Absolwentka dyrygentury chóralnej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem), podyplomowych studiów chórmistrzostwa i emisji głosu w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. W 2000 r. otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych z rąk Prezydenta RP.
Jest profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku. W latach 1995–2017 pełniła funkcję prezesa Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Chóralnej „Cantica Cantamus” w Białymstoku, przy którym prowadziła Białostocki Chór Kameralny. Była inicjatorem i organizatorem międzynarodowych warsztatów Polskiej Filharmonii Pokoju, w latach 1995–1997 konsultantką wokalną Chóru Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie. Zespoły prowadzone przez nią były wielokrotnie nagradzane. Chór OiFP pod jej kierownictwem kilkakrotnie otrzymał Nagrodę Polskiego Przemysłu Fonograficznego „Fryderyk” (2009, 2016, 2017) oraz jedną z najbardziej prestiżowych nagród płytowych ICMA (2018).
Obecnie jest dyrygentem i kierownikiem artystycznym Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku. Pracuje też jako pedagog.
Również indywidualnie artystka została uhonorowana wieloma nagrodami i wyróżnieniami za osiągnięcia artystyczne, m.in.: Odznaką Honorową Województwa Podlaskiego w dziedzinie upowszechniania kultury muzycznej (2017), Złotym Medalem za Długoletnią Służbę nadanym przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego (2010), Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego I stopnia za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne (2009), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (MEN 2009), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Polskiej – Gloria Artis” (2008), odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006), Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta RP (1990, 2002).
Violetta Bielecka i Chór OiFP kilkakrotnie występowali w ramach Festiwalu „Chopin i jego Europa”, biorąc udział, pod dyrekcją Fabia Biondiego, w wykonaniu Normy oraz I Capuleti e i Montecchi Belliniego (2010, 2016), Makbeta Verdiego (2017) oraz Halki Moniuszki (2018).
