Urodziła się w Gdyni. Ukończyła Państwową Szkołę Baletową w Warszawie. Jej nauczycielem był tam Henryk Giero oraz rosyjscy pedagodzy: Aleksandr Sobol, Irina Michajliczenko i Swietłana Szejna. W 1966 roku związała się z baletem Teatru Wielkiego, gdzie w 1970 roku została solistką, a w latach 1975-88 była pierwszą solistką.
Jej dorobek jest bogaty i niezwykle urozmaicony gatunkowo. Znalazły się w nim główne partie w całym klasycznym repertuarze warszawskiej sceny baletowej: od sielankowej Lise w Córce źle strzeżonej, poprzez romantyczne bohaterki: Giselle, Sylfidę, M-lle Grisi i Odettę-Odylię (aż w trzech różnych inscenizacjach Jeziora łabędziego), aż po akademicką Aurorę w Śpiącej królewnie. Tańczyła solowe partie w XX-wiecznym repertuarze, w baletach Michaiła Fokina, Serge'a Lifara, George'a Balanchine'a, Fredericka Ashtona, Birgit Cullberg, Aleksieja Cziczinadze, Josepha Lazziniego, Ericha Waltera i Johna Butlera, aż po współczesne dzieła Johna Neumeiera, Alberto Méndeza i Hansa van Manena. Występowała w wielu przedstawieniach polskich choreografów, przy czym tacy, jak: Witold Gruca, Marta Bochenek, Jerzy Makarowski, Jerzy Graczyk i Zofia Rudnicka kreowali dla niej specjalne partie w swoich nowych baletach. Ona sama do ulubionych ról zaliczała: Franceskę da Rimini, Aeginę w „Spartakusie”, Dziewczynę w Cudownym Mandarynie, Pannę Julię w balecie Birgit Cullberg Carmen, solistkę w Serenadzie Balanchine'a, La Sylphide Bournonville'a i Lise w Córce źle strzeżonej Ashtona, a na koniec główną partię w Twilight Hansa van Manena.
W latach 1972-1977 współpracowała równocześnie z warszawską Grupą Baletową Jeunesses Musicales, z którą odbyła cztery kolejne tournée po Francji. W 1973 roku zdobyła I nagrodę w kategorii tancerzy na I Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. W 1977 roku uczestniczyła w kursie modern dance prowadzonym w Warszawie przez Yuriko z nowojorskiego zespołu Marthy Graham. W 1983 roku tańczyła gościnnie Odettę-Odylię w Jeziorze łabędzim w choreografii Nicholasa Beriozoffa z grupą Ballet Classique de Paris podczas tournée tego zespołu po Europie. A w 1987 roku, rolą Lise w Córce źle strzeżonej Fredericka Ashtona świętowała w Teatrze Wielkim 20-lecie swojej pracy artystycznej. Występowała na scenach Berlina Zachodniego, Czechosłowacji, Danii, Francji, Monaco, Norwegii, NRD, RFN, Rumunii, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Włoch i Związku Radzieckiego. Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986) i Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis" (2010).
W 1988 roku Renata Smukała zakończyła karierę pierwszej solistki baletu i zajęła się pracą baletmistrzowską w zespole baletowym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Do połowy 2006 roku była asystentką wielu choreografów, prowadziła próby repertuaru baletowego i przygotowywała solistów baletu warszawskiego do nowych ról. Po dwóch latach przerwy powróciła do tych obowiązków w listopadzie 2008 roku, a od 29 kwietnia 2009 roku jest baletmistrzynią Polskiego Baletu Narodowego.
fot. Wanda Bietkowska
