Światowej sławy scenograf, malarz i pedagog urodzony 19 września 1936 r. w Brdowie, niedaleko Kościelca. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1959) i Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie (1962). Debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1959). W 1962 r. rozpoczął współpracę z warszawską sceną operową pamiętną premierą Święta wiosny Strawińskiego. Zrealizował także scenografię do oper: Syn marnotrawny Debussy’ego i Judith Honeggera. W 1966 r. otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, którą pełnił do 2005 r. W tym czasie zaczęła się jego wielka międzynarodowa kariera i współpraca z czołowymi teatrami operowymi świata.
Najbardziej znaczące realizacje zagraniczne artysty to: Samson i Dalila Saint-Saënsa (Opera w Kolonii, 1968), opery Richarda Straussa: Salome (Covent Garden, 1970) i Elektra (Opera Hamburska, 1973; Opera Paryska, 1974; Teatro Sao Cárlos, 1992), Gra w zabijanego Ionesco (Burgtheater, 1971), La Passione (Piccolo Teatro di Milano, 1972), De temporum fine comoedia Orffa (Festiwal w Salzburgu, 1973) Dafnis i Chloe Ravela (Bühnen der Stadt Bonn, 1987), Jeremiasz Ebena (Národni Divadlo, 1998), Don Giovanni Mozarta (Théatre Municipal w Luksemburgu, 1998).
Poza wieloma znakomitymi realizacjami na scenie Teatru Wielkiego oraz innych polskich teatrów operowych i dramatycznych był autorem scenografii w renomowanych teatrach świata w: Amsterdamie, Ankarze, Atenach, Barcelonie (Teatro de Liceu), Berlinie, Bonn, Buenos Aires (Teatro Colón), Buffalo, Detroit, Dortmundzie, Essen, Genewie, Hamburgu, Kolonii, Lizbonie (Teatro Nacional de São Cárlos), Londynie, Los Angeles, Madrycie, Mediolanie (Teatro Piccolo), Mexico City, Monachium, Moskwie, Nowym Jorku (Metropolitan Opera), Oslo, Paryżu, Pradze, San Francisco, Tel Awiwie (The New Israeli Opera), Turynie (Teatro Regio), Vancouverze, Wiedniu (Burgtheater) i Zurychu.
Wśród jego teatralnych współpracowników znaleźli się dyrygenci: Carl Böhm, Herbert von Karajan, Zubin Mehta, Nello Santi i Georg Solti; reżyserzy: August Everding, Giancarlo del Monaco i Jean Claude Riber; choreografowie: Peter van Dyck, Jurij Grigorowicz, Serge Lifar, John Neumeier i wielu innych twórców światowej sławy.
Był laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień: m.in. II Nagrody na Biennale Sztuki w Paryżu (1961), Nagrody Państwowej I stopnia (1966), Złotych Medali na Triennale Scenografii w Nowym Sadzie (1966) i na Praskim Quadriennale (1967), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1975). Uhonorowany został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1998).
Ważnym nurtem jego twórczości było malarstwo sztalugowe, za które otrzymał wiele nagród w kraju i za granicą. Z dniem 31 lipca 2005 r. przeszedł na emeryturę, przestając pełnić funkcję naczelnego scenografa Teatru Wielkiego - Opery Narodowej. Zmarł 28 lutego 2011 r. w Warszawie.
