Absolwent scenografii w Katedrze Projektowania Scenografii i Kostiumu na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Groningen. Od 1995 roku związany z Teatrem Wielkim - Operą Narodową. Najpierw jako współpracownik i asystent Andrzeja Majewskiego, później jako naczelny scenograf. To wtedy rozpoczął się proces kształtowania się wyrazistego stylu Kudlički, charakteryzujący się minimalistyczną kompozycją, sięganiem po nieoczywiste materiały w przestrzeni teatralnej czy też środki wyrazu przynależne innym dziedzinom, jak plastyka, film, sztuki wizualne, design. Co w konsekwencji powoduje, że jego realizacje są niekonwencjonalne, oparte na kontrastach i pozostawiają widzowi duże pole do interpretacji. Rozpoczęta w 1999 roku współpraca z Mariuszem Trelińskim zaowocowała realizacją kilkunastu tytułów operowych: Madame Butterfly, Król Roger, Otello, Don Giovanni, Oniegin, Dama pikowa, Andrea Chénier, La bohème, Orfeusz i Eurydyka, Borys Godunow, Jolanta, Zamek Sinobrodego, Aleko, Traviata, Turandot, Latający Holender, Salome, Powder Her Face, Tristan i Izolda, Umarłe miasto, Ognisty anioł, Halka, Cardillac. Z powodzeniem współpracuje z czołowymi teatrami operowymi i festiwalami na świecie, m.in. z Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Royal Opera House w Londynie, Festiwalem w Aix-en-Provence, Théatre Royal de la Monnaie w Brukseli, Staatsoper Berlin, Washington Opera, Los Angeles Opera, Welsh National Opera w Cardiff, Theater an der Wien, Tokyo Bunka Kaikan, Opera du Rhin w Strasburgu, Semperoper w Dreźnie, San Francisco Opera, Oper Frankfurt, Operą Królewska w Sztokholmie i w Kopenhadze, Teatrem Maryjskim w Petersburgu lub Festspielhaus w Baden-Baden.
Do realizacji swoich projektów operowych zapraszają go światowej sławy reżyserzy. Spektaklem Śmierć w Wenecji rozpoczęła się jego współpraca z Keithem Warnerem, której efektem były produkcje: Króla Leara Ariberta Reimanna i Burzy Thomasa Adésa (Frankfurt), Simona Boccanegry Verdiego (Strasburg), Wesela Figara Mozarta, Diabłów z Loudun Pendereckiego (Teatr Wielki - Opera Narodowa i Opera Królewska w Kopenhadze), Otella (Royal Opera House) oraz Die Meistersinger (Staatsoper Wiedeń). Dla japońskiego reżysera teatralnego Amona Miyamoto zaprojektował scenografię m.in. do Złotej pagody Mishimy (Kanagawa Arts Center w Jokohamie i Lincoln Festival w Nowym Jorku), a także Czarodziejskiego fletu Mozarta (Landestheater w Linzu, Tokyo Bunka Kaikan), Kinkakuji Mayuzumi i Parsifal (Opéra National du Rhin, Tokyo Bunka Kaikan) oraz Madame Butterfly (Tokyo Nikikai Opera i San Francisco Opera). Z Dalem Duisingiem współpracował przy realizacjach Podróży do Reims Rossiniego, Gwałtu na Lukrecji Brittena i Opowieści Hoffmanna Offenbacha, Medei Cherubiniego i Pasji św. Jana, Jasia i Małgosi Humperdincka oraz L’étoile Chabriera w Staatsoper Berlin.
Zainteresowania zawodowe Borisa Kudlički nie ograniczają się tylko do opery. Współprojektował m.in. polskie pawilony na Expo w Hanowerze w 2000 roku i w Szanghaju w 2010 roku. Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje działalność wystawiennicza i projektowa. W Muzeum Narodowym w Warszawie zaprojektował dwie ważne ekspozycje: Guercino. Triumf baroku. Arcydzieła z Cento, Rzymu i kolekcji polskich oraz Brescia. Renesans na północy Włoch. Moretto-Savoldo-Moroni. Rafael-Tycjan-Lotto. Opracował także koncepcję nowych wnętrz Hotelu Europejskiego, Restauracji Belvedere w Warszawie oraz prywatnych inwestycji. Najnowszym projektem, realizowanym przez markę Boris Kudlička with Partners jest rozwinięcie profilu w kierunku architektury i projektowania wnętrz (architektura, rewitalizacja, branża hotelowa) w Polsce, Szwajcarii, Katarze i na Malcie. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. W 2005 roku Instytut Teatralny przyznał mu nagrodę za scenografię do przedstawienia Ryszard II w Teatrze Narodowym. W 2015 roku został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Dwukrotnie uhonorowano go słowacką Nagrodą Teatralną Dosky. Dwukrotnie również (2007, 2015) na Praskim Quadriennale zdobył Złoty Medal, a w 2011 roku był jego kuratorem generalnym. Inne ważne nagrody: Culture.pl Superbrands 2016 (wraz z Mariuszem Trelińskim), Nagroda Wojewody Mazowieckiego im. C.K. Norwida (2003 i 2016), Nagroda TVP Kultura – Gwarancja Kultury (wraz z Mariuszem Trelińskim, 2015). Boris Kudlička w latach 2011-2013 był wykładowcą na Wydziale Scenografii Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2019 roku na scenie TWON zrealizował Carmina Burana.
fot. J. Mazurek
