Pochodzi z Flandrii. Studiował reżyserię w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Brukseli. Początkowo współpracował z Piccolo Teatro w Mediolanie, a potem był asystentem Maurice'a Béjarta w Théâtre de la Monnaie w Brukseli. Tam też zadebiutował jako reżyser oper Płaszcz i Gianni Schicchi Pucciniego. Międzynarodową karierę rozpoczął, wystawiając Miłość do trzech pomarańczy Prokofiewa we Frankfurcie. Później zrealizował Cyrulika sewilskiego Rossiniego oraz Peleasa i Melizandę Debussy'ego w Operze Hamburskiej, Rigoletto Verdiego w Norymberdze, Ariadnę na Naxos i Salome Straussa w Karlsruhe, Manon Lescaut i Kopciuszka Masseneta w Kolonii, Kobietę bez cienia Straussa w Operze Walijskiej, Aidę Verdiego w Operze Szkockiej i Purytanów Belliniego dla Festiwalu w Bregenz.
W 1981 r. został dyrektorem artystycznym Théâtre de la Monnaie w Brukseli, gdzie wystawił m. in.: Don Carlosa Verdiego, Kopciuszka Masseneta, Tristana i Izoldę oraz Holendra tułacza Wagnera, Opowieści Hoffmanna Offenbacha, Kawalera srebrnej róży Straussa, Wolnego strzelca Webera, Idomenea Mozarta, Przygody Liska Chytruska Janačka i Simona Boccanegrę Verdiego. Ta ostatnia produkcja została zaprezentowana później w Gran Teatro del Liceo w Barcelonie, gdzie Deflo wyreżyserował też Damę pikową Czajkowskiego i Orfeusza Monteverdiego. Dla Montpellier wystawił operę Il Barbero di Buon Cuore, którą skomponował Vincente Martín y Soler, a potem razem z René Jacobsem zrealizował cykl utworów Monteverdiego, w tym Koronację Poppei i Powrót Ulissesa. Inscenizacje te zostały potem pokazane w mediolańskiej La Scali, Operze Flandryjskiej, w Innsbrucku i Tokio.
Również z Jacobsem reżyserował w paryskim Théâtre des Champs-Elysées Rolanda Lully'ego. W 1989 r. zadebiutował we Włoszech wystawiając operę Aubera Fra Diavolo w Palermo, a w 1993 r. dla mediolańskiej La Scali stworzył nową wersję Rigoletta pod dyrekcją Riccarda Mutiego. W Katanii zrealizował Don Carlosa, Carmen oraz Toscę dla Festiwalu w Macerata. W Belgii wystawił Macbetha i Otella, a w Genui Falstaffa. W 1996 r. pokazał w Lozannie dwie opery: La serva padrona Pergolesiego oraz Mozarta i Salieriego Rimskiego-Korsakowa. Jest również twórcą prapremierowych wersji scenicznych oper: Der Traumgörge Alexandra von Zemlinskiego w Norymberdze, Thij Jana van Gilse w Amsterdamie i La Forêt Rolfa Liebermanna w Genewie.
W 1997 r. wyreżyserował w Teatrze Wielkim w Warszawie Rigoletta Giuseppe Verdiego.
