Maria Żuk

Pierwsza solistka

Urodzona:

Krasnodar, Rosja (jako Maria Zhuk)

Szkoła:

  • Państwowa Szkoła Baletowa, Krasnodar, Rosja

Ważniejsi pedagodzy:

Tatiana Kriukowa, Olga Wasiuczenko, Giennadij Silin, Oleg Raczkowski

Angaże:

  • Krasnodarski Teatr Baletu Jurija Grigorowicza, Krasnodar, od 2003 jako tancerka
  • Balet Teatru Muzycznego, Lublin, w 2007 jako solistka
  • Balet Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Warszawa, od 2007 jako koryfejka
  • Polski Balet Narodowy, Warszawa, od 2009 jako solistka, pierwsza solistka od 1 września 2012

Galeria

Repertuar

  • Z Polskim Baletem Narodowym

    • Ozylda w Tristanie (Krzysztof Pastor)
    • Cień-solistka 2 w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
    • Allegro assai i inne partie solowe w Kurcie Weillu (Krzysztof Pastor)
    • Klara w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)
    • Lalka w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)
    • Nikija w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
    • Pas de quatre w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
    • Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
    • Solistka i Duet w Concerto Barocco (George Balanchine)
    • Kopciuszek w Kopciuszku (Frederick Ashton)
    • Wróżka Zimy w Kopciuszku (Frederick Ashton)
    • Kitty w Annie Kareninie (Alexei Ratmansky)
    • Pierwsza Aria w In Light and Shadow (Krzysztof Pastor)
    • Siedem dziewcząt w czerwieni w Święcie wiosny (Wacław Niżyński / Millicent Hodson)
    • Cztery młode kobiety w Święcie wiosny (Maurice Béjart)
    • Klara w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
    • Solistka Walca Kwiatów w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
    • Syrena w Synu marnotrawnym (George Balanchine)
    • Księżniczka Aurora w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Duet 1 w Moving Rooms (Krzysztof Pastor)
    • Duet 2 w Artifact Suite (William Forsythe)
    • Wie lange noch? (duet) w Weill Suite (Krzysztof Pastor)
    • Dama w Hamlecie (kreacja, Jacek Tyski)
    • Druga Aria w In Light and Shadow (Krzysztof Pastor)
    • Julia w Romeo i Julii (Krzysztof Pastor)
    • Duet 1 w Adagio & Scherzo (kreacja, Krzysztof Pastor)
    • Królowa Driad w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
    • Kitri-Dulcynea w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)
    • 2. Przyjaciółka Julii w Romeo i Julii (Krzysztof Pastor)
    • Hipolita-Tytania w Śnie nocy letniej (John Neumeier)
    • Księżna Izabela w Casanovie w Warszawie (kreacja, Krzysztof Pastor)
    • Duet w Chopinianach (Michaił Fokin / Alexei Fadeyechev)
    • Pas de six w Poskromieniu złośnicy (John Cranko)
    • Małgorzata Gautier w Damie kameliowej (John Neumeier)
    • Księżniczka Alix-Odetta w Jeziorze łabędzim (z nowym librettem, Krzysztof Pastor z obrazem wg Lwa Iwanowa)
    • Odrodzona 2. w Koncercie f-moll Chopina (Krzysztof Pastor)

    oraz partie solowe w baletach
    • Pocałunki (Emil Wesołowski)
    • I przejdą deszcze... (kreacja, Krzysztof Pastor)
    • Lab M (kreacja, Patryk Walczak, X Warsztat Choreograficzny)
    • Verses (kreacja, Robert Bondara, X Warsztat Choreograficzny)
    • 2|2 (kreacja, Paweł Koncewoj, XI Warsztat Choreograficzny)

  • Wcześniej

    Z Państwową Szkołą Baletową W Krasnodarze
    • Rzodkiewka w Cipollinie (Gienrich Majorow)
  • Z Krasnodarskim Teatrem Baletu Jurija Grigorowicza
    • Amor w Don Kichocie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Cień-solistka 1 w Bajaderze (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Pas de trois w Jeziorze łabędzim (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Węgierska Narzeczona w Jeziorze łabędzim (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Grand Pas w Rajmondzie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Hiszpańska Lalka w Dziadku do orzechów (Jurij Grigorowicz)
    • Pierwsza solistka (Walc cis-moll) w Chopinianach (Michaił Fokin)
    • Przyjaciółka Kitri w Don Kichocie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Klara w Dziadku do orzechów (Jurij Grigorowicz)
    • Kamień Szlachetny w Kamiennym kwiecie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Frygia w Spartakusie (Jurij Grigorowicz)
    • Księżniczka Szirin w Legendzie o miłości (Jurij Grigorowicz)
  • Z Baletem Teatru Muzycznego w Lublinie
    • Pas de deux z Arlekinady (Marius Petipa / Giennadij Silin)
    • Adagio z Dziadka do orzechów (Piotr Malhasjanc, Giennadij Silin)
    • Solistka w Nocy Walpurgii (Piotr Malhasjanc, Giennadij Silin)
  • Z Baletem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
    • Klara w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)
    • Pas de quatre w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
    • Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
    • Królowa Wschodu w Panu Twardowskim (kreacja, Gustaw Klauzner)
    • Królowa Podziemi w Panu Twardowskim (Gustaw Klauzner)
    • Pas d'action w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
    • Wróżka Brylantów w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Kopciuszek w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
    • Lalka w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)

