Absolwentka Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza i Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Dwukrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Zrealizowała choreografie 30 autorskich spektakli teatru tańca i do ponad 30 przedstawień operowych. Były one prezentowane na najważniejszych scenach krajowych oraz w Anglii, Finlandii, Francji, Holandii, Irlandii, Luksemburgu, Niemczech, USA, a także w Tajlandii i Turcji.
Przełomowym spektaklem w jej dorobku stał się I Koncert skrzypcowy Krzysztofa Pendereckiego z jej librettem w poznańskim Teatrze Wielkim. Po tej realizacji Jiří Kylián zaprosił ją do Nederlands Dans Theater, aby odbyła u niego staż choreograficzny. Wielokrotny pobyt w zespole jednego z największych choreografów naszych czasów dał jej szansę doskonalenia swojego warsztatu u jego boku oraz takich twórców, jak: Hans van Manen, Ohad Naharin i Paul Lightfoot. W ślad za tym, w ramach Malta Festival w 2000 roku, przygotowała choreografię Czterech pór roku Vivaldiego z zespołem baletowym Teatru Wielkiego w Poznaniu.
Była założycielką i dyrektorem artystycznym Bałtyckiego Teatru Tańca w Operze Bałtyckiej. W ciągu ośmiu lat zrealizowała z nim 15 własnych spektakli, a wśród nich: Romea i Julię według Szekspira do muzyki z wybranych przez nią dzieł różnych kompozytorów. Artystkę uhonorowano Pomorską Nagrodą Artystyczną za 2009 rok.
W Warszawskiej Operze Kameralnej reżyserowała prapremierę tryptyku Haendla Tre donne - tre destini. Realizację tę uznano za jedno z najważniejszych wydarzeń teatru muzycznego w Polsce. W 2011 roku zaprezentowała ze swoim zespołem własną wersję Święta wiosny Igora Strawińskiego na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Po obejrzeniu tej premiery Jiří Kylián zgodził się zrealizować z BTT dwie swoje choreografie i połączyć je w jednym wieczorze z nową pracą Izadory Weiss Windows do muzyki Mozarta, Marais’a i Bacha oraz napisanej specjalnie dla niej przez Leszka Możdżera. Kolejne jej choreografie, to: Cool Fire, Śmierć i dziewczyna oraz Sen nocy letniej według Szekspira z muzyką Gorana Bregovićia. Ta ostatnia realizacja otrzymała w Gdańsku tytuł spektaklu roku, a artystka została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis” oraz Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury dla najlepszego choreografa roku. Spektakl był zapraszany na festiwale zagraniczne, a entuzjastyczne recenzje ukazały się w mediach brytyjskich, gdzie uznano go za najlepszą premierę teatru tańca na świecie w roku 2013.
Kolejnym jej projektem z BTT były dwie premiery pod wspólnym tytułem Niderlandy. Składał się on z dwóch następnych choreografii Jiříego Kyliána zrealizowanych w BTT pod jego osobistym nadzorem oraz nowych prac Izadory Weiss: Fun, Light i Body Master. Projekt Niderlandy nagrodzono tytułem najlepszego spektaklu roku w Gdańsku, a artystka po raz drugi otrzymała Nagrodę im. Kiepury dla najlepszego choreografa w Polsce. W 2015 roku odbyły się premiery jej Burzy według Szekspira oraz Fedry według Racine'a, obie do muzyki Gustava Mahlera. Fedra była także prezentowana w londyńskim teatrze The Place i uzyskała tytuł największego wydarzenia tanecznego miesiąca w Londynie. Ostatnią choreografią artystki dla Bałtyckiego Teatru Tańca był Tristan & Izolda do wybranych przez nią kompozycji Krzysztofa Pendereckiego. Spektakl został zaprezentowany także w Sankt Petersburgu w ramach Diaghilev International Festival of Arts, gdzie zaproszono BTT z kilkoma pracami Izadory Weiss. Projekt był realizowany już pod nową nazwą zespołu Biały Teatr Tańca przy wsparciu Stowarzyszenia Ludwiga van Beethovena oraz Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego.
W 2017 roku, na zaproszenie dyrektora Krzysztofa Pastora, zrealizowała spektakl Darkness w Polskim Balecie Narodowym, który został uznany przez część krytyków miesięcznika „Teatr” za najlepszą choreografię sezonu 2016/17. Następnie, z zespołem Białego Teatru Tańca, przygotowała w warszawskim Teatrze Polskim premierę Eros Thanatos, zainspirowaną malarstwem Jacka Malczewskiego, z muzyką Karola Szymanowskiego i Peterisa Vasksa. Projekt był finansowany przez Biuro Kultury m.st. Warszawy i umożliwił BTT prezentowanie tu spektakli: Eros Thanatos, Fedra, Cool Fire, Light, Śmierć i dziewczyna, aż po premierę Eurydyki w piekle do muzyki Karola Szymanowskiego, Eugène Ysaÿe'a i Dmitrija Szostakowicza, której realizacja powstała we współpracy z Teatrem Wielkim - Operą Narodową i sfinansowana została z Funduszu Promocji Twórczości MKiDN. Ta produkcja została uznana przez prestiżowy brytyjski portal bachtrack.com za jeden z 12 najlepszych spektakli 2018 roku w skali międzynarodowej. Do swoich ostatnich prac choreograficznych Izadora Weiss projektowała także dekoracje i kostiumy, podobnie jak kostiumy do oper Łaskawość Tytusa, Turandot oraz Samson i Dalila.
W 2021 roku ukazała się trzecia edycja almanachu Fifty Contemporary Choreographers w londyńskim wydawnictwie Routledge Key Guides, gdzie Izadora Weiss znalazła się w gronie najwybitniejszych choreografów współczesnych. W 2021 roku Krzysztof Pastor zaprosił ją ponownie, by zrealizowała swój kolejny autorski spektakl z Polskim Baletem Narodowym.
Fot. Bartosz Bobkowski
