz, niechciany kompozytor, osamotniony tancerz - oto antybohaterowie przywołani w osobistej wypowiedzi choreografa, który po latach wędrówek zatrzymał się wśród swoich na przystanku Weill...” [Aleksandra Rembowska „Teatr”]
Czas trwania: 2 h 20 min