Choreograf i scenograf holenderski, a także rzeźbiarz, malarz i projektant kostiumów. Urodził się w Amsterdamie. Początkowo uczył się tańca u Iraïla Gadeskova, a następnie u Sonii Gaskell, w której zespole pn. Netherlands Ballet rozpoczynał pracę tancerza w latach 1955-1959. Potem przerwał na kilka lat karierę taneczną i podjął studia rzeźbiarskie w Królewskiej Akademii Sztuki w Hadze.
W 1965 roku powrócił do tańca i dołączył do Het Nationale Ballet (Holenderskiego Baletu Narodowego) w Amsterdamie, gdzie jego ekspresyjne interpretacje zapewniły mu pozycję jednego z czołowych solistów zespołu. Stworzył tam wiele kreacji we współczesnym repertuarze, a do najlepszych zaliczano rolę tytułową w słynnym balecie Rudiego van Dantziga Monument for Dead Boy (1965). W 1971 roku artysta zadebiutował także jako choreograf pracą zatytułowaną Past Imperfect do muzyki Ligetiego i odtąd regularnie tworzył nowe balety. W konsekwencji został mianowany w 1976 roku choreografem-rezydentem Het Nationale Ballet i zrealizował tam około trzydziestu prac autorskich.
Jego balety wykazywały powinowactwo z twórczością Rudiego van Dantziga, zwłaszcza w sposobie wiązania techniki klasycznej i tańca współczesnego w stylu Marthy Graham. Prace choreograficzne artysty są jednak bardziej plastyczne, gdyż traktuje on zwykle ciała swoich tancerzy jak ruchome rzeźby. Linearna gra rąk i nóg tancerzy nasyca jego choreografie graficzną jakością, a czysty taniec wzbogacony jest często mimiczną ornamentyką. W wielu swoich baletach wykazywał silne zaangażowanie społeczne w takich kwestiach, jak wojna czy zanieczyszczenie środowiska. Interesowały go również stosunki międzyludzkie, przedstawiane zwykle w sposób tragiczny lub tragikomiczny. Jego prace cieszyły się międzynarodowym uznaniem i prezentowane były także przez wiele zespołów zagranicznych. Za swoją choreografię Siódmej Symfonii Beethovena otrzymał w 1987 roku nagrodę przyznaną przez Association of Theatre and Concert Hall Directors.
Toer van Schayk osiągnął także znaczącą pozycję jako artysta plastyk. Jego rzeźby eksponowano w galeriach Amsterdamu, Aten, Londynu i Nowego Jorku. Przez wiele lat był stałym twórcą scenografii do baletów Rudiego van Dantziga i oczywiście do własnych prac choreograficznych. Uznawany jest obecnie za jednego z najlepszych holenderskich projektantów dekoracji i kostiumów. W 1996 roku stworzył na przykład bardzo wysoko ocenioną scenografię i kostiumy do produkcji baletu Dziadek do orzechów iKról Myszy w Het Nationale Ballet, będąc zarazem – wspólnie z Waynem Eaglingiem – choreografem tego przedstawienia, a w 1999 roku podjął podobną współpracę z Eaglingiem przy premierze kolejnej ich wspólnej realizacji – baletu Czarodziejski flet.
fot. Angela Sterling