  • Występy gościnne

    • Polska: Poznań, Karolin, Bydgoszcz, Kraków, Sanok
    • Rosja: Sankt Petersburg (Teatr Maryjski, z Krasnodarskim Teatrem Baletu)
    • Ukraina: Donieck
    • Włochy: Modena, Pawia, Udine, Parma
    • Francja: Cannes ((Festiwal Kultury Rosyjskiej 2000)
    • Hiszpania: Barcelona, Bilbao, San Sebastian, Santo Domingo de la Calzada, etc.
    • Japonia: Shizuoka (I Rosyjski Sezon w Japonii 2002)
    • Niemcy: Augsburg (Gala Baletowa, 2012)
    • Hiszpania: Barcelona (z Polskim Baletem Narodowym, 2013)
    • Litwa: Wilno (z Polskim Baletem Narodowym, 2013)
    • USA: Nowy Jork (z Polskim Baletem Narodowym, Joyce Theatre & Waszyngton, Eisenhower Theater, 2015)

Recenzje

  • Wybrane opinie o występach z Polskim Baletem Narodowym
    • Śpiąca królewna: Aurora to zdecydowanie ukoronowanie jej występów w klasycznym repertuarze – dosłownie i w przenośni błyszczała w roli Śpiącej Królewny. Tańczyła z wyjątkową elegancją, prześlicznie prezentowała się w pozach charakterystycznych dla tej roli, zwłaszcza w attitude. Tańczyła z wystarczającą lekkością, aby zaprezentować się jako dziewczęca księżniczka, ale także z siłą i precyzją niezbędną w tak wymagającej i trudnej roli. Z równym powodzeniem zachwycała delikatnością i wdziękiem kroczków en pointe, jak i energią w sokach i piruetach. W III akcie, w nowym kostiumie i brylantowym diademie, wyglądała i tańczyła oszałamiająco! (naczubkachpalcow.pl, 9/10/2012)
    • Moving Rooms: Piękni byli w swym płynnym i giętkim duecie Maria Żuk i Vladimir Yaroshenko. (naczubkachpalcow.pl, 19/11/2012)
    • Moving Rooms: Jestem absolutnie zachwycona „Artifact Suite”, ale momentem, który zapadł mi w pamięć najbardziej, jest duet Marii Żuk i Vladimira Yaroshenki w „Moving Rooms”. Coś wspaniałego. Estetyka lekko nawiązująca do tanga bardzo przypadła mi do gustu. (balet.pl, 21/11/2012)
    • Moving Rooms: Maria Żuk i Vladimir Yaroshenko w czarnych kostiumach tańczą „Rondo” z wielką intensywnością i dramatyzmem. (International Herald Tribune / New York Times, 22/11/2012)
    • Moving Rooms: Bohaterkami wieczoru (...) były dla mnie Marta Fiedler i Maria Żuk. (…) Druga, bo metamorfoza, jaką przeszła Maria Żuk, ciągle mnie zdumiewa i jej „następstwa” widoczne były zarówno w „Moving Rooms”, jak i ukoronowaniu wieczoru, czyli w „Artifact Suite”. (balet.pl, 25/11/2012)
    • Moving Rooms: Duet Marii Żuk i Vladimira Yaroshenki to doskonały przykład na ekscytującą relację między tancerzami w tym abstrakcyjnym balecie; ich taniec na początku jest naznaczony wybuchami energii, którego zapierają dech w piersiach, a następnie przechodzi w intymny, emocjonalny duet. (Dance Europe, 1/2013)
    • Moving Rooms: Doskonali są Maria Żuk i Vladimir Yaroshenko w quasi-tangowym duecie. Maria Żuk w swoich ostatnich występach (...) osiąga szczyty mistrzostwa tanecznego i interpretacyjnego, zachwyca elegancją, precyzją, kiedy trzeba kruchym wdziękiem, kiedy indziej siłą i drapieżnością. Brawa! (naczubkachpalcow.pl, 31/03/2014)
    • Moving Rooms: Ten balet Pastora działa jak narkotyk (...). A w nim przede wszystkim diabolicznie pociągający, piękni i seksowni, zniewalający widza Maria Żuk z Vladimirem Yaroshenką – chyba nie do zastąpienia! (balet.pl, 15/06/2014)
    • Artifact Suite: Porażający Maria Żuk i Vladimir Yaroshenko. (naczubkachpalcow.pl, 19/11/2012)
