Pawilon

Testowy alt

Pawilon OperaLab jest mobilną przestrzenią kultury dostępną dla szerokiej publiczności w zmiennych miejskich lokalizacjach. Pawilon jest rodzajem czasowej instalacji w przestrzeni miejskiej pozwalającej na szereg artystycznych i intelektualnych aktywności związanych z działalnością Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Jest przestrzenią łączącą różne dziedziny sztuki – od opery, przez balet po architekturę — prezentowane w formie wystaw, spotkań, warsztatów.

Galeria

Mobilna forma pawilonu odpowiada dynamice współczesnego miasta, pozwala na szeroki dostęp do kultury i tworzy dla niej nowoczesny kontekst. Edukacyjny, artystyczny i naukowy potencjał pawilonu zarówno pod względem ideowym, jak i funkcjonalnym doskonale wpisuje się w strategię rozwoju widowni będącą jednym z priorytetów obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce.

FORMA

Zwycięski projekt pawilonu został wybrany w międzynarodowym konkursie "Projektowanie tożsamości/ tożsamość projektowania". Jury w składzie: Jacek Fröhlich, prof. Konrad Kucza-Kuczyński, Boris Kudlička, Marcin Mostafa, Natalia Paszkowska, prof. Jerzy Porębski oraz Tomek Rygalik wybrało projekt Karola Żurawskiego.

Laureat zaproponował bardzo odważny i sugestywny projekt pawilonu wykorzystujący lapidarne wręcz minimalistyczne środki, jak kurtyna, pełna znaczeń i odniesień do Teatru. Architekt dobrze wyczuł tożsamość instytucji, w opisie projektu tak uzasadniał decyzję projektową:

„Antracytowa kurtyna wyznacza przestrzeń dedykowaną sztuce teatru i opery, sztuce obrazu, słowa i muzyki. Jest ciężka, ma zdolność wyciszenia rozpraszającego otoczenia, jego hałasu i światła. Sprzyja skupieniu. Małe otwarcie w zasłoniętej kurtynie wzbudza ciekawość, zaprasza do zgłębienia tajemnicy, która chowa się w środku. Kurtyna nie jest po to, by oddzielać czy ukrywać, ale by ją przekroczyć. Jednocześnie jest bardzo plastyczna, daje się kształtować - pawilon z zamkniętej przestrzeni w łatwy sposób staje się przestrzenią otwartą [...]”.

Koncepcja pawilonu przenosi potrzeby instytucji kultury oraz przekłada wartości Teatru Wielkiego – Opery Narodowej na język projektowy przy jednoczesnym zachowaniu szeregu funkcjonalności. Pawilon jest przykładem podejścia do problemu mobilności i odrębnym, innowacyjnym konceptem architektonicznym.

WYSTAWA "PROJEKTOWANIE TOŻSAMOŚCI/TOŻSAMOŚĆ PROJEKTOWANIA"

Prezentacja projektów mobilnych pawilonów wymagała adekwatnej formy ekspozycji, która przeniesie ideę całego projektu, będzie atrakcyjna wizualnie i pokaże twórcze napięcia między dziedzictwem, tożsamością Teatru Wielkiego – Opery Narodowej a działaniami będącymi forpocztą przyszłości.

Celem było znalezienie rozwiązania pozwalającego na fizyczne doświadczenie, jednocześnie umowne, ale i konkretne, performatywne i nowoczesne, dramatyczne, ale i eleganckie.

Zastosowanie takich środków wyrazu jest sugestywnym zabiegiem opierającym się na poszukiwaniu dialogu pomiędzy różnymi dziedzinami sztuki.

Technologia Augemnted Reality wybrana została ze względu na wysoki potencjał narracyjny. Pozwala zbudować autonomiczny, równoległy świat, którego tożsamość determinowana jest przez dążenie do szukania nowych środków wyrazu przy jednoczesnym zakorzenieniu w specyfice instytucji.