    • Romeo i Julia: Maria Żuk – delikatna i wiotka, od początku nosi w sobie przeczucie dramatu. Z każdą sceną coraz bardziej odsłania wewnętrzną dorosłość i gwałtowność, aż do konfrontacji z ojcem. (Ruch Muzyczny, 4/04/2014)
    • Adagio & Scherzo: Sekwencje, w których wspólny synchroniczny taniec wykonują Maria Żuk i Yuka Ebihara zapierały dech. (naczubkachpalcow.pl, 31/03/2014)
    • Don Kichot: Dzieje tytułowego bohatera nie są głównym akcentem tego spektaklu. Tę rolę pełni tu para Kitri (znakomita Maria Żuk) i Basilio (świetny Vladimir Yaroshenko). (…) Wszyscy wykonawcy (…) prezentują poziom naprawdę w pełni perfekcyjny, a niektóre popisy solo i w duetach są wykonane wręcz mistrzowsko, jak np. w finale słynne pas de deux Kitri i Basilia. (Nasz Dziennik, 30/06/2014)
    • Concerto Barocco: Podczas wieczoru wznowieniowego 12 marca [2015] było pięknie, tak pięknie, że „Concerto” było czystą przyjemnością dla oczu i duszy. Na pewno znacznym wzmocnieniem tego „idealnego” wizerunku tej choreografii był Robin Kent – debiutujący w roli partnera dwóch solistek – Marii Żuk i Yuki Ebihary, które tańczyły jak marzenie – leciutko, precyzyjnie – ucieleśniona muzyka. (naczubkachpalcow.pl, 14/03/2015)
    • Casanova w Warszawie: W tym balecie nie było niewinnych kusicielek. Może Maria Żuk w roli księżnej Izabeli tańczy jak kobieta, która nie ma czasu na romanse z prostakiem. Z historii jednak wiemy, że w rzeczywistości została metresą króla. Nie była więc tak niewinna, za jaką chciała uchodzić. (Teatr dla Was, 30/05/2015)
    • Casanova w Warszawie: Rolę księżnej Izabeli, która jako jedna z nielicznych oparła się Casanovie, z wdziękiem i godnością tańczyła Maria Żuk -- artystka, która na scenie z łatwością skupia na sobie uwagę.(criticaldance.org, 2/06/2015)
    • Dama kameliowa: „Dama kameliowa” to prawdziwy teatr tańca. Maria Żuk nienagannie wykonała swoją partię. (kurzawka.blogspot.com, 21.05.2018)
    • Dama kameliowa: Maria Żuk wcieliła się w postać Małgorzaty z delikatnością i dziewczęcym wręcz wdziękiem, który z jednej strony spowodował mój całkowity zachwyt, z drugiej – jeśli można to nazwać zarzutem – wywołał „zarzut”, że bohaterka nie wydawała się bardziej doświadczoną od swego młodzieńczego kochanka. Ale to nie jest przecież najistotniejsze! Żuk zatańczyła swoją rolę równie precyzyjnie, co jej partner, dopracowany miała każdy gest, a w powietrznych pozach dosłownie unosiła się nad głową Armanda. (naczubkachpalcow.pl, 1/07/2019)
    • Jezioro łabędzie: Jako Odetta-Alix zadebiutowała Maria Żuk, choć ta artystka z powodzeniem tańczyła już na naszej scenie podwójną role Odetty-Odylii w poprzedniej wersji „Jeziora łabędziego” (choreografia: Irek Muchamiedow na podstawie Petipy i Iwanowa). Teraz była jeszcze bodaj bardziej uduchowiona i subtelna, a przy tym mistrzowska pod względem technicznym w roli białego łabędzia. Podziwiałam w jej wykonaniu to, co wyróżnia wspaniale artystki baletu (oraz artystów): na wszystko miała czas, na wykończenie każdej pozy, na zamknięcie każdego ruchu ręki, na idealne ustawienie głowy. Jestem wychowana na Odetcie w interpretacji Ewy Głowackiej i taką – liryczną, a nawet przepojoną głębokim smutkiem Odettę lubię najbardziej – taka też była Maria Żuk. (naczubkachpalcow.pl, 1/07/2019)