Projekt powierzyliśmy pracowni Bridge, która przygotowała aranżację wystawy oraz stosowne aplikacje. Technologia AR spełniła wymagania ekspozycyjne, dając duże możliwości interakcji, łącząc świat rzeczywisty z wirtualnym.

"W aplikacji stworzonej na potrzeby wystawy OperaLab dodano również warstwę interakcji, dzięki której udało się pokazać wariantowość projektów i wnieść w nie życie np. w postaci poruszających się ludzi. Dzięki ekspozycji makiet pawilonów w technologii rozszerzonej rzeczywistości udało się ożywić statyczne modele. Po kliknięciu w ekran zwiedzający mógł obejrzeć alternatywną wersję wybranych pawilonów, sposób składania itp. Po przybliżeniu tabletu do wirtualnej makiety możliwe było również zaglądanie do wnętrz zaprojektowanych budynków" - mówią projektanci z biura Bridge.

Na wystawie, oprócz zwycięskiego projektu Karola Żurawskiego, można było zobaczyć koncepcję uhonorowaną II nagrodą autorstwa Rafała Oleksika, Agnieszki Wyrwas i Krzysztofa Stępnia oraz wyróżniony pawilon zaprojektowany przez Gonzalo del Val oraz Diego de las Heras. Ekspozycja dopełniona została wyborem projektów Łukasza Pastuszki/ MOOMOO, Jana Sukiennika/ 137kilo, Jakuba Szczęsnego/ Centrala, Ligi Krajewskiej/ exexe architects, Konrada Basana, Deigie Architekci i Batosza Haducha/ NarchitekTURA.

Punkt odniesienia nieprzypadkowo były Sale Redutowe będące szczególnym miejscem w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Ich kształt jest jednym z niewielu łączników pomiędzy pierwotną formą Teatru zaprojektowaną przez Antonia Corazziego a obecną autorstwa Bohdana Paniewskiego.

Na potrzeby wystawy Sale Redutowe zostały prawie całkowicie zabudowane. Wyznaczony dzięki białej podłodze i ścianom sięgającym na wysokość prawie trzech metrów white cube stworzył wewnętrzną, nowoczesną strukturę, spod której przezierała neoklasycystyczna warstwa.

Głównym elementem orientującym całą wystawę stało się dziesięć świecących boksów kryjących zakodowany tracker, po zbliżeniu się do którego i nakierowaniu kamery tabletu uruchamiana była aplikacja prezentująca wybrany projekt pawilonu.

Mobilna edycja wystawy była syntetycznym znakiem przenoszącym treść projektu OperaLab w różne przestrzenie. Struktura ekspozycji składała się z modułów, które pozwoliły na tworzenie zmiennych konfiguracji oraz optymalizację wykorzystania przestrzeni. Aplikacja pozostała niezmieniona, modyfikacji uległa forma wystawy dostosowana do transportu i łatwego montażu.

Jesienią 2013 roku mobilna wystawa prezentowana była podczas Festiwalu Przemiany w Centrum Nauki Kopernik oraz na Łódź Design Festival.

Kontakt

Polecamy

Mobilne idee. Dla kultury na TMBLR. to platforma gromadząca wiedzę o innowacjach w instytucjach kultury na świecie. Jako część think tanku dla kultury OperaLab została stworzona jako narzędzie wspierające identyfikację i analizę nowoczesnych metod zarządzania instytucjami kultury. Publikowane treści odnoszą się do aktualnych trendów w dziedzinie komunikacji, brandingu i nowych technologii. Pokazują, jak można zarządzać zmianą, formować treści czy projektować doświadczenia. Codziennie publikowane informacje pozwalają na szybką aktualizację wiedzy z zakresu ekonomii, socjologii, zarządzania, antropologii, biznesu, sztuki oraz architektury i urbanistyki. Multidyscyplinarna perspektywa odpowiada na potrzebę łączenia wielu kompetencji niezbędnych w planowaniu efektywnych strategii rozwoju dla nowoczesnych instytucji kultury.